قیام قهرمانانه دی ماه وترس و وحشت ناشی از سرنگونی، بازتابهای جالبی در درون نظام آخوندی دارد، از جمله راهانداختن دود و دم واگذاری شرکتهای تحت پوشش سپاه و ارتش و بنیاد شهید و سازمان تأمین اجتماعی و... به بخش خصوصی میباشد.
وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح از پیگیری واگذاری بنگاههای اقتصادی در ارتش و سپاه خبر داد و درگفت و گو با «ایران» اعلام کرد:
«مسئولیت این کار از طرف مقام معظم رهبری و فرمانده کل قوا به ستاد کل نیروهای مسلح واگذار شده». (روزنامه حکومتی ایران ۳۰دی ۹۶)
«رئیس دفتر رئیس جمهوری، بنگاهداری را متعلق به مردم و بخش خصوصی دانست و با اشاره به اینکه (واگذاری) مربوط به همه اعضای دولت است، اضافه کرد: نه اینکه فقط نیروهای مسلح باشند، بلکه همه بخشهای دولت که به هر دلیلی در دولت گذشته بابت طلب یا به نوعی کارخانه یا شرکتی واگذار شده، باید اینها را به مردم واگذار کنند».
روزنامهایران 961105
در همین رابطه ملاحظاتی است که بد نیست اشارهیی به آن بشود.
- اولا مفروض میگیریم که اینکار یعنی خروج نیروهای مسلح از جمله سپاه و سایر نهادها و بنیادها از فعالیتهای اقتصادی واقعی بوده و انجام شود.
- ثانیا این سؤال مطرح میشود که اجزاء این پیکره عظیم اقتصادی به چه کسانی واگذار خواهد شد؟ آنچه مسلم است اینکه مردم و بیکاران و مالباختگان که توان خریداری این مجموعه سرمایه و شرکت و... را ندارند بنابراین کسانی صاحب این غولهای اقتصادی میشوند که توان خرید این شرکتها و کارخانجات ومؤسسات اقتصادی را دارند. یعنی در واقع این امکانات عظیم اقتصادی در یک چرخه بسته و بین سرمایه دارانی که بقول قالیباف جزو همان 4درصدیها هستند دست بهدست و جابهجا شده و در واقع از این جیب به آن جیب میشود و به ملت و مستضعفین و کارگر و مالباخته و بیکاران چیزی نمیرسد، فقط میماند دود و دم آن برای فقیر بیچارهها که نه نون میشود و نه مسکن و نه دارو.
کما اینکه عین همین ترفند در زمان محمد خاتمی و احمدینژاد نیز بکار گرفته شده بود:
« عمدتاً یک سر شرکتهای بخش عمومی که بهعنوان مالکان شرکتهای خصوصیشده نقش ایفاء کردند، به برخی از وزارتخانهها و سر دیگر آنها به نهادهای نظامی برمیگشت. بدان معنا که وزارتخانههای جدیدی نظیر وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی و در کنار آن نهادهای نظامی، مالک بخش عظیمی از صنایع ایران شدند.»
روزنامه مردمسالاری 961105
«در دوره احمدینژاد میزان واگذاری شرکتها رشد قابل توجهی یافت و از مخابرات تا شرکتهای نفتی، کارخانجات سیمان، صنایع فولاد و پتروشیمیها و پالایشگاههای کشور به همین دو دسته واگذار شد. در این دوره نقش نهادهای نظامی در اقتصاد کشور برجستهتر شد و نهادهایی نظیر بنیاد تعاون ناجا و بنیاد تعاون سپاه به بازیگران مهم عرصه اقتصاد کشور تبدیل شدند. این نهادها در کنار شرکتداری و بانکداری، در حوزه پیمانکاری نیز حضور خود را بسیار پررنگ کردند و بسیاری از پروژههای عمرانی ملی به نهادهایی نظیر قرارگاه سازندگی خاتمالانبیا واگذار شد.» روزنامه مردمسالاری 5/11/1396
در واقع فساد و چپاول سرمایه ملی آنچنان در تارو پود این سیستم رسوخ کرده که بفرض محال هم اگر کاری بهنفع مردم بخواهد انجام دهد امکانپذیر نیست.
کما اینکه در این فرمان یک تبصره جهت راه گریز نیز گذاشته است:
«فقط بنا بر تشخیص دولت، نیروهای نظامی میتوانند در پروژههایی که از عهده پیمانکاران عادی خارج است، ورود کنند » ایران 961105
- یا بقول مقام معظم نیروهای مسلح از فعالیتهای غیرضروری اقتصادی خارج شوند. که به احتمال زیاد منظور واگذاری شرکتها و مؤسسههای مالی است که ورشکست شده و باعث ضرر ودرد سر هستند. به این وسیله خامنهای فعالیتهای اقتصادی ضروری سپاه را که به تأمین مالی تروریسم و خرج جنگ در سوریه و یمن و... است را مجاز میشمارد، یعنی همان آش است و همان کاسه. فقط میماند تبلیغات و دود ودم آن برای سفرههای خالی مردم.
ضمن اینکه نه خامنهای و نه روحانی اسامی شرکتها و کارخانجات و... که قرار است واگذار شوند را نیاوردهاند.
یک فریب دیگر که در این دجالگری وجود دارد اینکه خامنهای بدین وسیله میخواهد بگوید که قیام صرفاً مضمون اکونومیستی و ناشی از فشارها اقتصادی و معیشتی بوده و با این حیله میخواهد قیام را از محتوای سیاسی که همان شعار مرگ بر خامنهای –روحانی و آخوند باید گم بشه و در یک کلام سرنگونی خالی کند.
نا گفته پیداست که از آنجا که گرسنگی و سفرههای خالی و استبداد و بیداد و دزدیها، واقعیتهای سرسختی هستند و با این حیله گریها برطرف نشده وشکمی سیر نمیشود، بنابراین هم خامنهای وهم روحانی کور خواندهاند که با این ترفند ها بخواهند صورت مسأله را که استمرار قیام و سرنگونی محتوم این رژیم است را حذف کنند.
ازاینرو در ادامه شعار کلیدی «اصلاح طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» باید گفت که: «زبالهدان تاریخ مقصد بیچون و چرا»
پیروز باشید
م. ایمان
مسئولیت محتوای این مطلب برعهده نویسنده است و سایت مجاهد الزاماً آن را تأیید نمیکند