رئیسجمهور آمریکا در روز ۱۸اردیبهشت ۱۳۹۷خروج آمریکا از قرارداد بینالمللی برنامه جامع اقدام مشترک یا همان برجام را اعلام کرد.
پس از اتمام دوره ۱۸۰روزه که وزارت خزانهداری آمریکا تعیین کرده بود در تاریخ ۴نوامبر ۲۰۱۸مصادف با ۱۳آبان ماه ۱۳۹۷دولت آمریکا تحریمهای جدیدی را بر علیه مؤسسات و نهادههای مالی رژیم اعمال کرد.
مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا روز ۱۱مهر ۱۳۹۷تأکید کرد که انتقال دارو، تجهیزات پزشکی، محصولات کشاورزی و تجهیزات مربوط به ایمنی پرواز از حوزه شمول تحریمهای آمریکا مستثنی بوده و خزانهداری آمریکا انتقال این اقلام به ایران را تضمین خواهد کرد.
رژیم اما دست از تلاش برای فضاسازی غیرواقعی در مورد تحریم دست بر نداشت. آنانی که خودشان را «قهرمان دور زدن تحریمها» میدانستند زمانیکه دیدند حلقه تحریمها بسیار تنگ شده است، با بکارگیری دستگاههای متعدد تبلیغاتی و کمک گماشتگان سیاسی و لابیهای خود در اروپا و آمریکا خط جدید برای کاهش فشار روی رژیم در پیش گرفتند. آنها تلاش کردند با ایجاد یک جنجال سیاسی و تحریف افکار عمومی، بر سیاست آمریکا و اروپا فشار وارد کنند. هدف دیگری که رژیم از این خط دنبال میکند، فضاسازی و جلوگیری از همجبهه شدن مردم با تحریمها است. ضمن اینکه با احتکار و فروش دارو به قیمت بالا در بازار سیاه و نشاندادن صفهای طولانی بیماران در دارو خانهها همه کمبودها و مشکلات را به تحریمها نسبت میدهد.
از آنسو در تاریخ ۲مرداد۱۳۹۸ برایان هوک طی توئیتی، ضمن دروغ خواندن ادعاهای رژیم، نوشت: تحریمها شامل دارو، تجهیزات درمانی و محصولات کشاورزی نمیشود. همچنین اشارهیی کرد به یک پرونده فساد حکومتی که خبرهای آن حتی پیش از تشدید اخیر تحریمها برملا شده بود.
کمبود و گرانی دارو، نتیجه تحریم یا فساد اقتصادی
بخشی از احتکار دارو بوسیله شبنم نعمتزاده دختر محمدرضا نعمتزاده وزیر پیشین صنعت، معدن و تجارت انجام شد. او طی ۳سال میلیاردها تومان دارو را احتکار کرد بهطوریکه بسیار از این داروها در انبار از تاریخ مصرفش گذشت.
این دزدی نجومی که در جریان جنگ و جدال باندها بیرون زده، در ارگانهای مختلف حکومتی و دولت به قدری گسترده است که دولت هم مدعی شده که این فرد اول باید ۳۵۰میلیارد تومان به دولت غرامت پرداخت کند و سپس باید هزینه نابودی داروهای از دور مصرف خارج شده را که بالغ بر یک میلیارد تومان است پرداخت نماید.
امثال نعمتزادهها در جامعه اقتصادی ایران کم نیستند کسانی که با گرفتن ارز ۴۲۰۰تومانی از کانالهایی که در دولت دارند جنسهای مورد نیاز جامعه را وارد کرده اما به جای تزریق در بازار و رفع احتیاج مردم، آنها را در انبارها نگهداری میکنند و بعد از مدتی که قیمتها بالا رفت قطرهچکانی وارد بازار میکنند و به این ترتیب میتوانند بهسادگی نبض بازار را در دست بگیرند و قیمتها را کم و زیاد کنند.
اما باز هم رژیم در بوق میکند که همه مشکلات به تحریمها بر میگردد و به روی خودش نمیآورد که فساد سر تا پای رژیم را در نوردیده است. واقعیت این است که نام خیابان ناصر خسرو سالهای سال است که برای هر ایرانی که نیاز به دارویهای خاص یا کمیاب داشته، ـ بهعنوان بازار سیاه دارو ـ شناخته شده است. بازاری که حتی داروهایی در آن دیده میشود که توسط سیستم دولتی و با نشان هلال احمر رژیم توزیع شده اما سر از بازار سیاه در آنجا آورده است.
فروش داروها اکنون در بازار ناصرخسرو شکل تازهتری به خود گرفته است و در حال حاضر میتوان بهصورت آنلاین هم دارو سفارش داد. یکی از دلالها به همین مسأله اشاره میکند و میگوید: «فروش آنلاین دارو خود نشانه اطمینان مشتریها به ما است و اگر داروها قلابی و فاسد بودند قطعاً این شکل از فروش رونق نمیگرفت... ما با دارو سازها و خیلی از نسخهپیچها همکاری داریم و بعضی موقع مشتریهایمان را از آنها میگیریم.» (سایت تابناک_ ۹تیر ۱۳۹۷)
فساد میلیاردی در حوزه دارو و تجهیزات پزشکی
این روزها بحث رونمایی از فسادهای عظیم در اقتصاد ایران بسیار داغ است و هر روز خبری جدیدی از کشف یک اختلاس تازه سر خط خبرها میشود.
جدیدترین فساد برملا شده مربوط به ناپدید شدن ۱.۳میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰تومانی برای واردات تجهیزات پزشکی است که معلوم نیست، صرف چه کار و یا فعالیت غیرپزشکی شده است.
در همین رابطه سعید نمکی وزیر بهداشت با اشاره به فساد سازمانیافته در حوزه دارو و تجهیزات پزشکی، گفت: «یک میلیارد و ۳۰۰میلیون دلار ارز تجهیزات پزشکی رفته و هنوز دقیقاً معلوم نیست چه کسی برده است و چه چیزی آورده و به چه کسانی داده است.» سایت فرارو ـ ۲۹تیر ۹۸
اغراق آمیز نخواهد بود اگر بگوییم این نوک کوه یخ دزدی و فساد تنها در زمینه دارو و فرآوردههای پزشکی است. رژیم همچنان با کوبیدن بر طبل «دارو و غذا نداریم» میخواهد هم یک فشار عمومی بر ضدتحریمها ایجاد کند و هم عامهٔ جامعه ایران را بفریبد و فساد خود را پنهان کند.
واقعیت این است که آشفتگی موجود بر بازار ایران جدای از آشفتگی سیاسی رژیم نیست و در جنگ و جدالی که باندها بر سر قدرت و گرفتن اهرمهای اقتصادی دارند و همدیگر را میدرند، انتظار حرکتی در جهت تأمین حداقل خواستههای مردم ایران سرابی بیش نیست.
آثار جانبی سیاستهای ضدمردمی
چند خبر از نحوه برخورد مردم با فاجعه کمبود دارو و بالا رفتن هزینههای پزشکی در رسانههای اجتماعی رژیم منتشر شده که از ابعاد واقعی نتایج این فقر و فساد خبر میدهد.
روزنامه حکومتی ایران طی مقالهیی مینویسد: «ایرانیها «خودپزشک» شدهاند. آنها برای خودشان دارو تجویز میکنند و برای هم نسخههای متعدد پزشکی میپیچند. نتایج مقالههای منتشر شده از سوی کتابخانه ملی پزشکی آمریکا نشان میدهد که شیوع «خودتجویزی» دارو در ایران ۵۳درصد است، در واقع مردم ایران ۴برابر میانگین استاندارد جهانی اقدام به «خودتجویزی» دارو میکنند. «این آمار در بین دانشجویان ۶۷درصد، در خانوارهای ایرانی ۳۶درصد و در بین سالمندان ۶۸درصد گزارششده است». (روزنامه حکومتی ایران ـ ۲۹تیر۹۸)
این برآیند کار کردهای ضدمردمی یک حاکمیت فاسد است. کار کردهایی که طبقات مختلف مردم را از حق برخورداری از پزشک و دارو محروم میکند. امکاناتی که اکنون در بسیاری از کشورهای جهان هم برای مردم بهصورت رایگان فراهم شده است تا از حداقل امکانات درمانی بهرهمند باشند اما در یک تصویر تأسفانگیز از ایران، مردمی را میبینیم که روزبهروز فقیرتر میشوند و بهخاطر نداشتن شرایط مالی، در صورت بیماری از رفتن به دکتر و دادن پول ویزیت برای درمان خودداری کرده و به خودتجویزی متوسل میشوند. این عمق فاجعهیی است که رژیم آخوندها توان اعتراف به آن را ندارد.
البته مانند روز روشن است که مشکل تأمین دارو و حق بیمه و دوا و دکتر از بدو تأسیس حاکمیت آخوندها وجود داشته است. اما رژیم همواره و در منتهای فریبکاری، مدعی است که تمامی مشکلاتی که مردم با آن روبهرو هستند یا ناشی از تحریمهای آمریکا و یا جنگ «تحمیلی» و یا هر چیزی به غیر از وجود خودشان در حاکمیت میباشد. در حالی که درمان این درد هم مانند بسیاری از دردهای دیگر خلاصی از کلیت این ساختار سراپا فساد است.
ک. بهروزی
مسئولیت محتوای مطالب وارده برعهده نویسنده است