از دولتی سر دولت سوگلی خامنه‌ای، دلار در ایران افسار گسیخته است و به‌صورت تصاعدی افزایش می‌یابد. به‌دلیل «افزایش قیمت دلار فروش بسیاری کالاهای تولیدی متوقف شده و بسیاری از فروشندگان و تولیدکنندگان به‌دلیل نوسانات ارزی حاضر به فروش محصولات خود نیستند» (رسانه حکومتی اسکناس ـ ۳اسفند ۱۴۰۱).
نوسان، بی‌ثباتی و افزایش تصاعدی دلار یا به عبارت دیگر کاهش ارزش پول ملی قیمت تمام کالاها را افزایش داده است. «با توجه به بودجه ۱۴۰۲، حداقل حقوق کارگران برای سال آینده هفت میلیون است و با خط فقری که همین حالا ۱۵میلیون شده، حقوق یک کارگر احتمالاً به سختی کفاف اجاره و خرید روزانه را می‌دهد و خوراکی‌هایی مانند گوشت و مرغ به‌عنوان سبد پروتئین خانوار، جزو محالات برای آنها خواهد بود» (همان منبع).
سؤال این است که این وضعیت تا چند روز یا ماه ادامه خواهد داشت؟ میزان تاب‌آوری مردم در این خصوص چقدر خواهد بود؟
تیم‌هایی از خبرنگاران سایت مجاهد به ارزیابی این موضوع در چند نقطه از ایران پرداخته‌اند. گزارش مختصر آنها را به تاریخ ۶اسفند ۱۴۰۱ ملاحظه می‌کنید:
خبرنگار از انزلی:
اکثر مردم در اثر گرانی کم طاقت شده‌اند و به‌طور علنی در همه جا به رژیم بدوبیراه می‌گویند. اگر در یک خانواده زن و مرد با هم کار نکنند، حداقل‌های زندگی هم تأمین نمی‌شود. بسیاری از مردم و کارگران افغانی حتی بودجه تأمین نان و پنیر هم ندارند.
یک دانشجو از مشهد:
اوضاع بد اقتصادی و دزدی صاحب منصبان، روزگار دانشجویان را سیاه کرده است. دیگر خبری از سرویس‌های معمولی (تغذیه و امکانات خدماتی...) در دانشگاه نیست. حقوق اندک و هزینه‌های کلان، صدای مزدوران سرکوبگر حفاظت فیزیکی و حراستی را هم درآورده است. افراد از شرایط طاقت‌فرسای معیشتی به ستوه آمده‌اند.
خبرنگار از تهران:
قیمتها ساعت‌مره بالا می‌رود. زندگی خیلی سخت شده اما مردم امیدوارند و خیلی‌ها می‌گویند عیبی ندارد بگذار دلار به صد تومان هم برسد اما بی‌تردید حکومت در گیرودار همین بحران نابود می‌شود.
یک بازاری از تهران:
همیشه دم عید بازار مبلمان و پرده رونق زیادی داشت امسال برای اولین بار بازار راکد است و تجارتی صورت نمی‌گیرد. این وضعیت نمی‌تواند زیاد ادامه داشته باشد.
کارمند شرکت از تهران:
امروز دلار ناگهان از ۵۲تومان به ۵۶تومان رسید. الآن همه مردم اقتصاددان شده‌اند. از هر کس می‌پرسیم داستان دلار چیست؟ می‌گوید کار خود دولت است. می‌خواهد کسری بودجه و پول نیروی انتظامی را از جیب مردم تأمین کند. اگه وضع تا یک ماه دیگر به‌این منوال پیش برود با قیام گرسنگان روبه‌رو خواهد شد. مردم به فروشگاهها هم حمله خواهند کرد. این آخر خط است.
یک کارشناس اقتصادی از تهران:
پیش‌بینی من این است که حکومت در اردیبهشت‌ماه با قیام سخت‌تری روبه‌رو می‌شود. الآن دم عید است، مردم گرم هستند. از آخر فروردین چک‌ها برمی‌گردد و بحران کلان اقتصادی خودش را نشان می‌دهد. با وضعیتی که امروز در بازار دیدم شاید کار به اردیبهشت هم نکشد.
خبرنگار از تبریز:
دیگر صبری نمانده است، نارضایتی در حد اعلاست، الآن فقط مردم به فکر شکمشان هستند که گرسنه نماند، یعنی سطح رفاه و آسایش و آرامش مردم به سطح پر کردن شکم تنزل پیدا کرده است، نه مسافرت و نه پوشاک درست و حسابی و نه شغل درست حسابی، الآن ٨٠درصد به بالا فقط به فکر این هستند که از شدت گرسنگی به مرگ دچار نشوند.
بسیاری از دوستانم و نزدیکانم را می‌شناسم که حتی به‌دلیل بیکاری کوچکترین در آمدی ندارند و به ناچار با حقوق ٦ یا ٧میلیون در ماه کار می‌کنند آن‌هم نه به‌صورت مستمر.
از من بپرسید به نظرم صبر مردم خیلی وقت است که تمام شده و دیگر تحمل تورم و بیکاری را ندارند.
با استمرار گرانی دلار و افزایش نجومی تورم بسیاری از مردم فقط در پی یافتن نان و غذایی هستند. شرایطی که جامعه ایران را تبدیل به آتش‌فشانی کرده که به زودی فوران خواهد کرد و ارتش گرسنگان دودمان آخوندها را با آتش درهم خواهد کوبید.
