پزشکیان و اطرافیانش، ورد «وفاق» گرفتهاند و در هر نشست و برخاست از دولت وفاق ملی دم میزنند که البته منظور شراکت باندی و سهمیهیی است. رئیسجمهور جدید ارتجاع یا چنان که برخی از نزدیکان دلخورش میگویند «رئیس الوزرای خلیفه» میگوید که همهٔ سلایق را وارد دولت کرده است. عملاً هم کابینهیی که معرفی شده، ملغمهیی است از وزیران دولتهای قبلی و عناصر باندهای مختلف رژیم. خود پزشکیان مرتب روی «برنامه هفتم توسعه» تأکید میکند و میگوید برنامهیی جز این برنامه، که تنظیم شدهٔ دولت رئیسی و مصوب خامنهای است، ندارد.
با اینهمه و پس از تصویب همین کابینه در مجلس رژیم بهزور و ضرب دستورات خامنهای، آنچه همگان در همین چند روزه شاهدش بودهاند، نه وفاق، بلکه دولتی تکه پاره برلبه پرتگاه بحرانهاست. وفاق که سهل است، هیچ باندی به سهمیهاش راضی نیست و هر کدام بیشترش را میخواهد. نمونه جالبش، هشدار و انذارهای جمعهبازارهای اخیر ولایت به پزشکیان سرسپرده مقام عظماست.
علمالهدی پدر زن رئیسی و نماینده خامنهای در مشهد به پزشکیان گوشزد میکند که باید رئیسی را الگوی خودش قرار دهد و با عبرت گرفتن از سرنوشت رئیسجمهورهای قبلی، مواظب باشد که یک وقت «با رهبری زاویه پیدا نکند»!
حسینی همدانی در کرج با اشاره بهاظهارات پزشکیان در مجلس تحت این عنوان که «در صحن مجلس بداخلاقیها و هزینههایی صورت گرفت»، بهاو گوشزد کرد که بعد از تأیید خامنهای، دیگر نمیتواند بهانه بیاورد که «نمیگذارند کار کنیم، نمیشود، نمیتوانیم، اینها دیگر پذیرفته نخواهد بود».
جالبتر اینکه بهصحنه آمدن خامنهای و صحهگذاشتن او بر حرفهای پزشکیان و ماجرای تصویب همهٔ وزیران هم حملات کسانی را که برای قبضهٔ کل کابینه دندان تیز کرده بودند، پایان نداده و از قضا بعد از برگشت ظریف به معاونت راهبردی، احساس میکنند پزشکیان آنها را فریب داده است. آنها میگویند که پزشکیان در آستانهٔ رأیگیری ظریف را ظاهراً کنار گذاشت، اما اکنون با گذشتن خرش از پل مجلس دوباره او را از پنجره وارد کرده و بهعنوان معاونت راهبردی کنار خود نشانده است.
پس از اعلام خبر بازگشت ظریف، کیهان خامنهای تحت عنوان «چند پرده از بیصداقتی ظریف» نوشت: ظریف پس از معرفی کابینه پیشنهادی پزشکیان، شامورتی بازی درآورد و با تظاهر بهاینکه از کابینه پیشنهادی راضی نیست، ژست استعفا از معاونت راهبردی را گرفت (هر چند که علت اصلی ناراحتی وی، ممنوعیت قانونی ناشی از تابعیت دوگانه فرزندان بود)... او اما امروز نوشت: "پس از رایزنیهای مدبرانه ریاست محترم جمهوری و با دستور کتبی ایشان، انجام وظیفه در معاونت راهبردی را ادامه خواهم داد"».
روشن است که کیهان شامورتیبازی و «بیصداقتی» را نه از سوی ظریف، بلکه از جانب پزشکیان میبیند و بهدر میگوید تا دیوار بشنود!
آخوند رسایی عضو مجلس ارتجاع اما تعارف را کنار گذاشت و حکم محکومیت پزشکیان را هم صادر کرد. رسایی در حساب ایکس خود نوشت: «در صورت صحت ادعای آقای ظریف و ابقای وی در جایگاه معاونت، مطابق قانون، اولاً این حکم معاونت راهبردی کان لم یکن (یعنی باطل) و ثانیاً مرتکب (یعنی آقای پزشکیان) بهمحرومیت از حقوق اجتماعی درجه۵ ماده۱۹ قانون مجازات اسلامی (۵ تا ۱۵سال محرومیت) محکوم میشود».
این در حالی است که بسیاری از نزدیکان اصلاحگر پزشکیان از همان روز معرفی کابینه وفاق پزشکیان، آن را کابینه سهمیهیی و کابینه دوم رئیسی نامیدند.
به این ترتیب آنچه که پزشکیان کابینهٔ وفاق مینامد، بیشتر به یک بنای کلنگی شبیه است که با مصالح پوسیدهٔ دولتهای قبلی و باندهای مختلف برلبه پرتگاه آتش سر هم شده باشد. بنایی که از یکسو با بحرانهای گریبانگیر رژیم و سگ دعواهای درونی و از سوی دیگر با طوفان خشم و اعتراض مردم بپا خاسته مواجه است و بهاذعان کارشناسان حکومتی بعید است بتواند سر سالم بهگور ببرد.