مهم‌ترین و بیشترین مضمون مشترک در روزنامه‌های حکومتی در روز یکشنبه 24دی ماه، به نفتکش در حال سوختن در آبهای چین و به ضرورت عقب‌نشینیهای مختلف در وحشت از بروز قیام اختصاص یافته است: با عنوانهای مربوط به ضرورت عقب‌نشینی در برابر امواج قیام بررسی روزنامه‌های امروز را شروع می‌کنیم:
آرمان: در پی «آشغال» نامیدن معترضان خیابانی صورت گرفت: اعتراض یکدست جناحها به صدیقی – خطیب جمعه: هرگز به معترضان توهین نمی‌کنم
آرمان: علوی وزیر اطلاعات: به نارضایتی‌ها در درون جامعه دامن نزنید باید برای التیام زخمها گام برداریم
ابتکار: وزیر اطلاعات: باید برای التیام زخمها گام برداریم
خراسان: افزایش حقوق مقامات ممنوع شد
آرمان: علوی وزیر اطلاعات: به نارضایتی‌ها در درون جامعه دامن نزنید باید برای التیام زخمها گام برداریم
ابتکار: وزیر اطلاعات: باید برای التیام زخمها گام برداریم
خراسان: افزایش حقوق مقامات ممنوع شد
شرق: احمد توکلی: این را که جایی بودجه بگیرد و حساب پس ندهد قبول ندارم
کیهان:غفلت دولت از بدیهیات بودجه نویسی موجب نارضایتی مردم شد
در صفحات داخلی روزنامه‌های حکومتی ضمن ابراز نگرانی از شعله‌ور شدن قیام، ضرورتهای بین‌المللی و داخلی عقب‌نشینی در برابر امواج قیام مردم بررسی شده است:
کیهان:غفلت دولت از بدیهیات بودجه نویسی موجب نارضایتی مردم شد
در صفحات داخلی روزنامه‌های حکومتی ضمن ابراز نگرانی از شعله‌ور شدن قیام، ضرورتهای بین‌المللی و داخلی عقب‌نشینی در برابر امواج قیام مردم بررسی شده است:
آرمان: وزیر اطلاعات: به حوادث هفته‌های اخیر اشاره کرد و افزود: با واکاوی این حوادث می‌توان درس‌های عبرت آموزی برای پیشگیری از آن گرفت. چرا که ممکن است دامن زدن به نارضایتی‌ها در درون نظام، موجب بروز مجدد حوادث و ناآرامی‌ها شود.
دشمنان درصدد فعال کردن گسل‌های اجتماعی در جامعه ما هستند و باید عوامل نارضایتی‌ها را به‌عنوان آسیب اجتماعی واکاوی کنیم تا به تهدید بالقوه منجر نشود
شرق: با شروع ناآرامی‌ها در ایران، شور و شوق بیشتری در برخی کشورهای خارجی به وجود آمد و به اعتراضهای مردمی ایران به‌شدت دل بستند تا شاید از این طریق بتوانند با ایران تسویه‌حساب کنند. در کالبدشکافی این واقعه نکات بسیاری وجود دارد که مسئولان می‌توانند برای برنامه‌ریزی از آن درس بگیرند.
می‌توان به همین اندازه بسنده کرد که مردم مطالباتی طبیعی داشتند و سعی کردند صدای خود را به گوش مسئولان برسانند. کارگرانی بودند که چندین ماه حقوق دریافت نکرده بودند و کارخانه یا شرکت محل اشتغال آنان، دولتی یا خصوصی بوده و مدتهاست برای دریافت مطالبات خود تظاهرات می‌کنند. برخی دیگر بی‌کارانی بودند که با داشتن مدرک تحصیلی و تخصص، موفق به یافتن موقعیت شغلی نشده بودند. برخی طلبکارانی بودند که بیش از دو سال با تظاهرات آرام دریافت وجوه خود را از مؤسسات تعاونی جست‌وجو می‌کردند ولی پاسخی منطقی از مسئولان نشنیده بودند. بیشتر مردم از آلودگی هوا و محیط‌زیست به تنگ آمده، برخی دیگر از توفان ریزگردها مستأصل شده و همه از وقوع زلزله‌های ویرانگر متوحش بودند، همه مردم به اختلاس‌ها، فساد مالی اداری، نبود شفافیت در سیستم و پایین آمدن ارزش پول ملی و فقیر شدن همگان معترض بودند. برخی سلیقه‌های دیگری در سیاست خارجی داشتند و جهت‌گیری منابع را به‌سوی داخل کشور لازم‌تر می‌شمردند و چیزهای دیگر. همه از نظام انتظار داشتند این مشکلات را حل کند. شاید شش ماه پیش هنگامی که در جریان مبارزات انتخاباتی، کاندیداها یکدیگر را متهم به دست‌داشتن در این اختلاس‌ها و فساد مالی اداری کردند و جامعه را به ٤درصد و ٩٦درصد تقسیم کردند، نمی‌دانستند ایجاد شبکه‌یی از نارضایتی را در تمام شهرهای ایران که این مناظرات را از تلویزیون مشاهده می‌کردند، کلید زده‌اند. به‌عبارت دیگر نارضایتی‌ها به‌طور طبیعی در جامعه ایرانی شکل گرفت و به پاسخ‌گویی منطقی نیاز داشت و دارد.
در حالی‌که در خارج، ایران را به‌خاطر نشنیدن صدای ناراضیان شماتت می‌کنند. شاید علتش این است که ایران با قاطعیت بر این حق مردم بر اساس قانون اساسی پافشاری نکرده و خارج نشینان هم مایل‌اند ایران بر این حق پافشاری نکند تا آنها بهانه لازم برای تشکیل جلسه شورای امنیت و محکومیت ایران یا طرح موضوع را در سخنرانی‌های خود داشته باشند.
تأکید بر آزادی تظاهرات و راهپیمایی و شنیدن صدای ناراضیان می‌تواند این اهرم را در دست دشمنان و خارج‌نشینان خنثی و بی‌اثر کند...
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع هم بروز قیام را تقصیر بی‌عملی باند روحانی و نتیجه دعواهای باندی و رو کردن پرونده‌های فساد یکدیگر دانسته اند:
دشمنان درصدد فعال کردن گسل‌های اجتماعی در جامعه ما هستند و باید عوامل نارضایتی‌ها را به‌عنوان آسیب اجتماعی واکاوی کنیم تا به تهدید بالقوه منجر نشود
شرق: با شروع ناآرامی‌ها در ایران، شور و شوق بیشتری در برخی کشورهای خارجی به وجود آمد و به اعتراضهای مردمی ایران به‌شدت دل بستند تا شاید از این طریق بتوانند با ایران تسویه‌حساب کنند. در کالبدشکافی این واقعه نکات بسیاری وجود دارد که مسئولان می‌توانند برای برنامه‌ریزی از آن درس بگیرند.
می‌توان به همین اندازه بسنده کرد که مردم مطالباتی طبیعی داشتند و سعی کردند صدای خود را به گوش مسئولان برسانند. کارگرانی بودند که چندین ماه حقوق دریافت نکرده بودند و کارخانه یا شرکت محل اشتغال آنان، دولتی یا خصوصی بوده و مدتهاست برای دریافت مطالبات خود تظاهرات می‌کنند. برخی دیگر بی‌کارانی بودند که با داشتن مدرک تحصیلی و تخصص، موفق به یافتن موقعیت شغلی نشده بودند. برخی طلبکارانی بودند که بیش از دو سال با تظاهرات آرام دریافت وجوه خود را از مؤسسات تعاونی جست‌وجو می‌کردند ولی پاسخی منطقی از مسئولان نشنیده بودند. بیشتر مردم از آلودگی هوا و محیط‌زیست به تنگ آمده، برخی دیگر از توفان ریزگردها مستأصل شده و همه از وقوع زلزله‌های ویرانگر متوحش بودند، همه مردم به اختلاس‌ها، فساد مالی اداری، نبود شفافیت در سیستم و پایین آمدن ارزش پول ملی و فقیر شدن همگان معترض بودند. برخی سلیقه‌های دیگری در سیاست خارجی داشتند و جهت‌گیری منابع را به‌سوی داخل کشور لازم‌تر می‌شمردند و چیزهای دیگر. همه از نظام انتظار داشتند این مشکلات را حل کند. شاید شش ماه پیش هنگامی که در جریان مبارزات انتخاباتی، کاندیداها یکدیگر را متهم به دست‌داشتن در این اختلاس‌ها و فساد مالی اداری کردند و جامعه را به ٤درصد و ٩٦درصد تقسیم کردند، نمی‌دانستند ایجاد شبکه‌یی از نارضایتی را در تمام شهرهای ایران که این مناظرات را از تلویزیون مشاهده می‌کردند، کلید زده‌اند. به‌عبارت دیگر نارضایتی‌ها به‌طور طبیعی در جامعه ایرانی شکل گرفت و به پاسخ‌گویی منطقی نیاز داشت و دارد.
در حالی‌که در خارج، ایران را به‌خاطر نشنیدن صدای ناراضیان شماتت می‌کنند. شاید علتش این است که ایران با قاطعیت بر این حق مردم بر اساس قانون اساسی پافشاری نکرده و خارج نشینان هم مایل‌اند ایران بر این حق پافشاری نکند تا آنها بهانه لازم برای تشکیل جلسه شورای امنیت و محکومیت ایران یا طرح موضوع را در سخنرانی‌های خود داشته باشند.
تأکید بر آزادی تظاهرات و راهپیمایی و شنیدن صدای ناراضیان می‌تواند این اهرم را در دست دشمنان و خارج‌نشینان خنثی و بی‌اثر کند...
روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع هم بروز قیام را تقصیر بی‌عملی باند روحانی و نتیجه دعواهای باندی و رو کردن پرونده‌های فساد یکدیگر دانسته اند:
جوان: در عرصه داخلی وجود ضعفها و ناکارآمدی‌های دستگاههای اجرایی در قوای مختلف و سستی در حل مشکلات مردم نشان داد که گفتاردرمانی مسئولان هیچ‌گاه نمی‌تواند مرتفع کننده مشکلات واقعی مردم شود و جابه‌جایی مشکلات مردم در عرصه اشتغال، گرانی و... با موضوعاتی انتزاعی و شعارهای تبلیغاتی جز لطمه به روان اجتماعی و تشدید نارضایتی‌ها نتیجه‌یی به‌دنبال نخواهد داشت. خسارت رقابتهای ناسالم سیاسی
آسیب‌های ناشی از تخریبهای رقبای انتخاباتی، رقابت با اصل نظام و سیاه‌نمایی نسبت به گذشته نظام و... به‌ویژه در انتخابات اخیر، نقشی اساسی در کاهش امید به آینده و ایجاد خلأ فکری و ذهنی برای مخاطبین به‌ویژه نسل جوان کشور داشته
اما از سوی دیگر آن تخریبها و متأسفانه تداوم آن در ماه‌های پس از انتخابات در القای حس ناکارآمدی و سردرگمی در تحلیل و شناخت مسائل نقشی اساسی دارد که البته نتیجه بدیهی آن را می‌توان در ایجاد روحیه بی‌تفاوتی در بخش‌هایی از نیروهای اثرگذار شاهد بود.
ذوق‌زدگی برخی از رسانه‌ها و فعالان سیاسی داخل از اوج‌گیری برخی از تحرکات تخریبی که اصول و مبانی نظام را هدف گرفته و به تبع آن توصیه‌های خود را به سمت عدول نظام از مواضع ارزشی و تمکین نسبت به برجام‌های دوم و سوم و دست برداشتن از اقتدار هسته‌یی و یا حمایت از نیروهای مقاومت جهت داده بودند، نکته دیگری است که به آسانی نمی‌توان از گناه مدعیان و عاملان آن گذشت.
پیامدها و آثار این‌گونه مواضع به‌گونه‌یی است که برای برخی از مراکز اطلاعاتی و امنیتی تر‌دیدی باقی نمانده است که بخشی از آن فضاسازی‌ها و حتی ناکارآمد سازی‌ها با این هدف صورت گرفته که برای مردم و برخی مسئولان چاره‌ای جز کوتاه‌آمدن در برابر نظام سلطه باقی نماند و این در واقع تأثیر همان حلقه نفوذ است.
در روزنامه‌های باند خامنه‌ای تشدید مخاصمات در رأس نظام به‌دنبال ضربه سنگین تحریمهای جدید و مواضع رئیس‌جمهور آمریکا دیده می‌شود:
آسیب‌های ناشی از تخریبهای رقبای انتخاباتی، رقابت با اصل نظام و سیاه‌نمایی نسبت به گذشته نظام و... به‌ویژه در انتخابات اخیر، نقشی اساسی در کاهش امید به آینده و ایجاد خلأ فکری و ذهنی برای مخاطبین به‌ویژه نسل جوان کشور داشته
اما از سوی دیگر آن تخریبها و متأسفانه تداوم آن در ماه‌های پس از انتخابات در القای حس ناکارآمدی و سردرگمی در تحلیل و شناخت مسائل نقشی اساسی دارد که البته نتیجه بدیهی آن را می‌توان در ایجاد روحیه بی‌تفاوتی در بخش‌هایی از نیروهای اثرگذار شاهد بود.
ذوق‌زدگی برخی از رسانه‌ها و فعالان سیاسی داخل از اوج‌گیری برخی از تحرکات تخریبی که اصول و مبانی نظام را هدف گرفته و به تبع آن توصیه‌های خود را به سمت عدول نظام از مواضع ارزشی و تمکین نسبت به برجام‌های دوم و سوم و دست برداشتن از اقتدار هسته‌یی و یا حمایت از نیروهای مقاومت جهت داده بودند، نکته دیگری است که به آسانی نمی‌توان از گناه مدعیان و عاملان آن گذشت.
پیامدها و آثار این‌گونه مواضع به‌گونه‌یی است که برای برخی از مراکز اطلاعاتی و امنیتی تر‌دیدی باقی نمانده است که بخشی از آن فضاسازی‌ها و حتی ناکارآمد سازی‌ها با این هدف صورت گرفته که برای مردم و برخی مسئولان چاره‌ای جز کوتاه‌آمدن در برابر نظام سلطه باقی نماند و این در واقع تأثیر همان حلقه نفوذ است.
در روزنامه‌های باند خامنه‌ای تشدید مخاصمات در رأس نظام به‌دنبال ضربه سنگین تحریمهای جدید و مواضع رئیس‌جمهور آمریکا دیده می‌شود:
جوان: لگد آمریکا به تقریباً هیچ
رسالت:آمریکا مدتهاست از برجام خارج شده است
سیاست روز: بازی آمریکا برای محدودیت بیشتر ایران
کیهان: جشن با جنازه برجام یا تدبیر برای مقابله با مشکلات اقتصادی؟!
در حملات روزنامه‌های باند روحانی به راهبردهای باند روحانی در زمینه هسته‌یی قبل از هر چیز بن‌بست نظام برجسته شده است:
کیهان: کار به جایی رسیده که رئیس قوه قضاییه کشور نیز در فهرست تحریم‌ها قرار گرفته است! قطعاً کسی نمی‌تواند منکر این واقعیت شود که این موضوع از نتایج راهبرد ساده‌لوحانه دولت در حوزه مناسبات خارجی و به‌ویژه تنظیم نحوه روابط با آمریکاست. حالا این وضعیت فشار جدید تحریم علیه ایران است. از برجام نیز عایدی چندانی نصیب ایران نشده است. دولت روحانی هنوز نتوانسته است ارز حاصل از فروش نفت را وارد ایران کند.
وطن امروز: اکنون طوری سخن گفته می‌شود انگار بهترین حالت ممکن برای ایران این است که ترامپ تعلیق تحریمهای برجامی را هم‌چنان تمدید کند. احتمالاً فضا به قدری پرتنش خواهد شد که دولت ایران تحقق این موضوع را یک «آرزو» و «دستاورد بزرگ» برای خود تلقی کرده و آن را هدف دیپلوماسی خود قرار بدهد. اما باید هشدار داد شاید کل این بازی با این هدف طراحی شده که ما «تداوم وضع فعلی برجام» را برای خود یک دستاورد تلقی کنیم و برای آن امتیاز بدهیم. وضع فعلی برجام از حیث عمل واقعی اروپا و آمریکا به تعهدات‌شان فاجعه است.
روزنامه‌های باند حسن روحانی در مورد مواضع آمریکا ضمن ابراز نگرانی به تناقض‌گویی و وارونه نمایی روی آورده‌اند:
در حملات روزنامه‌های باند روحانی به راهبردهای باند روحانی در زمینه هسته‌یی قبل از هر چیز بن‌بست نظام برجسته شده است:
کیهان: کار به جایی رسیده که رئیس قوه قضاییه کشور نیز در فهرست تحریم‌ها قرار گرفته است! قطعاً کسی نمی‌تواند منکر این واقعیت شود که این موضوع از نتایج راهبرد ساده‌لوحانه دولت در حوزه مناسبات خارجی و به‌ویژه تنظیم نحوه روابط با آمریکاست. حالا این وضعیت فشار جدید تحریم علیه ایران است. از برجام نیز عایدی چندانی نصیب ایران نشده است. دولت روحانی هنوز نتوانسته است ارز حاصل از فروش نفت را وارد ایران کند.
وطن امروز: اکنون طوری سخن گفته می‌شود انگار بهترین حالت ممکن برای ایران این است که ترامپ تعلیق تحریمهای برجامی را هم‌چنان تمدید کند. احتمالاً فضا به قدری پرتنش خواهد شد که دولت ایران تحقق این موضوع را یک «آرزو» و «دستاورد بزرگ» برای خود تلقی کرده و آن را هدف دیپلوماسی خود قرار بدهد. اما باید هشدار داد شاید کل این بازی با این هدف طراحی شده که ما «تداوم وضع فعلی برجام» را برای خود یک دستاورد تلقی کنیم و برای آن امتیاز بدهیم. وضع فعلی برجام از حیث عمل واقعی اروپا و آمریکا به تعهدات‌شان فاجعه است.
روزنامه‌های باند حسن روحانی در مورد مواضع آمریکا ضمن ابراز نگرانی به تناقض‌گویی و وارونه نمایی روی آورده‌اند:
ایران: در یک تفسیر ظفرمندانه، دونالد ترامپ یکبار دیگر نتوانست برجام را پاره کند؛
تمدید مشروط و تهدیدآمیز تعلیق تحریمهای ایران از سوی دونالد ترامپ هر چند یک پیروزی برای برجام بود اما اثرات آن برای ایران کمتر از خروج کامل ایالات متحده از برجام نیست. خط و نشان کشیدنهای ترامپ، برای اقتصاد ایران و به‌ویژه سرمایه‌گذاران خارجی که علاوه بر شفافیت‌های مالی و اصلاح نظام بانکی در ایران، چشم به ثبات کلی‌تر بازارهای ایران دارند، نگران‌کننده است.
جمهوری اسلامی: آنچه در این میان اهمیت دارد، سردرگمی ترامپ، کاخ سفید و معدود مشاوران باقیمانده در اطراف ترامپ است که ناچارند مرتباً از مواضع گذشته عقب‌نشینی کنند... لکن قرار نیست با تضعیف برجام توسط آمریکا به جایی برسیم که ایران از اجرای برجام و بقای در برجام، هیچگونه نفعی نداشته باشد
دعواهای باندی روزنامه‌های حکومتی حول بودجه، بیانگر استمرار خاصه خرجی و تداوم رانت‌خواری باندهای حاکم است:
تمدید مشروط و تهدیدآمیز تعلیق تحریمهای ایران از سوی دونالد ترامپ هر چند یک پیروزی برای برجام بود اما اثرات آن برای ایران کمتر از خروج کامل ایالات متحده از برجام نیست. خط و نشان کشیدنهای ترامپ، برای اقتصاد ایران و به‌ویژه سرمایه‌گذاران خارجی که علاوه بر شفافیت‌های مالی و اصلاح نظام بانکی در ایران، چشم به ثبات کلی‌تر بازارهای ایران دارند، نگران‌کننده است.
جمهوری اسلامی: آنچه در این میان اهمیت دارد، سردرگمی ترامپ، کاخ سفید و معدود مشاوران باقیمانده در اطراف ترامپ است که ناچارند مرتباً از مواضع گذشته عقب‌نشینی کنند... لکن قرار نیست با تضعیف برجام توسط آمریکا به جایی برسیم که ایران از اجرای برجام و بقای در برجام، هیچگونه نفعی نداشته باشد
دعواهای باندی روزنامه‌های حکومتی حول بودجه، بیانگر استمرار خاصه خرجی و تداوم رانت‌خواری باندهای حاکم است:
کیهان: رانت 32هزار میلیارد تومانی بودجه 97پس از توهین شرم‌آور ترامپ
ابتکار: هنوز پیرامون امور مالیه و بودجه‌بندی در ایران، عملیات اصلی و سیاست‌گذاری درست به‌عمل نیامده است و تا زمانی که قاطعانه و اورژانسی بودجه و امور مالیه از بی‌نظمی، جاه‌طلبی، آنارشیسم مالی و خاصه خواری پاک نشود...
اقتصاد ایران سامان پیدا نخواهد کرد و آشفتگیهای اجتماعی، آشوبهای سیاسی و انحرافات فرهنگی به‌عنوان زواید تلخ هر از چند گاهی نمایان خواهد شد
عاقلانه نیست خارج از قوا و نهادهای دفاعی که تحت‌امر فرماندهی کل قوا وظیفه‌شان را انجام می‌دهند، پول ملت خارج از حسابرسی و نظارت دیوان محاسبات هزینه شود اعتبارات خارج از مشمول و ردیفهای بی‌ضابطه خارج از کنترل، منفذ بسیاری از مفسده‌ها، حیف و میل، اختلاس، غارت و دزدی است.
بودجه ایران به دو بیماری خطرناک آلوده است. اول ارتزاق موسسات، نهادها و اشخاص حقیقی است که ماهیت دولتی ندارند و نباید از خزانه ریالی دریافت کنند. این افراد با نفوذ، تطمیع و تهدید موفق به مکیدن جان خزانه می‌شوند.
بیماری دیگر ردیفهای غیرضرور دستگاههای دولتی است که با فشار و اعمال زور به وجود آمده است.
جدول شماره هفده بودجه کشور ییلاق و قشلاق اشخاص حقیقی است که دولت هر چند برای حذف آن خیز برداشت اما این کار را انجام نداد و با پراکنش ردیفها زیر نهادهای دولتی آنها استتار کرد و شفافیت را از اطلاعات شامل افراد سلب کرد. بخش اعظمی از مشتریان جدول شماره هفده با ضرس قاطع کبوتران حرمند که دان به رایگان، نوش جان می‌کنند.
در ردیفهای غیرضروری و اضافی دستگاههای اجرایی موارد بسیار متعددی هست که تحت عنوان کمک به اشخاص حقیقی و حقوقی روسای قوا، شورای نگهبان، معاونت حقوقی ریاست جمهور و جاهای دیگر آورده‌اند که به هر نحوی که روسای مربوط دلشان خواست، اعتبار موصوف را هزینه می‌کنند
مضمون سایر عنوانهای روزنامه‌های حکومتی برخی از بحرانهای دیگر رژیم است:
آرمان:ایران در قعر جدول شکاف جنسیتی
ابتکار: هنوز پیرامون امور مالیه و بودجه‌بندی در ایران، عملیات اصلی و سیاست‌گذاری درست به‌عمل نیامده است و تا زمانی که قاطعانه و اورژانسی بودجه و امور مالیه از بی‌نظمی، جاه‌طلبی، آنارشیسم مالی و خاصه خواری پاک نشود...
اقتصاد ایران سامان پیدا نخواهد کرد و آشفتگیهای اجتماعی، آشوبهای سیاسی و انحرافات فرهنگی به‌عنوان زواید تلخ هر از چند گاهی نمایان خواهد شد
عاقلانه نیست خارج از قوا و نهادهای دفاعی که تحت‌امر فرماندهی کل قوا وظیفه‌شان را انجام می‌دهند، پول ملت خارج از حسابرسی و نظارت دیوان محاسبات هزینه شود اعتبارات خارج از مشمول و ردیفهای بی‌ضابطه خارج از کنترل، منفذ بسیاری از مفسده‌ها، حیف و میل، اختلاس، غارت و دزدی است.
بودجه ایران به دو بیماری خطرناک آلوده است. اول ارتزاق موسسات، نهادها و اشخاص حقیقی است که ماهیت دولتی ندارند و نباید از خزانه ریالی دریافت کنند. این افراد با نفوذ، تطمیع و تهدید موفق به مکیدن جان خزانه می‌شوند.
بیماری دیگر ردیفهای غیرضرور دستگاههای دولتی است که با فشار و اعمال زور به وجود آمده است.
جدول شماره هفده بودجه کشور ییلاق و قشلاق اشخاص حقیقی است که دولت هر چند برای حذف آن خیز برداشت اما این کار را انجام نداد و با پراکنش ردیفها زیر نهادهای دولتی آنها استتار کرد و شفافیت را از اطلاعات شامل افراد سلب کرد. بخش اعظمی از مشتریان جدول شماره هفده با ضرس قاطع کبوتران حرمند که دان به رایگان، نوش جان می‌کنند.
در ردیفهای غیرضروری و اضافی دستگاههای اجرایی موارد بسیار متعددی هست که تحت عنوان کمک به اشخاص حقیقی و حقوقی روسای قوا، شورای نگهبان، معاونت حقوقی ریاست جمهور و جاهای دیگر آورده‌اند که به هر نحوی که روسای مربوط دلشان خواست، اعتبار موصوف را هزینه می‌کنند
مضمون سایر عنوانهای روزنامه‌های حکومتی برخی از بحرانهای دیگر رژیم است:
آرمان:ایران در قعر جدول شکاف جنسیتی
آفتاب یزد: حادثهٴ نفتکش مهم نیست، چون نمیشه باهاش سلفی گرفت!
ابرار:یک نماینده: اگر لاریجانی مانع طرح سؤال از رئیس‌جمهور شود از او شکایت می‌کنیم
ابتکار: دل نگرانی برای قربانیان «پلاسکو» دریایی
ابرار:یک نماینده: اگر لاریجانی مانع طرح سؤال از رئیس‌جمهور شود از او شکایت می‌کنیم
ابتکار: دل نگرانی برای قربانیان «پلاسکو» دریایی
تجارت:رئیس اتحادیه کفاشان: قاچاق سالانه 500میلیون دلار کفش
جهان صنعت: بازگشت تلاطم به اقتصاد.
جهان صنعت: بازگشت تلاطم به اقتصاد.
