در اسفند ۱۴۰۳ یک کنفرانس پارلمانی در مجلس انگلستان با حضور نمایندگان مجلس عوام و اعیان از احزاب مختلف برگزار شد. این کنفرانس، تحت عنوان «اتخاذ یک سیاست جدید در قبال ایران: حمایت از جمهوری دموکراتیک»، یک آکت مهم در رویکرد پارلمانترهای بریتانیایی به موضوع ایران است و همبستگی گسترده با آرمان آزادی و مقاومت سازمان‌یافته را نشان می‌دهد.
رد دیکتاتوری و حمایت از دموکراسی
یکی از بارزترین ویژگی‌های این کنفرانس، اجماع سخنرانان بر رد هر دو شکل دیکتاتوری در تاریخ معاصر ایران - رژیم شاه و رژیم آخوندی - بود.
بارونس اولون با اشاره به سرکوب و اعدام مخالفان در دوران شاه و تمرکز قدرت در یک فرد، آن را غیرقابل اصلاح توصیف کرد و لرد دالاکیا نیز رژیم پهلوی را با فاشیسم و دیکتاتوری پیوند داد. این دیدگاه با انتقاد شدید از رژیم کنونی همراه شد که به‌گفته استرون استیونسون، از سرکوب خشونت‌بار و تروریسم حکومتی برای حفظ قدرت استفاده می‌کند. طرد دیکتاتوری وابسته شاه و نیز دیکتاتوری شیخ، لزوم استقرار یک جمهوری دموکراتیک را بارز می‌کند که در آن مردم ایران بتوانند آزادانه دولت خود را انتخاب کنند.
حمایت قاطع از برنامه ۱۰ماده‌‌یی خانم مریم رجوی از دیگر محورهای در سخنرانی سخنرانان بود. برنامه ۱۰ماده‌‌یی که آزادی بیان، برابری جنسیتی، جدایی دین از دولت، انحلال سپاه پاسداران و پایان اعدام‌ها را وعده می‌دهد، از سوی بارونس ردفرن، جولی جونز، لرد دالاکیا و پروفسور سارا چندلر به‌عنوان نقشه مسیری برای آینده دموکراتیک ایران ستایش شد.
نقش زنان در مقاومت
یکی از نکات چشمگیر در سخنان اکثر سخنرانان، تأکید بر نقش محوری زنان در مبارزه برای آزادی ایران بود. بارونس اولون زنان ایرانی را «پیشگام مبارزه» خواند و از شجاعت آنها در برابر قوانین زن‌ستیز رژیم تجلیل کرد.
بارونس ردفرن نیز زنان را «ستون فقرات مقاومت» دانست که اعتراضات را سازماندهی و رهبری می‌کنند. پروفسور سارا چندلر با اشاره به شعار «زن، مقاومت، آزادی»، این جنبش را الهام‌بخش توصیف کرد و باب بلکمن از زنان شجاعی سخن گفت که هر روز جان خود را به خطر می‌اندازند.
سیاست قاطع و لیست‌گذاری سپاه
فراخوان به اتخاذ سیاستی قاطع در قبال رژیم ایران و به‌ویژه لیست‌گذاری تروریستی سپاه پاسداران، از دیگر نکات مهم این کنفرانس بود. بارونس اولون، لرد دالاکیا و رابرت وارد به‌صراحت خواستار این اقدام شدند و آن را گامی ضروری برای تضعیف رژیم دانستند. استرون استیونسون و باب بلکمن نیز بر انحلال کامل سپاه به‌عنوان بخشی از برنامه دموکراتیک تأکید کردند. این مواضع بیانگر فاصله‌گیری از سیاست مماشات سنتی غرب با ایران است که اغلب بر مذاکره و توافق متمرکز بود، همان‌طور که بارونس ورما آن را «بی‌فایده» و مبتنی بر «فریبکاری» رژیم خواند.
سیاست انگلستان؛ پیامدهای کنفرانس
این کنفرانس می‌تواند پیامدهای قابل توجه در سیاست خارجی انگلستان داشته باشد. لیست‌گذاری سپاه نه‌تنها روابط دیپلماتیک با تهران را به چالش می‌کشد، بلکه حمایت عملی از مقاومت ایران را تقویت می‌کند.
کنفرانس پارلمانی انگلستان نمایانگر لحظه‌‌یی مهم در بازتعریف سیاست این کشور در بین قانون‌گذاران و شخصیت‌های برجسته این کشور است. این نشست فراخوانی به اقدام عملی از طریق لیست‌گذاری سپاه و به‌رسمیت‌شناختن مقاومت ایران بود. سخنرانان با رد دیکتاتوری‌های گذشته و حال، حمایت از برنامه دموکراتیک مریم رجوی و تأکید بر نقش زنان، پیامی روشن ارسال کردند: انگلستان باید در کنار مردم ایران برای استقرار یک جمهوری دموکراتیک بایستد.
