یک هفته از استعفای ظریف و برگرداندن شتاب‌زده‌اش به وزارت‌خارجه می‌گذرد. به‌رغم شتاب هر دو باند حاکم برای جمع کردن این تنش و عادی جلوه دادن مناسبات درون نظام، هر روز به دامنهٔ این بحران افزوده می‌شود. بحرانی که اکنون به بحرانهای درهم‌پیچیده گریبانگیر نظام افزوده شده است.
جنگ و جدال باندهای رژیم بر سر این موضوع، بیانگر آن است که استعفای ظریف و همزمانی آن با سفر دیکتاتور خونخوار سوریه و در آستانه جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام، بحران درونی را تشدید کرده و به‌قول خودشان ضربه و خسارت برای هر دو باند رژیم داشته است.
به‌دنبال به تأخیر انداختن تعیین‌تکلیف لوایح FATF توسط مجمع تشخیص مصلحت به‌رغم اصرار ظریف و روحانی و در حالی که برخی عناصر باند روحانی، مدعی‌اند پس‌گرفتن استعفای ظریف بعد از کوتاه‌آمدن باند غالب در رابطه تصویب لوایح FATF بوده است، حسین مظفر، عضو مجمع تشخیص مصلحت از باند خامنه‌ای، گفت: «استعفای ظریف به هیچ عنوان در روند تصمیم‌گیری مجمع تشخیص درباره لوایح مذکور تاثیری نخواهد گذاشت». وی ادامه داد: «این استعفا آن هم همزمان با دیدار مهم بشار اسد با (خامنه‌ای) باعث ضربه به اعتبار سیاسی ظریف در عرصه داخلی و بین‌المللی شد». وی گفت: «ما درباره ایشان به گونه دیگری فکر می‌کردیم و تصور ما این بود که استقامت ظریف بیشتر باشد. شاید هم ظریف تحت فشار قرار گرفته است اما در این صورت باز هم اقدام او (استعفا) آن هم در آن برهه زمانی اشتباه بود».(روزنامه وطن امروز ۱۲اسفند ۹۷)
روزنامهٔ سیاست روز از باند خامنه‌ای ۱۱اسفند ۹۷ نوشت: «دستگاه سیاست خارجی تلاش داشت با یک شانتاژ سیاسی در قالب استعفای وزیر امور خارجه کشور فشاری را بر مجمع تشخیص مصلحت نظام برای تصویب زودتر لوایح چهارگانه FATF وارد آورد».
به‌رغم تأکیدات روزنامهٔ ایران ارگان دولت روحانی در۱۲اسفند ۹۷ مبنی بر سرسپاری ظریف و تأکید بر این‌که « سخنان او هیچ‌گاه کوچک‌ترین تباینی با رویکردهای کلان نظام و دیدگاههای» خلیفهٔ ارتجاع نداشته است...، اما روزنامهٔ سپاه پاسداران جواد ظریف و ماجرای استعفای او را «یک سناریوی خبیثانه با هدف کشاندن یک موضوع به عرصه اجتماعی» توصیف کرده و با حمله شدید به وی، می‌نویسد: « آنچه نباید از نظر دور داشت این‌که استعفای ظریف، نفاق، حقه‌بازی و تعارضات عده‌ای را نیز برملا کرد. آنان که سال‌هاست دولت و امثال ظریف را کلاً هیچ‌کاره می‌پنداشتند و برای افکار عمومی نیز از ادبیاتی مانند «بخش انتصابی»، «دولت پنهان»، «نمی‌گذارند دولت کار کند» و غیره... استفاده می‌کردند... خوشبختانه استعفای ظریف این نفاق و تعارض در ارائه تصویر دوگانه از روابط اجزای حاکمیت را برملا کرد».(جوان ۱۲اسفند ۹۷)
بادامچیان، سرکردهٔ باند مؤتلفه هم استعفای ظریف را اشتباهی در بدترین موقعیت زمانی دانست و گفت: ،وزیر امور خارجه باید از موقعیت سفر مهم «بشار اسد» بهره‌برداری و در شرایط مناسب تصمیم‌گیری می‌کرد».(خبرگزاری مهر۱۲اسفند ۹۷)
این اظهارات در حالی است که باند روحانی شکاف درون سیاست خارجی نظام را به تدریج برملا می‌کنند و از دخالت نهادهای زیر دست خامنه‌ای اسم می‌برند.
محسن امین‌زاده، از مهره‌های سابق وزارت‌خارجهٔ رژیم و هم‌سو با باند روحانی در روز ۱۲اسفند گفت: «علت استعفای ظریف دخالت نهادهای غیرمسئول امنیتی و نظامی به‌ویژه سپاه قدس در سیاست خارجی است. ظریف از ابتدای مسئولیتش در سال ۱۳۹۲ با این مشکل بزرگ مواجه بود. این مشکل در فرآیند سفر بشار اسد به تهران، خود را به شکل واضح‌تری نشان داده است». این کارگزار حکومتی افزوده است: «البته دخالت‌ها در امور سیاست خارجی محدود به سپاه قدس نیست. نهادهای نظامی و امنیتی دیگر نیز در کار سیاست خارجی دخالت می‌کنند. این دخالت ها آن‌قدر زیاد است که می‌توان گفت چنین وضعیتی تا این حد افراطی هرگز سابقه نداشته است».(اعتماد ۱۲اسفند ۹۷)
