به گزارش خبرگزاری هرانا(۷مهر ۹۸) «چهارقلوی اهوازی به‌دلیل ناتوانی خانواده در تأمین هزینه ترخیص در بیمارستان مانده‌اند». از میان نوزادان این خانواده، یک نوزاد به‌دلیل نارسایی از دست رفت و به‌دلیل عدم توانایی خانواده در پرداخت صورت‌حساب، هم‌چنان در سردخانه بیمارستان نگهداری می‌شود. پدر این خانواده می‌گوید به مسئولان بیمارستان اعلام کردم که توان پرداخت هزینه را ندارم اما آنها برای ترخیص خواستار پرداخت هستند. معنای این حرف این است که نوزادان تا پرداخت کامل هزینهٔ بیمارستان گروگان باقی می‌مانند!
به گفتهٔ پدر کودکان: «بیمارستان برای ترخیص آنها ۷۰۰ تا ۸۰۰میلیون ریال صورت‌حساب داده که او مجبور است پرداخت کند... در مراجعه به کمیته به‌اصطلاح امداد خمینی خوزستان در پاسخ پدر نوزادان به وی پیشنهاد اعطای وام داده‌اند اما او در جواب گفته که درآمدش چندان نیست که بتواند هم مخارج ۳نوزاد را متقبل شود و هم وام را بازپرداخت کند. این پدر مستأصل گفته که نمی‌داند برای ترخیص ۳نوزاد و مادرشان و تحویل گرفتن پیکر بی‌جان نوزاد چهارم باید چه کند».
معلوم نیست که این کمیته به‌اصطلاح امداد قرار است به چه کسانی مدد برساند؟!
در خبر دیگری آمده است، روز دوشنبه ۴شهریور ۹۸ یکی از بیمارستانهای اردبیل از ترخیص نوزاد تازه به‌دنیا آمدهٔ یک خانواده جلوگیری کرد. مادر این نوزاد می‌گفت: «عوامل بیمارستان حتی اجازهٔ شیر دادن به کودکم را نمی‌دادند و نهایتاً با اصرار مادرم توانستم یک وعده به او شیر بدهم». در مورد علت این عمل ضدانسانی پدر بزرگ این نوزاد گفت:
«عوامل بیمارستان به ما گفتند که هزینهٔ بیمارستان ۲میلیون و ۴۰۰هزار تومان است و ما به‌دلیل شرایط مالی نتوانستیم این هزینه را پرداخت کنیم».
تصور کنید حال و روز مادری را که منطقاً باید از تولد کودکش شاد و سرفراز باشد، اما در حاکمیت ضدانسانی آخوندی این‌گونه قربانی تحقیر می‌شود! به‌راستی کدام ایرانی و اصلاً کدام انسان شرافتمندی است که از شنیدن این خبرها قلبش آتش نگیرد؟
بر این همه رذالت سردمداران این رژیم پلید چه نامی می‌توان گذاشت؟
آیا به حال این کودکان نورسیده که در اولین روز حیات چشمشان به فقر و تبعیض و بی‌عدالتی باز می‌شود، باید گریست یا بر سرنوشت یک ملت ۸۰میلیونی که از همهٔ منابع و سرمایه‌های سرشار میهن‌شان سهمی به اندازه پرداخت هزینهٔ تولد یک نوزاد هم به آنان نمی‌رسد؟
این در حالی است که در اغلب کشورها چنین رویدادی را یک حادثهٔ مبارک به‌حساب می‌آورند؛ به‌طوری که نوزادان دو یا سه‌قلو و یا بیشتر و مادران آنها از تسهیلات ویژه برخوردار می‌گردند. به‌عنوان مثال برای کمک به آنان طی ماههای متمادی پرستار رایگان اختصاص می‌دهند. حتی بسیاری از شرکتها برای تشویق اولیای چنین نوزادانی اسباب‌بازی و وسایل مورد نیاز آنان را بدون دریافت هیچ هزینه‌ای براشان ارسال می‌کنند و...!
مقایسه کنید با میهن آخوند‌زدهٔ ما که در اثر ایلغار مغول‌وار خامنه‌ای و مزدورانش، مردم چنان از هستی ساقط شده‌اند که دیگر حتی تولد کودکان هم آنان را شادمان نمی‌سازد!
بهزاد نبوی، یکی از غارتگران همین نظام، در دعوای باندی به‌صراحت گفت: «۶۰درصد از ثروت ملی ایران در اختیار ۴نهاد ستاد اجرایی فرمان امام، قرارگاه خاتم، آستان قدس و بنیاد مستضعفان است».(تابناک ۳۰شهریور)
این نهادها بازوهای خاص مالی خامنه‌ای است و هیچ‌کس حق سؤال و جواب و کنکاش در آن را ندارد و حساب پس‌نمی‌دهند. خبرگزاری رویترز در ۲۰آبان سال ۱۳۹۲ طی یک گزارش تحقیقی اعلام کرد دارایی ستاد فرمان اجرایی امام ـ یکی از این ۴نهاد ضدمردمی ـ «بالغ بر ۹۵میلیارد دلار» تخمین زده می‌شود.
راستی سهم کودکانی که «ژن خوب» ندارند از این همه ثروت چقدر است؟
حال باید از ولی‌فقیه جنایتکار پرسید که این پول‌ها صرف چی می‌شود؟
با چه میزان از هزینه دخالت‌های نظام ولایت در سوریه و یمن و عراق و... می‌توان این گروگانهای کوچک را آزاد کرد؟
