در روزنامه‌های حکومتی امروز تیترهای اول به اشغال بحرانهای اجتماعی – اقتصادی درآمده با هشدارهای مختلف. در برخی روزنامه‌ها هم البته تیترهای مربوط به مذاکرات وین به تیتر اول تبدیل شده‌اند. تیترهایی با ۱۸۰درجه اختلاف.
شروط نظام ختم برجام؛ پایان مذاکرات
در روزنامه‌های هم‌سو با آخوند رئیسی با تیترهایی مثل فضای مثبت مذاکرات و مذاکرات رو به جلو یا همه ابراز امیدواری کردند مدعی پیشرفت مذاکرات شده‌اند. البته برخی هم رجز خوانده‌اند که ۱+۴ باید شروط نظام را بپذیرند. یک تیتر مشترک هم بین همهٔ روزنامه‌ها دیده می‌شود آن هم توصیه‌های آخوندهای قم جوادی آملی و صافی گلپایگانی مبنی بر ضرورت مذاکره هست. اما در روزنامه‌های باند مغلوب از چند زاویه به مذاکرات وین پرداخته‌اند. برخی با یادآوری تعادل‌قوای جهانی علیه نظام و تهدید رفتن در ذیل بند هفت سازمان ملل به ضرورت تمکین و عقب‌نشینی از شروط تأکید کرده‌اند. برخی هم روی ضد و نقیض‌گوییهای تیم مذاکره‌کننده دست گذاشته‌اند.
«گفتگو را باور کنیم یا تشدید تحریم؟» عنوان مطلب جهان صنعت است مواضع اروپا علیه شروط رژیم را یادآوری کرده و تحریم‌های جدید آمریکا و توقیف کشتیهای نفتکش و کشتی حامل سلاح برای یمن، را «زهر چشم گرفتن آمریکا» خوانده و خطاب به رژیم نوشته: «بیان این حرف‌ها و این تحریم‌ها آن هم در آستانه ازسرگیری مذاکرت نشانه خوبی نیست و باید آن را زهرچشم گرفتن آمریکایی‌ها تلقی کرد».
«سناریوهای پس از شکست احتمالی برجام» عنوان مطلب روزنامه همدلی است که نوشته است: «هم‌چنان فضایی از تناقض و ناهمگونی در مسیر پیشبرد مذاکرات وجود دارد. این در شرایطی است که واشنگتن در بحبوحه این مذاکرات، اقدام به وضع تحریم‌های جدید علیه ایران کرده و از سوی دیگر با طرح گمانه‌زنی‌هایی از احتمالات پیش رو در صورتِ به نتیجه نرسیدن مذاکرات، سعی دارد تا میدان‌داری در صحنه پسامذاکرات را نیز از آنِ خود کند». این روزنامه در ادامه اتفاقات محتمل در صحنه پسا شکست مذاکرات را بررسی کرده است.
«سنگ بزرگ یا شروط واقعی؟» عنوان مطلب روزنامه اعتماد است که با اشاره به شروط رژیم که ادامه مذاکره را غیرممکن کرده نوشته است: «این شروط از دو حال خارج نیست؛ یا این‌که قطعی است یا قابل تعدیل است. اگر قطعی است، می‌توان گفت به‌معنای پایان مذاکرات است». در ادامه نوشته: «ولی اگر این شروط قابل مذاکره و تعدیل است، مشکلی را ایجاد می‌کند که زیان آن قابل چشم‌پوشی نیست. تعدیل تا کجا؟ اگر آن را مصداق سنگ بزرگ علامت نزدن بدانیم، طبعاً کوتاه‌آمدن از این شروط به‌نحوی که موارد اصلی آن از جمله تضمین و جبران خسارت و تقدم رفع تحریم‌ها پیش از انجام تعهدات برجامی ایران، از سوی طرف مقابل پذیرفته نشود، به منزله عقب‌نشینی و شکست تلقی خواهد شد».
نظام در محاصرهٔ بحران ها
کرونا از جمله مطالب مهم روزنامه‌های امروز است. روزنامه‌های حکومتی اعتراف باهنر را که هشت ماه مانع ورود واکسن شدند تا واکسن برکت ساخته شود را انعکاس داده و متذکر شده‌اند چه کسی پاسخگوی قربانیان و خسارتهای روحی روانی به مردم خواهد بود. روزنامه آفتاب یزد هم در مطلبی با عنوان «داغی که کرونا بر دل‌های ما نشاند» نوشته است: «مردم ما در دو سال اخیر شاید بیش از هر مقطع تاریخی، سوگوار مرگ عزیزان خویش بوده‌اند. چنین خسارتی بر پیکر نحیف و ضعیف جامعه زمینه ایجاد یک آشفتگی اجتماعی را به‌وجود می‌آورد.
در پی شیوع بیماری کرونا بیش از شش میلیون نفر از شاغلین شغل خود را از دست داده یا خواهند داد. به روایتی حدود ۷۰میلیارد دلار خسارت اقتصادی و بیش از ۱۵۰هزار نفر تلفات جانی ناشی از کرونا تخمین زده شده».
باید یادآوری کنم بنا بر اعتراف کارشناسان حکومتی عدد ۱۵۰هزار باید ضربدر سه شود تا میزان واقعی تلفات کرونای ولایت نزدیک شویم.
«نه بارش درخوری هست نه آبی برای انتقال» عنوان مطلب روزنامه همدلی است که نوشته: «کشورداری در این سرزمین به شیوه‌ای که تاکنون بوده به بن‌بست رسیده است و این راه دیگر پیمودنی نیست و کشور را به ساحل آرام نخواهد رساند.
«اقتصاد در محاصرهٔ بحرانها» هم عنوان مطلب جهان صنعت است که نسبت به فروپاشی قریب‌الوقوع اوضاع هشدار داده و نوشته: «کشورمان در تاریک‌ترین نقطه مدیریت اقتصادی گرفتار شده و فرصت آزمون و خطای دوباره را از تصمیم‌گیران ربوده است. کارشناسان نسبت به خطرات تکرار خطاهای راهبردی گذشته هشدار می‌دهند و عدم ارائه ایده و دیدگاه منسجم برای اداره کشور را مرحله نخست از فروپاشی اقتصادی عنوان می‌کنند».
