بحران معیشت ـ بحران موجودیت
در سال‌های اخیر دو بحران به موازی هم در ایران جریان داشته‌اند: بحران معیشت برای مردم ـ بحران موجودیت برای رژیم آخوندها. هر دو این بحران‌ها ناشی از سلطه‌گری حکومتی است که معیشت مردم را فدای حفظ نظام کرده است و نظام را صرف چپاول و دزدی و اختلاس و تجاوز و تروریسم.
حاصل چنین سیاستی این شده است که بهره‌کشانه‌ترین نظام اقتصادی بر مردم ایران تحمیل گردد تا قیمت‌های نجومی و هر دم افزون‌شوندة کالاهای اساسی زندگی، کمر مردم را تا کند.
مسبب گرانی: غارتگری رسمی حکومتی
تولیدات کشاورزی و کالاهای اساسی مردم توسط حکومت تصاحب و غارت شده و کامیون کامیون به کشورهای همسایه و دیگر کشورها صادر می‌شود تا ارز برای حکومت تهیه گردد؛ مابه‌ازای آن، مردم ایران در فقر و گرانی مایحتاج روزانه و حداقل‌های زندگی گرفتارند و با مصیبت پشت مصیبت چنگ در چنگ‌اند.
یادآوری می‌شود که تهیه ارز برای نظام آخوندی جهت تأمین هزینه‌های توسعه‌طلبی و تجاوز و تروریسم در دیگر کشورها و نیز تأمین ارگان‌های سرکوبر برای حفظ نظام می‌باشد.
حاصل چنین سیاست و حکومتی، سیر شتابان افزایش قیمت اقلام اساسی بوده و هنوز با شتاب بیشتری ادامه دارد. این روزها در آستانه ماه رمضان، فغان و هوار از بالا رفتن قیمت‌ها از همه‌جای ایران به گوش می‌رسد. کافیست به چند نمونه از آخرین گزارشات اشاره شود که بیان گوشه‌ای از حجم خیانت به زندگی مردم توسط حکومت می‌باشد.
کارنامه حکومت در آینه اعداد و ارقام
ـ سایت مشرق، ۱۵ اردیبهشت ۹۸: «مقایسه قیمت‌های ماه رمضان امسال با پارسال: چه اتفاقی افتاد که قیمت برخی کالاها حتی تا ۴۵۰درصد نسبت به رمضان ۹۷ گران شد؟».
ـ سایت اعتماد، ۱۴ اردیبهشت ۹۸: «رئیس اتحادیه نان فانتزی تهران: سرعت افزایش قیمت مواد اولیه مانند روغن، شکر و دیگر افزودنی‌ها به‌قدری بالا است که نمی‌توانیم تصمیم بگیریم که چقدر افزایش قیمت بدهیم!».
سایت فردا در ۱۲ اردیبهشت ۹۸ گزارشی تکان‌دهنده از افزایش قیمت کالاهای اساسی ارائه داده است: «در ۱۲ماهی که در سال ۱۳۹۷ گذشت، قیمت ۲۴قلم کالای خوراکی مورد استفاده مردم به گونه‌ای تغییر کرد که گا‌هاً قیمت برخی کالاها تا حدود چهار برابر نیز افزایش داشته است».
همین سایت به نقل از خبرگزاری ایسنا می‌نویسد: «بررسی گزارش مرکز آمار در رابطه با قیمت ۲۴ کالای خوراکی در ۱۲ ماه سال گذشته که حدود ۲۸۸ قیمت را شامل می‌شود، نشان می‌دهد که در برخی موارد مانند رب گوجه‌فرنگی قیمت از حدود ۵۸۰۰تومان در فروردین‌ماه به حدود ۱۹هزار تومان در اسفندماه رسیده است. در مورد چای خارجی هر نیم کیلوی آن در طول سال گذشته حدود ۱۰هزار تومان افزایش قیمت داشته است».
به‌جاست در آستانه ماه رمضان به نقل از خبرگزاری ایسنا به تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۹۸، نگاهی به لیستی از اقلام اساسی بیاندازیم که گران شدنشان در یک سال گذشته سیر تصاعد هندسی داشته است: «هر کیلو برنج ایرانی ۳۰۰۰تومان / گوشت گوسفند۵۳ هزار و ۳۰۰تومان/ گوشت گاو ۴۷هزار و ۳۰۰ / یک لیتر شیر ۱۸۰۰/ تخم مرغ ۱۴۰۰/ گوجه ۳۳۰۰ / سیب زمینی ۱۷۰۰/ پیاز ۲۴۰۰ / شکر ۳۶۰۰ / روغن مایع ۹۰۰ گرمی ۲۵۰۰ / کره ۱۰۰ گرمی ۱۲۰۰ تومان و یک کیلو پنیر تا ۳۰۰۰تومان گران شده است».
شیادان و خنده حضار !
در این میان آن‌چه بر زخم مردم ایران نمک می‌پاشد و خشم آنان را بیشتر موجب می‌شود، دجالگری مداوم روحانی و باند دولتی‌اش است. روحانی تا کنون چندین بار گفته است: «گرانی‌ها دلیل اقتصادی ندارد و جنگ روانی است»! در اظهار مشابه دیگری، جهانگیری معاون روحانی نقش شیادی رئیسش را بازی کرد و گفت: «جای نگرانی درباره مسائل اقتصادی و وضعیت معیشتی مردم نیست»! پاسخ چراییِ چنین اظهاراتی را بهتر است از یکی از ارگان‌های حکومتی نقل کنیم. آرمان، ۱۵ اردیبهشت ۹۸: «اکنون فاصله درآمدی برخی مدیران و مسئولان از مردم زیاد است، بنابراین فشارهایی که به جامعه وارد می‌شود را چندان احساس نمی‌کنند، پس جنگ اقتصادی تاثیر چندانی بر زندگی و خانواده مسئولانی که درآمد بالایی دارند، ندارد».
جهانگیری در یک اظهار نظر دیگر درباره قیمت دلار، گفته بود که «دلار رسمی دولتی ۴۵۰۰تومان است. مردم از بازار آزاد دلار نگیرند». این در حالی است که رسانه‌های رسمی حکومت در ۱۵ اردیبهشت ۹۸ نوشتند و اعلام نمودند که «قیمت دلار بانکی در ایران به مرز ۱۵هزار تومان رسید». مردم ایران و همگان اشراف دارند که هیچ ارگانی جز حکومت و دولت بر بانک مرکزی سلطه و استیلا ندارد و اظهارات روحانی و جهانگیری همواره موجب خندة حضار گشته و می‌شود!
یک قلم از این دجالگری‌های باند روحانی را دوستان درون‌حکومتی‌اش ناگزیر چوب حراج زده‌اند: «قرار نبود مگر «آنچنان رونق اقتصادی‌ای» ایجاد کنید که کسی به یارانه نیاز نداشته باشد چطور شد که به جای این وعده «آنچنان تورمی» ایجاد کردید که با یارانه نمی‌توان خرج یک روز زندگی را تامین کرد؟! (سیاست روز، ۱۵ اردیبهشت ۹۸، مقاله: آن باغ گلابی و سیب توهمی را می‌دیدید، این را هم ببینید!)
آدرس مشکلات: مدیران حکومت و نه تحریم
اکنون بازتاب وضعیت اقتصاد کلان فاسد در حاکمیت ولایت فقیه و گرانی و افزایش مداوم قیمت‌های ناشی از آن، در درون حکومت تبدیل به یک باندبازی سیاسی و اقتصادی و گره کور و کلاف سر در گم شده است که حاصل آن، فشار مضاعف و آثار مصیبت‌بارش بر زندگی و معیشت مردم ایران تحمیل می‌شود. خامنه‌ای و روحانی تلاش می‌کنند با عوامفریبی دجالانه، این آثار را ناشی از تحریم جلوه داده و آدرس غلط درباره علت این نابسامانی به جامعه بدهند. با اشراف به این‌که مردم هرگز فریب این دغل‌کاری‌های سیاسی را نمی‌خورند، کافیست به اعتراف رئیس مرکز تجارت جهانی ایران توجه شود که ریشه و اساس مشکلات اقتصادی و گرانی‌ها را بیان کرده است:
سایت جوان آنلاین، ۱۲ بهمن ۹۷، محمدرضا سبزعلی‌پور اقتصاددان و رئیس مرکز تجارت جهانی ایران: «صد البته که ۸۰درصد مشکلات ما نشأت گرفته از سیاست‌های غلط دولت و عملکرد نادرست مدیران است؛ نه تحریم».
رسانه‌های حکومتی نیز گاه‌گاهی مجبور به بیان پشت پرده‌های فساد سیاسی در حکومتیان می‌شوند که باعث و بانی گرانی سرسام‌آور و سیر صعودی آن شده‌اند. روزنامه ابتکار، ۱۵ اردیبهشت ۹۸ : «برای حل بحران اقتصادی نیازمند مبارزه با فسادی است که البته ریشه سیاسی نیز دارد و برای مقابله با آن باید هزینه سیاسی‌اش را نیز پرداخت».
پیداست که ریشه و اساس گرانی و بحران معیشت برای مردم، در بحران موجودیت و مشروعیت نظام است. تنوره‌کشی هیولای گرانی ناشی از یک بحرانی سیاسی است که لاجرم مردم ایران با نفی حاکمیت طاعون، سامان دادن آن را رقم خواهند زد...
