بنا به گزارش هموطنان از نقاط مختلف میهن اسیر رژیم ضدبشری از مدتی پیش شروع کرده و تلاش می‌کند تا گورهای جمعی که محل دفن پیکرهای شهیدان قتل‌عام 67 است را از بین ببرد و به خیال خود آثار این نسل‌کشی و این جنایت علیه بشریت را محو بکند. در همین رابطه در چند شهر از جمله در اهواز، مشهد، تبریز، اردبیل، اصفهان و... شروع کرده گورهای جمعی شناخته شده را که خانواده‌های شهدا به آنجا می‌رفتند و نسبت به عزیزانشان ادای احترام می‌کردند، را یا با سیمان کردن یا با ریختن زباله و امثالهم از بین ببرند. این اقدام ننگین و رذیلانه به قدری شنیع است که دامنهٴ خشم و اعتراضی که برانگیخته از مرزهای ایران فراتر رفته و دیروز سازمان عفو بین‌الملل که مهمترین سازمان غیردولتی بین‌المللی هست، اطلاعیه‌یی منتشر کرد و یک کارزار جهانی را برای متوقف کردن نابودی گورهای جمعی کسانی که در سال 1367 در زندانها اعدام شدند را اعلام کرده است. در این فراخوان، به نابودی یکی از گورهای جمعی در شهر اهواز اشاره شده و آمده است: «عفو بین‌الملل... مصرانه از مقامات رژیم ایران خواستار حفظ این مکان می‌باشد. (مکانی که در آن) دهها نفر از زندانیان کشته شده در طی موجی از اعدامهای فرا قضایی در اوت و سپتامبر 1988 در آنجا دفن شده‌اند».
عفو بین‌الملل در اطلاعیه اش که در سراسر جهان منتشر شده، اضافه می‌کند:
«تصاویر جدید به‌دست آمده توسط عفو بین‌الملل نشان می‌دهد که این مکان بتدریج در حال مدفون شدن در زیر انبوهی از زباله‌های ساختمانی می‌باشد».
فیلی‍پ لوتر مدیر تحقیقات و دفاع برای خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل گفت: ”تخریب گور جمعی در اهواز با بولدوزر شواهد قانونی مهمی را از بین خواهد برد که می‌تواند برای کشاندن مسئولان اعدامهای فراقضایی سال 1988 به میز محاکمه مورد استفاده قرار گیرد. این امر هم‌چنین خانواده‌های قربانیان را از حق واقعیت، عدالت و غرامت شامل دفن با کرامت عزیزانشان محروم می‌کند».
عفو بین‌الملل سپس از میلیونها عضو خود در سراسر دنیا خواسته که با پیوستن به کارزار اعلام شده به مقامات رژیم ایران برای متوقف کردن نابودی سریع این مکان اعتراض کنند.
اما نکتة مهم این است که چرا رژیم با به جان خریدن یک چنین رسوایی و ننگ بزرگی به چنین کار رذیلانه و انزجارآوری دست می‌زند؟ برای کسانی که خبرهای جنبش دادخواهی را دنبال می‌کنند، جواب روشن است؛ پیشروی جنبش دادخواهی و مطرح شدن محاکمه قاتلان و جلادان قتل‌عام در دادگاههای بین‌المللی، رژیم و عواملش را به‌شدت سرآسیمه کرده و به وحشت انداخته است از این رو به فکر پاک کردن و از بین بردن مدارک جنایت خود افتاده‌اند.
یادآوری می‌شود که سال 1395 و اوایل مطرح شدن جنبش دادخواهی، جلادانی مثل آخوند پورمحمدی دژخیم به صحنه آمدند و در حالی که می‌خواستند خود را از تک و تا نیندازند گفتند: بعله! مجاهدین را اعدام کردیم! خوب کاری هم کردیم! اگر نمی‌کردیم نظام از بین می‌رفت. از این به بعد هم می‌کنیم! غافل از این‌که همین حرفها خود بهترین سند بود برای محاکم بین‌المللی اما وقتی کار جنبش دادخواهی پیش رفت و بحث محاکمه جدی شد و در چشم‌انداز قرار گرفت، حالا این طور به تک و تا افتاده‌اند؛ اما فایده ندارد و تنها دارند این نظام اهریمنی را ننگین‌تر و پرونده خودشان را سنگین‌تر می‌کنند!
عفو بین‌الملل در اطلاعیه اش که در سراسر جهان منتشر شده، اضافه می‌کند:
«تصاویر جدید به‌دست آمده توسط عفو بین‌الملل نشان می‌دهد که این مکان بتدریج در حال مدفون شدن در زیر انبوهی از زباله‌های ساختمانی می‌باشد».
فیلی‍پ لوتر مدیر تحقیقات و دفاع برای خاورمیانه و شمال آفریقای عفو بین‌الملل گفت: ”تخریب گور جمعی در اهواز با بولدوزر شواهد قانونی مهمی را از بین خواهد برد که می‌تواند برای کشاندن مسئولان اعدامهای فراقضایی سال 1988 به میز محاکمه مورد استفاده قرار گیرد. این امر هم‌چنین خانواده‌های قربانیان را از حق واقعیت، عدالت و غرامت شامل دفن با کرامت عزیزانشان محروم می‌کند».
عفو بین‌الملل سپس از میلیونها عضو خود در سراسر دنیا خواسته که با پیوستن به کارزار اعلام شده به مقامات رژیم ایران برای متوقف کردن نابودی سریع این مکان اعتراض کنند.
اما نکتة مهم این است که چرا رژیم با به جان خریدن یک چنین رسوایی و ننگ بزرگی به چنین کار رذیلانه و انزجارآوری دست می‌زند؟ برای کسانی که خبرهای جنبش دادخواهی را دنبال می‌کنند، جواب روشن است؛ پیشروی جنبش دادخواهی و مطرح شدن محاکمه قاتلان و جلادان قتل‌عام در دادگاههای بین‌المللی، رژیم و عواملش را به‌شدت سرآسیمه کرده و به وحشت انداخته است از این رو به فکر پاک کردن و از بین بردن مدارک جنایت خود افتاده‌اند.
یادآوری می‌شود که سال 1395 و اوایل مطرح شدن جنبش دادخواهی، جلادانی مثل آخوند پورمحمدی دژخیم به صحنه آمدند و در حالی که می‌خواستند خود را از تک و تا نیندازند گفتند: بعله! مجاهدین را اعدام کردیم! خوب کاری هم کردیم! اگر نمی‌کردیم نظام از بین می‌رفت. از این به بعد هم می‌کنیم! غافل از این‌که همین حرفها خود بهترین سند بود برای محاکم بین‌المللی اما وقتی کار جنبش دادخواهی پیش رفت و بحث محاکمه جدی شد و در چشم‌انداز قرار گرفت، حالا این طور به تک و تا افتاده‌اند؛ اما فایده ندارد و تنها دارند این نظام اهریمنی را ننگین‌تر و پرونده خودشان را سنگین‌تر می‌کنند!
