آخوند روحانی بودجه ضد‌مردمی سال 97 را ”شروع برنامه‌های دولت دوازدهم“ خوانده است، شروعی برای فقیرتر کردن هرچه بیشتر مردم و خاصه‌خرجی نهادهای خاص وابسته به آخوندها و ولی‌فقیه و خاصه‌خرجی نیروی سرکوب و تروریسم رژیم به‌ویژه سپاه پاسداران ضدخلقی با افزایش بودجه 46درصدی و...
”در شروع برنامه‌های دولت دوازدهم“، این آخوند شیاد تا توانسته با اختصاص ندادن بودجه کافی برای عمران کشور، آموزش و پرورش، بهداشت، و با حذف یارانه اکثریت یارانه بگیرها و گران کردن حامل‌های انرژی و... مردم را در تنگنا قرارداده است.
دراین بودجه هزینه عمرانی کاهش 10میلیارد تومانی دارد و بودجه آموزش و پرورش بیش از چهار هزارمیلیارد تومان کاهش پیدا کرده است.
این در شرایطی است که بسیاری از مدارس فرسوده و حقوق معلمان ناچیز است که با کاهش بودجه آموزش و پرورش باز هم از توسعه مدارس خبری نیست، کیفیت تحصیل دانش‌آموزان افت می‌کند و بیش از گذشته معیشت معلمان در تنگنا قرار می‌گیرد.
کم شدن بودجه آموزش و پرورش در شرایطی است که بیش از 42درصد مدارس ایران وسایل گرمایشی ایمن ندارند، در بسیاری از مناطق کشور نظیر استانهای لرستان، کرمان، سیستان و بلوچستان و... مدارس کپری و گلی هستند.
در زمینه بهداشت نیز وضعیت بهتر از این نیست زیرا در بودجه سال 97 بودجه پزشک خانواده نصف شده و در حوزه بیمه سلامت تخصیص اعتبارات 3درصد کاهش دارد.
خبرگزاری حکومتی ایسنا 25آذر 96 ازقول معاون بهداشت وزارت بهداشت دولت آخوند حسن روحانی می‌نویسد ”به‌رغم این‌که انتظار دارند بتوانیم برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع را اجرا کرده و پرونده الکترونیک سلامت را مستقر کنیم، اما اعتبارمان را نسبت به سال ۹۵ نصف کرده‌اند“.
این در شرایطی است که به گفته این مهره حکومتی از بودجه 2000میلیارد تومانی سال 95 تا آخر آذر ماه ”کمتر از 30درصد همین اعتبار“ تخصیص داده شده است.
یارانه‌بگیران نیز برای گرفتن چندرغاز یارانه 45500تومانی در ماه، باید کلی قسم و آیه بخورند، عجز و لابه کنند و دلیل و برهان بیاورند که فقیر و نیازمند دریافت این پول هستند. در زمینه پرداخت یارانه به مردم روزنامه حکومتی شرق 26آذر می‌نویسد: ”یارانه به شرط اثبات فقر“ !
مناطق محروم نیز از آسیبی که این بودجه به مردم می‌رساند در امان نمانده زیرا بودجه این مناطق نیز با کم شدن 10درصدی بودجه عمرانی کاهش می‌یابد.
به نوشته روزنامه حکومتی قدس 26آذر یحیی کمالی‌پور عضو هیأت‌رئیسه کمیسیون قضایی مجلس رژیم رویکرد اصلی بودجه 97را رویکردی برای نابودی مناطق محروم می‌داند.
دراین رابطه علی قربانی نایب رئیس فراکسیون مناطق کمترتوسعه یافته مجلس رژیم نیز می‌گوید: ”دولت مکلف است زیرساختهای مناطق محروم را تأمین کند ولی با کاهش بودجه این مناطق دیگر هیچ سرمایه‌گذاری به سمت این بخش‌ها نخواهد رفت. به‌عنوان مثال بودجه خراسان جنوبی از ۵۷۰میلیارد تومان به ۴۸۵میلیارد تومان کاهش یافته است، در تمام مناطق دیگر هم به همین شکل است. باید توجه داشت وقتی بودجه ۱۰درصد کاهش و از آن طرف تورم ۱۰درصد افزایش پیدا کرده باشد، خود به خود ارزش این پول کم شود، از سوی دیگر دولت پول ندارد و همین را هم به شکل اوراق مشارکت می‌دهد و ۲۰درصد سود این‌ها هم هست، عملاً چیزی باقی نمی‌ماند که کاری انجام شود. (روزنامه قدس 26آذر 96)
روزنامه حکومتی کسب و کار 26آذر نیز ”بودجه تورم زا“ را ”تهدید معیشت مردم“ می داند.
ملاحظه می‌شود که برجسته‌ترین نکته در بودجه ضد‌مردمی دولت روحانی برای سال 97، توسعه فقر برای اکثریت مردمی است که در فقر و فاقه روزگار می‌گذرانند. و هم‌چنین فربه کردن نهادهای سرکوب و به‌ویژه سپاه پاسداران ضدخلقی، فربه کردن آخوندها از طریق اختصاص بودجه‌های کلان و نظارت ناپذیر برای نهادهای وابسته به آنها است.
در زمینه توسعه فقر برای اکثریت مردم از طریق این بودجه، محمود صادقی نماینده مجلس رژیم از باند روحانی در جلسه 26آذر مجلس می‌گوید: ”توزیع نامناسب اعتبارات در بودجه سالانه منجر به عدم توازن در طبقات اجتماعی شده است و سال به سال با بودجه‌های سالانه کشور شکاف فقر و غنا تشدید می‌شود“.
باید پرسید در حاکمیت آخوندی مگر غیر از این است که با حذف طبقه متوسط دو طبقه بیشتر باقی نمانده است؟
یکی اکثریت مطلق که در فقر و فاقه زندگی می‌کنند و اقلیت وابسته به حاکمیت که پاسدار قالیباف از آن به‌عنوان اقلیت 4درصدی نام برد.
این اقلیت 4درصدی است که همه امکانات و ثروتهای مملکت را در اختیار دارند و تازه در بودجه دولت روحانی نیز فربه‌تر از گذشته می‌شوند.
همین اقلیت 4درصدی است که باز هم به گفته قالیباف زالو صفت خون 96 درصد مردم را می‌مکند و اجازه فعالیت به آنها نمی‌دهند، با این حال همین اقلیت بیشترین بهره را از بودجه دولت آخوند حسن روحانی می‌برند.
”در شروع برنامه‌های دولت دوازدهم“، این آخوند شیاد تا توانسته با اختصاص ندادن بودجه کافی برای عمران کشور، آموزش و پرورش، بهداشت، و با حذف یارانه اکثریت یارانه بگیرها و گران کردن حامل‌های انرژی و... مردم را در تنگنا قرارداده است.
دراین بودجه هزینه عمرانی کاهش 10میلیارد تومانی دارد و بودجه آموزش و پرورش بیش از چهار هزارمیلیارد تومان کاهش پیدا کرده است.
این در شرایطی است که بسیاری از مدارس فرسوده و حقوق معلمان ناچیز است که با کاهش بودجه آموزش و پرورش باز هم از توسعه مدارس خبری نیست، کیفیت تحصیل دانش‌آموزان افت می‌کند و بیش از گذشته معیشت معلمان در تنگنا قرار می‌گیرد.
کم شدن بودجه آموزش و پرورش در شرایطی است که بیش از 42درصد مدارس ایران وسایل گرمایشی ایمن ندارند، در بسیاری از مناطق کشور نظیر استانهای لرستان، کرمان، سیستان و بلوچستان و... مدارس کپری و گلی هستند.
در زمینه بهداشت نیز وضعیت بهتر از این نیست زیرا در بودجه سال 97 بودجه پزشک خانواده نصف شده و در حوزه بیمه سلامت تخصیص اعتبارات 3درصد کاهش دارد.
خبرگزاری حکومتی ایسنا 25آذر 96 ازقول معاون بهداشت وزارت بهداشت دولت آخوند حسن روحانی می‌نویسد ”به‌رغم این‌که انتظار دارند بتوانیم برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع را اجرا کرده و پرونده الکترونیک سلامت را مستقر کنیم، اما اعتبارمان را نسبت به سال ۹۵ نصف کرده‌اند“.
این در شرایطی است که به گفته این مهره حکومتی از بودجه 2000میلیارد تومانی سال 95 تا آخر آذر ماه ”کمتر از 30درصد همین اعتبار“ تخصیص داده شده است.
یارانه‌بگیران نیز برای گرفتن چندرغاز یارانه 45500تومانی در ماه، باید کلی قسم و آیه بخورند، عجز و لابه کنند و دلیل و برهان بیاورند که فقیر و نیازمند دریافت این پول هستند. در زمینه پرداخت یارانه به مردم روزنامه حکومتی شرق 26آذر می‌نویسد: ”یارانه به شرط اثبات فقر“ !
مناطق محروم نیز از آسیبی که این بودجه به مردم می‌رساند در امان نمانده زیرا بودجه این مناطق نیز با کم شدن 10درصدی بودجه عمرانی کاهش می‌یابد.
به نوشته روزنامه حکومتی قدس 26آذر یحیی کمالی‌پور عضو هیأت‌رئیسه کمیسیون قضایی مجلس رژیم رویکرد اصلی بودجه 97را رویکردی برای نابودی مناطق محروم می‌داند.
دراین رابطه علی قربانی نایب رئیس فراکسیون مناطق کمترتوسعه یافته مجلس رژیم نیز می‌گوید: ”دولت مکلف است زیرساختهای مناطق محروم را تأمین کند ولی با کاهش بودجه این مناطق دیگر هیچ سرمایه‌گذاری به سمت این بخش‌ها نخواهد رفت. به‌عنوان مثال بودجه خراسان جنوبی از ۵۷۰میلیارد تومان به ۴۸۵میلیارد تومان کاهش یافته است، در تمام مناطق دیگر هم به همین شکل است. باید توجه داشت وقتی بودجه ۱۰درصد کاهش و از آن طرف تورم ۱۰درصد افزایش پیدا کرده باشد، خود به خود ارزش این پول کم شود، از سوی دیگر دولت پول ندارد و همین را هم به شکل اوراق مشارکت می‌دهد و ۲۰درصد سود این‌ها هم هست، عملاً چیزی باقی نمی‌ماند که کاری انجام شود. (روزنامه قدس 26آذر 96)
روزنامه حکومتی کسب و کار 26آذر نیز ”بودجه تورم زا“ را ”تهدید معیشت مردم“ می داند.
ملاحظه می‌شود که برجسته‌ترین نکته در بودجه ضد‌مردمی دولت روحانی برای سال 97، توسعه فقر برای اکثریت مردمی است که در فقر و فاقه روزگار می‌گذرانند. و هم‌چنین فربه کردن نهادهای سرکوب و به‌ویژه سپاه پاسداران ضدخلقی، فربه کردن آخوندها از طریق اختصاص بودجه‌های کلان و نظارت ناپذیر برای نهادهای وابسته به آنها است.
در زمینه توسعه فقر برای اکثریت مردم از طریق این بودجه، محمود صادقی نماینده مجلس رژیم از باند روحانی در جلسه 26آذر مجلس می‌گوید: ”توزیع نامناسب اعتبارات در بودجه سالانه منجر به عدم توازن در طبقات اجتماعی شده است و سال به سال با بودجه‌های سالانه کشور شکاف فقر و غنا تشدید می‌شود“.
باید پرسید در حاکمیت آخوندی مگر غیر از این است که با حذف طبقه متوسط دو طبقه بیشتر باقی نمانده است؟
یکی اکثریت مطلق که در فقر و فاقه زندگی می‌کنند و اقلیت وابسته به حاکمیت که پاسدار قالیباف از آن به‌عنوان اقلیت 4درصدی نام برد.
این اقلیت 4درصدی است که همه امکانات و ثروتهای مملکت را در اختیار دارند و تازه در بودجه دولت روحانی نیز فربه‌تر از گذشته می‌شوند.
همین اقلیت 4درصدی است که باز هم به گفته قالیباف زالو صفت خون 96 درصد مردم را می‌مکند و اجازه فعالیت به آنها نمی‌دهند، با این حال همین اقلیت بیشترین بهره را از بودجه دولت آخوند حسن روحانی می‌برند.
