از چند روز قبل از چهلم شهدای قیام تمام ارگانهای اطلاعاتی و امنیتی رژیم همراه با بوقهای تبلیغاتی‌شان در آماده‌باش برای مواجهه با قیام مردم بودند. به همین دلیل اینترنت را دوباره در بسیاری استانها قطع کردند، حتی به‌صورتی کاملاً خلاف قوانین خود رژیم آخوندی برخی از خانواده‌های شهدای قیام را دستگیر کردند تا مراسم چهلم عزیزانشان را برگزار نکنند. ناظران مسائل ایران علت این واکنش‌های هیستریک رژیم آخوندی را در یک‌کلام ترس از سرنگونی به‌خاطر پتانسیل انفجاری موجود در مردم و حضور کانون‌های شورشی می‌دانند. این میزان وحشت از سرنگونی از آغاز قیام تا امروز نه تنها قطع نشده بلکه به‌صورت موجی فزاینده در اظهارات سران و مهره‌ها و رسانه‌های رژیم دیده می‌شود.
چهل روز بعد از آغاز قیام سراسری مردم ایران، پیام این قیام که همانا سرنگونی تمامیت نظام آخوندی به دست مردم قیام‌آفرین است به بیانهای مختلف از زبان مقامات و مهره‌ها و رسانه‌های حکومتی شنیده می‌شود. کارگزاران حکومتی به میزانی که از اهرم های قدرت فاصله دارند این وحشت را صریح‌تر ابراز می‌کنند.
پاسدار حسن عباسی درباره وعده‌های انتخاباتی روحانی می‌گوید: «وقتی می‌دونی وزیر فاسده وقتی می‌دونی رئیس جمهور نمیاد از مردم عذرخواهی کنه متکبره، وقتی خون مردم ریخته شده روی زمین، مردم یه بار تحمل می‌کنند دوباره تحمل می‌کنند سه بار تحمل می‌کنند یه جرقه می‌خوره می‌ریزن تو خیابون می‌ریزندتون، چون عصبی اند. عصبیت سیاسی جامعه یک طرف، افسردگی سیاسی جامعه هم یه طرف دیگه جامعه را متلاشی می‌کنه».
محمد غرضی، وزیر اسبق نفت رژیم، در آستانه چهلم شهدای قیام، با اعتراف به تشتت درون رژیم در اثر ضربه قیام عمق بحران درونی رژیم و وحشت از استمرار قیام را به نمایش گذاشت. وی روز ۵ دی، در حالی که نظام آخوندی را ایران می‌نامید به روزنامه حکومتی مستقل گفت: «حوادث آبان ماه به انقلاب، کشور، قدرت سیاسی و جهانی ایران خیلی لطمه زد». غرضی در ادامه به موج روزافزون آثار قیام در درون رژیم اذعان کرد و گفت: «هزینه دولت روزبه‌روز بیشتر، رضایت مردم کمتر و گرفتاری برای کشور بیشتر می‌شود. امروز وضع کشور طوری شده که مدعیان اقتدار سیاسی مقداری از هم فاصله گرفتند؛ «چپ به راست» و «راست به چپ» همه به یکدیگر حمله می‌کنند. در واقع هر کسی می‌کوشد خود را مبری کند و بگوید «من در شکل‌گیری این وضعیت نقشی نداشتم».
این ابراز وحشت ها آمیخته است با اذعان به ظرفیت انفجاری جامعه و تن ندادن مردم به حاکمیت ناکارآمد نظام آخوندی.
روزنامه حکومتی جمهوری اسلامی در سرمقاله روز ۵ دی خود، به این ترتیب به موقعیت انقلابی جامعه ایران اذعان کرده و نوشته است:« تصمیم‌گیری در اتاق‌های دربسته و توسط مدیران و مسئولانی که اطلاع دقیق و کاملی از اوضاع و احوال مردم عادی و معیشت افراد کم‌درآمد و بیکار ندارند، جامعه را به وضعیت شکننده‌ای کشانده که باید هر لحظه انتظار یک عکس‌العمل پیش‌بینی نشده‌ای را داشت».
واقعیت این است سردمداران نظام آخوندی هر چه تلاش می‌کنند که حرفهایی نزنند که بوی قیام بدهد ولی ضربه قیام آبان آن‌چنان سهمگین بوده است که جابه‌جا وحشت خود را از عکس‌العمل پیش‌بینی نشده جامعه که عبارت شسته و رفته‌تر خیزش و قیام مردم و جوانان شورشی ایران‌زمین است ابراز می‌دارند. به عبارت دیگر آنها از قیام آبان ماه بوی الرحمان خود را استشمام کرده‌اند.
