هفته‌ای که گذشت برای رژیم آخوندی هفته‌یی مرگبار همراه با ضربات پیاپی بود.
رئیس‌جمهور آمریکا در نخستین روزهای هفته در سخنرانی در کنگره این کشور بار دیگر رژیم آخوندی را «اصلی‌ترین دولت حامی تروریسم معرفی کرد» و تأکید کرد آمریکا با این «رژیم افراطی مقابله خواهد کرد».
این مواضع در شرایطی بود که نظام در برابر ۲رخداد مهم و استراتژیک قرار داشت:
۱-اجلاس ورشو
۲-سرآمد مهلت نهاد FATF در ۲۸بهمن
خامنه‌ای با دست خالی! به صحنه می‌آید!
این وضعیت خامنه‌ای را واداشت تا برای روحیه دادن به نیروها و بدنه جازده و ترسیده نظام، روز ۱۹بهمن به صحنه بیاید. در حالی‌که تمامی نظام چشم به ولی‌فقیه دوخته بود تا ببیند خامنه‌ای در برابر اجلاس ورشو و موضوع FATF چه راه‌حلی روی میز نظام می‌گذارد، خامنه‌ای هیچ اشاره‌ای به این دو موضوع مهم و حیاتی نکرد!
علت هم این بود که حرفی برای گفتن نداشت. او در بحران «بی‌راه‌حلی» دست و پا می‌زند.
اما خامنه‌ای تلاش کرد برای پوشاندن شدت بحران نظام، از نمایش تظاهرات ۲۲بهمن به‌عنوان دود استتار استفاده کند. البته فضای انفجاری جامعه و نفرت مردم ایران از رژیم آن‌قدر بالاست که خامنه‌ای مجبور شد در صحبتهایش با عناوینی مانند «گله‌مندی» و «ناراحتی» و «توقع» به آن اعتراف کند. او گفت: «خب یک جاهایی گله‌مندی هم هست، یک جاهایی ناراحتی هم هست، توقّعات هم هست!».
خروش آلترناتیو
اما هنوز نظام از این وضعیت پر‌تلاطم نفس راحت نکشیده بوده که ضربه‌ای سنگین‌تر دریافت کرد.
تظاهرات بزرگ مقاومت ایران در پاریس، بازتاب صدای قیام ایران و کانون‌های شورشی.
مهناز سلیمیان، دبیر ارشد شورای ملی مقاومت ایران: «درود بی‌کران بر کانون‌های شورشی که به فرمان رهبر کبیرشان مسعود رجوی چون شیر در کمینند تا حمله را با حمله، مشت را با مشت و آتش را با آتش پاسخ دهند و بنیان سپاه جهل و جنایت پاسداران را از بیخ و بن برکنند...».
به گفته رسانه‌هایی مانند آسوشیتدپرس این تظاهرات بار دیگر نشان داد رژیم در حال سقوط آخوندی، یک آلترناتیو در حال اعتلا و قدرتمند دارد.
کسادی سیرک ۲۲بهمن
در چنین وضعیتی رژیم آخوندی نمایش ۲۲بهمن خود را برگزار کرد. اما صحنه‌ها گویای کسادی بی‌سابقه این نمایش بود.
همین نمایش تبدیل شد به رینگ بوکس جنگ شدید باندی. حتی باند دلواپسان در قم در پلاکاردهایی خطاب به روحانی نوشته بودند: «ای آن‌که تو عامل گرانی/ تا عید خدا کند نمانی»!
تا جایی‌که روزنامه جمهوری نوشت: «(تظاهرات) ۲۲بهمن فرصتی برای تسویه‌حسابهای سیاسی هم شده است!».
ضربه‌ای دوچندان!
کشتی درهم‌شکسته نظام با چنین وضعیتی با کنفرانس ورشو روبه‌رو شد.
نوک حمله کنفرانس ورشو با حضور ۶۰کشور، علیه رژیم بود؛ اما ضربه کاری‌تر زمانی بر فرق نظام فرود آمد که همزمان با آغاز این اجلاس، طنین شعارهای کوبنده «خامنه‌ای بدونه، به دست ارتش خلق، به‌زودی سرنگونه!»، «دموکراسی آزادی، با مریم رجوی!»، در ورشو طنین‌انداز شد.
این تظاهرات بزرگ اشرف‌نشانان بود که صدای قیام مردم ایران و کانون‌های شورشی را به گوش بالاترین سطوح سیاسی جهان رساندند.
جولیانی، وکیل ارشد دونالد ترامپ، گفت: «مسأله این است که آلترناتیو کیست؟ ما در اینجا جواب داریم... خانم رجوی!».
در پایان نشست ۲روزه ورشو، مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، بر شکست سیاست مماشات با آخوندها تأکید کرد و گفت: «در (قیام ۸۸) جهان فرصت را از دست داد... اما این‌بار این اتفاق نخواهد افتاد. مردم ایران به خیابان‌ها ریخته‌اند. این‌بار ما در کنار آنها خواهیم بود. به شما قول می‌دهم...».
نتیجه:
در کوتاه‌سخن، هفته‌ای که گذشت را می‌شود در ۲محور جمعبندی کرد:
۱- انزوای بیشتر رژیم و هر چه بیشتر بحرانی شدن وضعیت آن
۲- اعتلای مقاومت ایران و هر چه برجسته‌تر شدن آلترناتیو دموکراتیک به رهبری مریم رجوی
