مقدمه
در شماره قبل از سلسله مقالات «پاسداران ترور در خدمت دیکتاتور» به‌عملیات ترور سپاه پاسداران در خارج از ایران اشاره شد و یک نمونه بارز آن یعنی انفجار مقر صلح‌بانان در بیروت لبنان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌یی که بالاترین مقامات و کارگزاران دیکتاتوری آخوندی از جمله وزیر سپاه پاسداران وقت، به انجام آن اذعان و اقرار کرده بود.
در این شماره می‌خواهیم به یکی دیگر از عملیات تروریستی سپاه پاسداران در خارج از مرزهای میهن بپردازیم؛ نمونه‌یی دیگر از مصادیق بارز صدور تروریسم به خارج کشور (آن روی سکه سرکوب وحشیانه در داخل) به‌عنوان یکی از دو پایه موجودیت رژیم ولایت فقیه.
انفجار مرکز خیریه، آمیا –آرژانتین
در تاریخ ۲۷تیر ۱۳۷۳ برابر با ۱۸ژوییه ۱۹۹۴ یک حمله تروریستی با کارگزاری یک خودروی انفجاری مهیب و قدرتمند در برابر مرکز خیریه ساختمان آمیا در بوئنس‌آیرس انجام گرفت. در این عملیات تروریستی ۸۵نفر کشته و بیش از ۲۰۰نفر زخمی شدند. این عملیات تروریستی به‌صورتی طراحی شده بود که ردپایی از خود به‌جا نگذارد. از ۲۷تیرماه سال ۱۳۷۳، یعنی روز انجام این جنایت تا ۱۹مرداد همان سال، کسانی که به‌دنبال عاملان و همینطور، علت این اقدام ضدانسانی می‌گشتند با یک سؤال کلیدی مواجه بودند: هدف و پیام این جنایت چیست؟
برای روشن شدن علت این عمل تروریستی به چند سال قبل از انفجار مرکز آمیا یعنی به آخرین روزهای بهار سال ۱۳۷۰ می‌رویم.
انفجار آرژانتین - ۳ سال قبل از عمل تروریستی
خبرگزاری آسوشیتدپرس در ۲۴خرداد ۱۳۷۰ گزارش داد: «محمد محدثین (مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت) در یک کنفرانس بزرگ مطبوعاتی اعلام کرد در فروردین‌ماه سال ۱۳۶۹دولت ایران ۲۰۰میلیون دلار به برنامه تسلیحات اتمیش که توسط آرژانتین، پاکستان و چین به آن کمک می‌شود اختصاص داده است». (خبرگزاری آسوشیتدپرس- ۱۴ژوئن ۱۹۹۱)
به‌دنبال این افشاگری بود که فشارهای بین‌المللی روی آرژانتین برای پایان دادن به کمک این کشور در ساخت تسلیحات هسته‌یی با آخوندها افزایش یافت و دولت وقت آرژانتین معامله تسلیحات اتمی خود را با رژیم آخوندی فسخ کرد. این یک ضربه جدی به دیکتاتوری آخوندی از سوی مقاومت ایران بود.
سال‌ها بعد در آبان ماه سال ۱۳۸۵(نوامبر سال ۲۰۰۶) وقتی آلبرتو نیسمن، سرپرست تیم تحقیق انفجار آمیا، درباره جزئیات این عملیات تروریستی گزارش می‌داد، به اطلاعاتی اشاره کرد که مؤید افشاگریهای ۱۵سال قبل مقاومت ایران در سال ۱۳۷۰ بود. آلبرتو نیسمن گفت: این عملیات زمانی انجام شد که دولت آرژانتین تصمیم گرفت ارسال تکنولوژی هسته‌یی و مواد آن به رژیم ایران را متوقف کند».
با فسخ این قرارداد از سوی دولت آرژانتین بود که رژیم آخوندی تصمیم به یک تلافی جنایتکارانه گرفت و در بالاترین سطح از کارگزاران خود، انفجار تروریستی آمیا را طراحی کرد. اما این‌بار باز هم مقاومت ایران بود که از طریق شبکه قوی اطلاعاتی اعضا و هواداران خود در داخل کشور، این جنایت تروریستی را با جزئیات افشاء و برای جهان علنی کرد.
افشای جنایت تروریستی انفجار آمیا
در ۱۰اوت ۱۹۹۴ یعنی حدود ۳هفته بعد از انفجار، مقاومت ایران اطلاعات مربوط به این عمل تروریستی را اعلام کرد. این اطلاعات حاکی از دخالت بالاترین مقامات رژیم در این جنایت بزرگ بود. مقاومت ایران در افشاگری خود اعلام کرد: «انفجار آرژانتین در تهران توسط سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات و وزارت امور خارجهٔ رژیم طراحی شده و در شورایعالی امنیت رژیم به‌تصویب رسیده است». اطلاعات مقاومت ایران، بعدها توسط ارگانهای مختلف بین‌المللی تأیید شد. در همین رابطه روزنامه واشنگتن پست افشاگری مقاومت ایران را منتشر کرد.
انفجار ساختمان خیریه آمیا در آرژانتین توسط سپاه پاسداران
بنا بر اطلاعات افشا شده از سوی مقاومت ایران، تصمیم این بمب‌گذاری در جلسه شورایعالی امنیت ملی رژیم به‌ریاست رفسنجانی، در روز شنبه ۲۳مرداد۱۳۷۲، با حضور مشاوران نظامی و اعضای ثابت گرفته شد و پس از تصویب نهایی علی خامنه‌ای، دستور اجرای آن به سرتیپ پاسدار احمد وحیدی، فرمانده وقت نیروی تروریستی قدس سپاه داده شد. وحیدی در جلسه شورای فرماندهی نیروی قدس با حضور حسین مصلح از (فرماندهان عملیات تروریستی قدس)، مرتضی رضایی (سرکردهٔ حفاظت اطلاعات سپاه)، تهرانی (سرکردهٔ پشتیبانی سپاه قدس) و آخوند احمد سالک (نماینده خامنه‌ای در سپاه قدس)، مأموریت اجرای عملیات را به اصغری، از عناصر نیروی قدس، که تحت عنوان دیپلمات در آرژانتین به‌سر می‌برد، واگذار کرد.
اسامی و تصاویر مسئولان جنایت
به‌دستور شورای عالی امنیت، وزارت‌خارجه و وزارت ارشاد حکومت آخوندی موظف شدند در اجرای این عملیات با نیروی قدس همکاری کنند و اطلاعات و امکانات خود در آرژانتین را در اختیار اصغری قرار دهند. به‌طور همزمان سرکردگان گروه تروریستی حزب‌الله و جهاد اسلامی و به‌طور مشخص عماد مغنیه در لبنان در جریان این طرح قرار گرفتند.
پرداخت رشوه از سوی رژیم آخوندی به آرژانتین
به‌دنبال این افشاگری و به فاصله کوتاهی بعد از آن رئیس‌جمهور وقت آرژانتین، کارلوس منم، افراطیون اسلامی را که از ایران آمده بودند مقصر معرفی کرد. اما این پرونده پس از مدتی به طرز مشکوکی مسکوت گذاشته شد. در همین رابطه روزنامه واشنگتن پست در دیماه سال ۱۳۸۵ این توطئه را به این صورت خلاصه کرد:
«در سال ۲۰۰۲یک مقام اطلاعاتی سابق رژیم ایران که به غرب پناهنده شده بود کارلوس منم، رئیس‌جمهور وقت را متهم کرد که برای سرپوش گذاشتن بر نقش رژیم تهران در این انفجار، ۱۰میلیون دلار رشوه گرفته است». (واشنگتن پست- ژانویه ۲۰۰۷)
به این ترتیب مشخص شد که رژیم برای سرپوش گذاشتن بر این پرونده ۱۰میلیون دلار به رئیس‌جمهور آرژانتین پرداخته بود.
روزنامه واشنگتن پست در ادامه گزارش خود نوشت: «کارلوس منم این اتهام را شدیداً تکذیب کرد، اما اعتبار خود را تا حدود زیادی از دست داد. خوان خوزه گالئانو (juan jose galeano) قاضی تحقیق در مورد بمب‌گذاری آرژانتین نیز به‌خاطر منحرف کردن روند قضایی و تخطئه پرونده متهم بازداشت گردید. او در یک مورد ۴۰۰هزار دلار به یک شاهد پرداخته و صدها ساعت نوار ضبط شده و مدارک پرونده را از بین برده بود. به‌دنبال این قضایا، آلبرتونیسمن (Alberto Nisman) سرپرستی یک تیم تحقیق را به عهده گرفت. (همان منبع)
در سال ۱۳۸۳ روزنامه سوئیسی «تریبیون دو ژنو» پرده از رازهای دیگر این جنایت تروریستی برداشت و فاش کرد که یک حساب بانکی به‌مبلغ ۲۰۰میلیون دلار در ژنو برملا شده که ممکن است هزینه ۴۰۰عملیات تروریستی در اروپا را تأمین کرده باشد. قاضی سوئیسی ژاک آنتنن تحقیق درباره این حساب را آغاز کرده است. این حسابی بانکی که سران رژیم آخوندی اجازه برداشت از آن را داشتند، با کارلوس منم رئیس‌جمهور سابق آرژانتین ارتباط پیدا می‌کرد.
به گفته روزنامه «تریبیون دو ژنو» این حساب بانکی دویست میلیون دلاری، برای تأمین هزینه ۱۳تروریستی که برای ترور دکتر کاظم رجوی به سوئیس اعزام شده بودند مورد استفاده قرار گرفته بود…
(ادامه دارد)
برای مطالعه شماره‌های قبل از همین سلسله مقاله به لینک زیر مراجعه کنید:
