جای خوشبختی است در شرایطی که در سراسر ایران محروم ترین اقشار به اعتراض می‌پردازند دنیا هم سرکردگان این رژیم را محکوم و تحریم می‌کند. این، بیداری جهانیان را نسبت به حقانیت خواستهای مردم ایران می‌رساند؛ خواستهایی که هر روز محروم ترین اقشار جامعه را در سراسر ایران به خیابان‌ها می‌آورد.
از کارگران نگهداری خط و ابنیه فنی راه‌آهن تبریز و رفسنجان و مشهد تا جوانان بیکار اهوازی که در اعتراض به خودداری کارگزاران رژیم در شرکت نفت در مقابل شرکت نفت تجمع می‌کنند....
تا خانواده‌ها و دوستان بازداشت شدگان روز کارگر در تهران که از روز کارگر تاکنون به‌علت دفاع از حقوق کارگران! در زندانند....
و تا معلمان و نویسندگانی که در حمایت از بازداشت شدگان، در مقابل زندان اوین جمع می‌شوند و خواهان آزادی آنان می‌گردند.
به راستی که به‌علت دردهای ملت ایران (که هیچ قشری از آن بی‌آسیب باقی نمانده و همه به فغان آمده‌اند) شایسته است دنیا تمامی حاکمیت ولایت‌فقیه را تحریم کند، زیرا این رژیمی است که نه تنها برای مردم ایران کاری نمی‌کند، نه تنها خاک و جنگل و بیابان این سرزمین را نابود می‌کند بلکه همان کسانی که برای محیط‌زیست دل می‌سوزانند را هم بازداشت می‌کند، به شکنجه گرفته و می‌کشد.
بنیاد بین‌المللی «گلوبال ویتنس» در گزارشی که در ماه جاری میلادی منتشر کرده است، می‌گوید در سال ۲۰۱۸شش نفر در ایران به‌علت دفاع از محیط‌زیست کشته شدند.
«گلوبال ویتنس» که مرکز آن در لندن و واشنگتن مستقر است، می‌نویسد در برخی از کشورها، از جمله در ایران تحت حاکمیت آخوندها، مدافعان محیط‌زیست با عناوینی نظیر «تروریست» و یا «دشمن کشور» مورد اتهام قرار گرفته‌اند. این سازمان، در گزارش خود به ۹فعال محیط‌زیست اشاره کرده است که در ایران به بهانه جاسوسی، زندانی شدند.
این رژیمی است که کولبر را در حال حمل بار سنگین می‌کشد و اموالش را هم می‌دزد. نهم مرداد ماه جاری یک کولبر به نام "علی بهرامی" در تعقیب و گریز پاسداران، از ارتفاعات زنجیرهکوه‌های "تته" اورامان در نزدیکی پاوه سقوط کرد و به‌شدت مجروح شد. همچنین پاسداران جنایت‌پیشه دو کولبر هموطن کُرد اهل پیرانشهر را با شلیک مستقیم گلوله از ناحیه دست و پا مجروح کردند
این رژیمی است که به هیچ مسأله‌ای در ایران پاسخ نمی‌دهد و هر روز جلوه‌ای تازه از فقر در کشور به نمایش در می‌آورد.
از کارتن خوابی به گورخوابی و...تا امروز که جوانان ایران به ماشین خوابی روی آورده‌اند. این پدیدهٔ جدید نوعی بی‌خانمانی و دربه دری حاصل از بیکاری و فقر است، جوانانی که از شهرهای دیگر به تهران می‌روند و روزها در تاکسی اینترنتی مشغول کار هستند و شب را در ماشین‌هایشان سپری می‌کنند.
یک نمونهٔ دیگر از نکبت‌های این رژیم برای جامعهٔ ایران «کودک کار» است. در ۱۹تیر ۹۸استاندار رژیم در تهران گفت در اقدامی که نسبت به جمع‌آوری کودکان کار کرده‌اند، ۲۴۹هزار کودک کار را بازداشت کرده‌اند. اولاً به کار بردن کلمه‌ٔ بازداشت برای کودکان نشانگر یک نوع روحیه‌ٔ ضدبشری است. کودکانی که از فشار فقر دست از تحصیل می‌کشند و در خیابان‌ها کار می‌کنند مگر مجرمند؟ این جرم حکومت است که چنین فقری را به این کودکان تحمیل کرده و آنان را ناگزیر از ترک‌تحصیل و کار در این سن و سال نموده است. اما به هرحال همین رقم ۲۴۹هزار کودک در تهران عدد تکان‌دهنده و بسیار وحشتناکی است. ضمن این‌که ناگفته روشن است که چنین عدد و رقم‌هایی پس از کلی مهندسی شدن و کاهش یافتن اجازه انتشار می‌یابند و تعداد کودکان کار در تهران بسا بیشتر از این‌هاست و رژیم صرفاً برای جلوگیری از به‌قول خودش «سیاه‌نمایی» اعداد و آمار را کاهش می‌دهد تا آبروی نداشته خودش کمتر برود! اینجاست که باید با صدای بلند به جهانیان گفت:
همگی، سراپای این حاکمیت ننگین ولایت‌فقیه را تحریم کنید!
