نیمه شهریور ۱۳۴۴روز بنیانگذاری سازمان مجاهدین خلق ایران
درباره این روز چه باید و چه می‌توان نوشت؟
آیا می‌توان این روز را نقطه عطف مبارزه علیه ظلم و ستم برگ زرین دفترمبارزات مردم ستمدیده ایران سرآغاز، طرحی نو در انداختن درمصاف با بیداد گران دانست؟
یا این‌که این روز را روز مرزبندی سرخ با عافیت طلبی و هر آنچه که مصلحت اندیشی است،
روز شور و شعور، روز قدم گذاشتن در وادی عمل،
روز پاره کردن زنجیرهای سکوت و سکون،
روز پرش دردریای امید
روز تمام قد ایستادن در برابر عمله استبداد
روز انتخاب، انسان بودن و انسانیت
روز اراده کردن برای تغییر آنچه که هست در مسیر آنچه که باید بشود
روز طغیان پیشگامان روشنایی بر تیرگی و تاریکی
روز ثبت نام در صف اولیها برای فدیه دادن
روز'م':
مسئول بودن در برابر مردم و سرنوشت خود،
مرزبندی بین استثمار شونده و استثمار کننده،
مجاهدت،
محمد آقا،
محسن
مهدی
و در امتداد آن روز
مسعود، موسی، مریم
روز'ج':
جهاد در راه خدا،
جدیت در راهی که برگزیدی
روز'ا':
آگاهی و انتخاب،
اراده و ایستادگی،
آزادی و امانت داری،
استقرار حق و عدالت،
اصغر
اشرف
روز'ه':
هویت بخشیدن به انسان معترض،
هدایت نسل بی‌امید،
همت و پشتکار در مسیر مبارزه
روز'د':
دست یازیدن به سرچشمه زلال عقیده،
دین را به درستی و راستی شناختن،
درس آزادگی،
دردها را چاره بودن
نامید؟
می دانی این روز را چه بدانی،
و یا این‌که چه بخوانی،
می خواهی از همه اینها بنویسی،
اما به یک‌باره به عجز خود و ناتوانی قلمت،
به بازگویی راز و رمز چنین ماندگاری، پی می‌بری،
درمانده می‌شوی از بیان این همه عظمت،
مستاصل از بیان حس خود.
می‌روی تا ناامید شوی
که بناگاه چهره پاک نسل خواهران و برادران و خیل عظیم شهدا و ایستاده قامتان مجاهد درنظرت می‌آید.
از اولین شهید سازمان احمد رضایی تا شهدای سال ۶۰و ۱۹بهمن- عاشورای مجاهدین- سربداران ۶۷ تا آفتاب، چلچراغ و فروغ و اشرف و لیبرتی و تا علی صارمی و غلامرضا خسروی...
این گوهرهای بی‌بدیل که محمد آقا با غرور و افتخار آنها را نظاره می‌کند و با صدای رسا و با صیانت از کلام خدا بانگ' تبارک الله احسن الخالقین' سرمی‌دهد.
این روز، روز خجسته و زیبایی است که باید آن را هم بخاطر تاریخ مقاومت خونبار مردم میهنمان در برابر دو دیکتاتوری و هم برای حرمت گذاشتن و پاسداری از کلمه مقدس 'آزادی' گرامی و پاس داشت چرا که در این روز نهال شجره طیبه مجاهد و مجاهدت با دستان با کفایت محمد حنیف‌نژاد، سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان کاشته و با خون هزاران پاکباز آبیاری شد و در امتداد آن مسیر تا به امروز و با پرچمداری مسعود، رزم و آزمایش، شرف و فدیه معنای دیگری یافت و مریم چه زیبا راز و رمز این ماندگاری را در راه مسیر'می‌توان و باید' و 'ایستاده تا به آخر' جاری کرد.
فضل‌الله المجاهدین علی القاعدین اجرا عظیما
با تعظیم به بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق ایران
با سلام به مجاهدان خلق برادرمسعود و خواهر مریم
درود بیکران بر شیر زنان و کوهمردان مجاهد در زندان لیبرتی.
درباره این روز چه باید و چه می‌توان نوشت؟
آیا می‌توان این روز را نقطه عطف مبارزه علیه ظلم و ستم برگ زرین دفترمبارزات مردم ستمدیده ایران سرآغاز، طرحی نو در انداختن درمصاف با بیداد گران دانست؟
یا این‌که این روز را روز مرزبندی سرخ با عافیت طلبی و هر آنچه که مصلحت اندیشی است،
روز شور و شعور، روز قدم گذاشتن در وادی عمل،
روز پاره کردن زنجیرهای سکوت و سکون،
روز پرش دردریای امید
روز تمام قد ایستادن در برابر عمله استبداد
روز انتخاب، انسان بودن و انسانیت
روز اراده کردن برای تغییر آنچه که هست در مسیر آنچه که باید بشود
روز طغیان پیشگامان روشنایی بر تیرگی و تاریکی
روز ثبت نام در صف اولیها برای فدیه دادن
روز'م':
مسئول بودن در برابر مردم و سرنوشت خود،
مرزبندی بین استثمار شونده و استثمار کننده،
مجاهدت،
محمد آقا،
محسن
مهدی
و در امتداد آن روز
مسعود، موسی، مریم
روز'ج':
جهاد در راه خدا،
جدیت در راهی که برگزیدی
روز'ا':
آگاهی و انتخاب،
اراده و ایستادگی،
آزادی و امانت داری،
استقرار حق و عدالت،
اصغر
اشرف
روز'ه':
هویت بخشیدن به انسان معترض،
هدایت نسل بی‌امید،
همت و پشتکار در مسیر مبارزه
روز'د':
دست یازیدن به سرچشمه زلال عقیده،
دین را به درستی و راستی شناختن،
درس آزادگی،
دردها را چاره بودن
نامید؟
می دانی این روز را چه بدانی،
و یا این‌که چه بخوانی،
می خواهی از همه اینها بنویسی،
اما به یک‌باره به عجز خود و ناتوانی قلمت،
به بازگویی راز و رمز چنین ماندگاری، پی می‌بری،
درمانده می‌شوی از بیان این همه عظمت،
مستاصل از بیان حس خود.
می‌روی تا ناامید شوی
که بناگاه چهره پاک نسل خواهران و برادران و خیل عظیم شهدا و ایستاده قامتان مجاهد درنظرت می‌آید.
از اولین شهید سازمان احمد رضایی تا شهدای سال ۶۰و ۱۹بهمن- عاشورای مجاهدین- سربداران ۶۷ تا آفتاب، چلچراغ و فروغ و اشرف و لیبرتی و تا علی صارمی و غلامرضا خسروی...
این گوهرهای بی‌بدیل که محمد آقا با غرور و افتخار آنها را نظاره می‌کند و با صدای رسا و با صیانت از کلام خدا بانگ' تبارک الله احسن الخالقین' سرمی‌دهد.
این روز، روز خجسته و زیبایی است که باید آن را هم بخاطر تاریخ مقاومت خونبار مردم میهنمان در برابر دو دیکتاتوری و هم برای حرمت گذاشتن و پاسداری از کلمه مقدس 'آزادی' گرامی و پاس داشت چرا که در این روز نهال شجره طیبه مجاهد و مجاهدت با دستان با کفایت محمد حنیف‌نژاد، سعید محسن و علی اصغر بدیع زادگان کاشته و با خون هزاران پاکباز آبیاری شد و در امتداد آن مسیر تا به امروز و با پرچمداری مسعود، رزم و آزمایش، شرف و فدیه معنای دیگری یافت و مریم چه زیبا راز و رمز این ماندگاری را در راه مسیر'می‌توان و باید' و 'ایستاده تا به آخر' جاری کرد.
فضل‌الله المجاهدین علی القاعدین اجرا عظیما
با تعظیم به بنیانگذاران سازمان مجاهدین خلق ایران
با سلام به مجاهدان خلق برادرمسعود و خواهر مریم
درود بیکران بر شیر زنان و کوهمردان مجاهد در زندان لیبرتی.
سلام بر آزادی
با احترام
رضا محمدی ـ ۱۵شهریور ۱۳۹۳
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1-این مقاله، سه سال پیش از این، به‌مناسبت پنجاهمین سالگرد بنیانگذاری سازمان مجاهدین خلق به همین قلم نوشته شده که باز تکرار آن را با تغییراتی اندک درمتن، بی‌مناسبت ندیدم.
2-سعید محسن
3-مهدی رضایی
4-علی اصغر بدیع زادگان
5-اشرف رجوی
با احترام
رضا محمدی ـ ۱۵شهریور ۱۳۹۳
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1-این مقاله، سه سال پیش از این، به‌مناسبت پنجاهمین سالگرد بنیانگذاری سازمان مجاهدین خلق به همین قلم نوشته شده که باز تکرار آن را با تغییراتی اندک درمتن، بی‌مناسبت ندیدم.
2-سعید محسن
3-مهدی رضایی
4-علی اصغر بدیع زادگان
5-اشرف رجوی
