تظاهرات غارتشدگان و سایر اقشار به جان آمده این روزها به مدار تازهیی رسیده و به ترتیبی مرز خواستههای صنفی را پشت سر گذاشته است، چه در صحنه عمل و چه در شعارها و موضعگیریها.
شعارهای مردم به جان آمده در این روزها در جریان تظاهراتهایشان در شهرهای مختلف کاملاً گویای این واقعیت هستند:
حکومت عدل علی، این همه بیعدالتی
ما بچههای جنگیم بجنگ تا بحنگیم
دولت تدبیر و امید نمیخوایم نمیخوایم
وزارت ورشکسته رو پول ما نشسته
نه تدبیر نه امید همش دروغ و تزویر
مرگ بر این دولت مردم فریب
این شعارها گام به گام از خواستههای صنفی فاصله گرفته و با گفتن روحانی رأی ما را پس بده و مرگ بر این دولت مردم فریب و حکومت عدل علی این همه بیعدالتی، و بالاخره شعار مرگ بر خامنهای، دجالیت و غارتگری کل نظام را نشانه گرفتهاند و بر تمامیت نظام مهر عدم مشروعیت و باطل شد زدهاند. این شعارها هیچکدام بوی شعارهای صنفی نمیدهند و تماماً همسو با شعارهای آلترناتیو دموکراتیک مردم ایران هستند. ولی بلوغ این اعتراضها به اعتراف منابع حکومتی از این شعارهای سیاسی، در صحنهٴ عمل به بستن خیابانها، به تحصنهای ادامهدار و حتی به آتش زدن مؤسسات غارتگر رسیده. به این اعتراف از سایت حکومتی دولت بهار در مقالهیی با عنوان «چالش سنگ» در روز 18مهر نگاه کنید:
«عدهیی عامل یا غافل هرشب با سنگ و ساچمه و گوشی در شهرها دوره میافتند و شیشه اماکن دولتی، شبهدولتی، مذهبی و امثالهم را پایین میآورند»
به این ترتیب نشان میدهد که هدف چیزی جز رژیم آخوندی و مظاهر دجالیت و غارت و چپاولش نیست.
این سایت حکومتی سپس اذعان کرده است: «عمومیت یافتن و استقبال بخشهایی از جامعه خسته و درمانده از بیکاری، فقر و تبعیض از این جرم مشهود، قطعاً جنبهای ورای مسائل امنیتی دارد... به نظر میرسد نمود بیرونی این خشم و تنفر فروخفته، میرود تا ابعاد خطرناک دیگری پیدا کند».
این سایت حکومتی وابسته به باند احمدینژاد، در وحشت از بازگشتناپذیری خیزش مردمی نوشته است: «بیگمان این خردهجنبشهای مخرب، تازه استارت خوردهاند و در آیندهای نهچندان دور ممکن است ابعاد خطرناک، عمیق و وسیع دیگری پیدا کنند».
شعارهای مردم به جان آمده در این روزها در جریان تظاهراتهایشان در شهرهای مختلف کاملاً گویای این واقعیت هستند:
حکومت عدل علی، این همه بیعدالتی
ما بچههای جنگیم بجنگ تا بحنگیم
دولت تدبیر و امید نمیخوایم نمیخوایم
وزارت ورشکسته رو پول ما نشسته
نه تدبیر نه امید همش دروغ و تزویر
مرگ بر این دولت مردم فریب
این شعارها گام به گام از خواستههای صنفی فاصله گرفته و با گفتن روحانی رأی ما را پس بده و مرگ بر این دولت مردم فریب و حکومت عدل علی این همه بیعدالتی، و بالاخره شعار مرگ بر خامنهای، دجالیت و غارتگری کل نظام را نشانه گرفتهاند و بر تمامیت نظام مهر عدم مشروعیت و باطل شد زدهاند. این شعارها هیچکدام بوی شعارهای صنفی نمیدهند و تماماً همسو با شعارهای آلترناتیو دموکراتیک مردم ایران هستند. ولی بلوغ این اعتراضها به اعتراف منابع حکومتی از این شعارهای سیاسی، در صحنهٴ عمل به بستن خیابانها، به تحصنهای ادامهدار و حتی به آتش زدن مؤسسات غارتگر رسیده. به این اعتراف از سایت حکومتی دولت بهار در مقالهیی با عنوان «چالش سنگ» در روز 18مهر نگاه کنید:
«عدهیی عامل یا غافل هرشب با سنگ و ساچمه و گوشی در شهرها دوره میافتند و شیشه اماکن دولتی، شبهدولتی، مذهبی و امثالهم را پایین میآورند»
به این ترتیب نشان میدهد که هدف چیزی جز رژیم آخوندی و مظاهر دجالیت و غارت و چپاولش نیست.
این سایت حکومتی سپس اذعان کرده است: «عمومیت یافتن و استقبال بخشهایی از جامعه خسته و درمانده از بیکاری، فقر و تبعیض از این جرم مشهود، قطعاً جنبهای ورای مسائل امنیتی دارد... به نظر میرسد نمود بیرونی این خشم و تنفر فروخفته، میرود تا ابعاد خطرناک دیگری پیدا کند».
این سایت حکومتی وابسته به باند احمدینژاد، در وحشت از بازگشتناپذیری خیزش مردمی نوشته است: «بیگمان این خردهجنبشهای مخرب، تازه استارت خوردهاند و در آیندهای نهچندان دور ممکن است ابعاد خطرناک، عمیق و وسیع دیگری پیدا کنند».