در وحشت از قیام مردم مقامات و مهرههای حکومتی از یکسو به یکدیگر هشدار میدهند و از سوی دیگر هر یک تقصیر شکستها و دزدیهای چهلساله نظام را بر سر باند رقیب خراب میکند.
پاسدار جعفری، سرکردهٔ سپاه پاسداران، با یادآوری قیامهای سالهای ۷۸-۸۸ و دیماه ۹۶ گفت: «فتنه ۸۸ حدود ۸ماه طول کشید ولی فتنه بسیار خطرناکتر از جنگ تحمیلی بود چرا که همه بسیج شده بودند تا به بهانه سیاسی و انتخابات، اختلاف بیاندازند و این توطئه بزرگ را علیه کشور درست کنند».
احمد زیدآبادی، مهرهٔ همسو با باند روحانی، با یادآوری حرف غضنفرآبادی، رئیس بیدادگاههای انقلاب تهران که گفته «اگر ما انقلاب را یاری نکنیم، حشدالشعبی عراقی، فاطمیون افغانی، زینبیون پاکستانی و حوثیهای یمنی خواهند آمد و انقلاب را یاری خواهند کرد» میپرسد: «آنان قرار است از چه راهی انقلاب را یاری کنند؟» و النهایه پاسخش را سؤالی کرده و میگوید: «از طریق... مقابله با اعتراضهای اجتماعی و اقتصادی؟».(سایت حکومتی ایران امروز ۱۸اسفند ۹۷)
برباددادن امیدهای مردم
وحشت از فضای انفجاری جامعه در جمعه بازارها هم موج میزند. آخوند علمالهدی برای معیشت مردم اشک تمساح ریخت و به باند روحانی حمله کرد: «این مشکل توزیع از کجا آمده آقای رئیس جمهور؟ این مشکل توزیع از فساد در مدیریت آمد، این مشکل توزیع از فساد در تدبیر آمد و امیدهای مردم را بهباد داد.
اما مردم این قشر ضعیف آسیبپذیر شاید بیش از ۲-۳ماه است که یک ذره گوشت به شکم زن و بچهشان نرسیده، با این قیمت. چرا اینجور شده؟ این جز فساد در توزیع است»؟(تلویزیون حکومتی ۱۷اسفند ۹۷)
در جمعهبازار تهران هم آخوند صدیقی برای مبرا جلوه دادن ولیفقیه ارتجاع از این وضعیت آشفته، برای سختی معیشت مردم اشک تمساح ریخت: «بیتوجهیها، غفلتها، سوءمدیریت و خیانت بعضیها باعث شده که یک عدهای زندگیشان بسیار نابسامان باشد. حقوقها تناسبی با خریدها ندارد. بعضیها نمیتوانند گوشت بخورند. نمیتوانند غذای خوب به فرزندانشان برسانند».
مفسدین اقتصادی و چپاولشان
آخوند دژکام در نمایش جمعه شیراز دست روی بیکفایتی دولت روحانی گذاشت و گفت: «باید امور کشور و عرصه تصمیمگیری در خصوص آنچه که بر زندگی مردم تاثیر دارد به افراد توانمند واگذار شود».(سایت پیام فارس ۱۷اسفند ۹۷)
در باند روحانی هم سعید نمکی، وزیر بهداشت در وحشت از سال آینده مدعی شد: «سال آینده را باید بهگونهای مدیریت کنیم که کمترین آسیب به مردم وارد شود».(خیرگزاری فارس ۱۷اسفند ۹۷)
وضعیتی که مهرههای حکومتی و امامجمعههای خامنهای به آن اذعان کردند وضعیت یک حاکمیت بحرانزده و پابهگور است که هیچ راهی برای خروج از بنبست و بحران سرنگونی پیشرو ندارد. و هر اقدامی هم که برای بیرون رفتن از آن میکند، بیشتر پایش در بحران و بنبست گیر میکند و سرانجام در این بحران غرق و سرنگون میشود.
شکست ۴۰سال حاکمیت
آنچه که مهرههای باندها و امامجمعههای خامنهای در زمینه وضعیت بد مردم میگویند، بخشی از واقعیت و مصیبتی است که نظام آخوندی بر مردم وارد کرده و آنان را اینچنین به خاک سیاه فقر نشانده است.
این اعترافها اضافه بر اینکه بیانگر شدت فقر مردم است، بیانگر شکست حاکمیت طی ۴۰سال میباشد.
هراس از خشم مردم
علت اصلی واکنش مهرهها و امامجمعههای رژیم نسبت به فقر مردم و زدن سنگ حمایت از معیشت آنان به سینه، هراس از انفجار خشم مردم و گسترش اعترضات و قیامهای مردمی است.
باندهای درونی برای اینکه خود و رژیم را از تیرس خشم مردم در ببرند، عوامفریبانه سنگ حمایت از مردم به سینه میزنند و باند مقابل را مسبب چنین وضعیت فاجعهباری میدانند.
اسحاق جهانگیری و آخوند حسن روحانی مدعی تأمین مردم میشوند، باند خامنهای کاسهکوزه تمام ناکارآمدیها و دزدیهای چهلساله را بر سر باند رقیب میشکند، در حالی که هر دو باند در سرکوب و غارت مردم همدست و همداستان بودند.
وحشت از قیام در سال ۹۸
یک وجه از دعوای گرگها ریختن اشک تمساح برای معیشت مردم، دعوا بر سر سهم بیشتر از غارت مردم است که دعوای همیشگی آنها است، اما در شرایط حاضر آنچه که در این دعوای باندی مطرح و مهمتر از دعوا بر سر سهم بیشتر از غارت مردم است، وحشت از قیام و خیزش مردم در سال ۹۸ است، آنچنانکه علی خامنهای نسبت به آن ابراز وحشت کرد و در این رابطه به سردمداران و مهرههای رژیم هشدار داد.
پس از این هشدار خامنهای مهرههای حکومتی بهویژه امامجمعههای خامنهای به دست و پا افتادند و هر یک با بیانی نسبت به سرنوشت نظام در این سال ابراز وحشت کردند. نگرانی آن وزیر دولت روحانی(سعید نمکی) از وضعیت مدیریت مردم در سال ۹۸ هم در این رابطه است.
نگرانی آخوند غضنفرآبادی، رئیس بیدادگاههای انقلاب تهران، در زمینه یاری نشدن ارتجاع آخوندی توسط مزدورانش در داخل کشور و این حرف او اگر ما انقلاب را یاری نکنیم... نگرانی از وضعیت درهمریخته حاکمیت آخوندی در شرایط کنونی و نگرانی از وقوع قیام است.
این گفته دادستان رژیم مبین این واقعیت است که ذخایر استراتژیک نظام برای سرکوب مردم در داخل کشور ته کشیده، در شرایطی که قیامها و اعتراضات مردمی اوج بیشتری میگیرد، قیامی بسا فراتر از قیامهای سال ۷۸، ۸۸ و قیام دیماه ۹۶ که سرکرده سپاه ضدخلقی نتیجه آنها را خطرناکتر از نتیجه جنگ ضدمیهنی خمینی میداند در چشمانداز است.
نگرانی رژیم از قیام و شورش مردم در سال ۹۸ خواب از چشمان سردمداران و امامجمعههای رژیم ربوده است.
مجموعه این نگرانیها و ابراز هراسها از این واقعیت ناشی میشود که مردم و کانونهای شورشی با حمایت مقاومت ایران نظام آخوندی را در چنبره بحران سرنگونی گیرانداختهاند.
وضعیتی که مهرههای حکومتی و امامجمعههای خامنهای به آن اذعان کردند وضعیت یک حاکمیت بحرانزده و پابهگور است که هیچ راهی برای خروج از بنبست و بحران سرنگونی پیشرو ندارد و هر اقدامی هم که برای بیرون رفتن از آن میکند، بیشتر پایش در بحران و بنبست گیر میکند و سرانجام در این بحران غرق و سرنگون میشود.