از صبح روز پنجشنبه دهم آبان ۹۷، چهارمین دور اعتصاب سراسری کامیونداران زحمتکش در سال جاری، بر اساس فراخوان قبلی در شهرهای مختلف شروع شد.
اولین و مهم‌ترین خواسته رانندگان اعتصابی، آزادی همکاران بازداشت‌شده‌شان است که در دور سوم اعتصاب سراسری در مهرماه توسط نیروهای سرکوبگر آخوندی دستگیر شدند.
در جریان این اعتصاب رانندگان اعتصابی با انتشار ویدئوکلیپ‌هایی در فضای مجازی حمایت خود را از رانندگان زندانی اعلام کردند.
از جمله این حمایتها حرف‌های یک راننده اعتصابی است که خطاب به رانندگان زندانی می‌گوید: «می‌خواستم اعلام کنم که به‌عنوان یک برادر کوچک و به‌عنوان یک راننده بیابان الآن ۸روز است ماشینم را خوابانده‌ام به احترام کسانی که الآن در زندان هستند. همکاران الآن در زندان هستند و کسانی که در خانه هستند ولی واقعاً زندانی هستند چون با این شرایط نمی‌صرفد که کار کنی کار هم بکنی همه‌اش خرج استهلاک ماشین می‌شود».
کامیونداران می‌گویند به‌رغم افزایش قیمتهای لوازم مصرفی کامیون به میزان ۳۰۰درصد، هنوز شاهد افزایش جبرانی کرایه‌ها نیستیم و افزایش قیمتهای اقلام و وسایل یدکی کامیون‌ها هم‌چنان ادامه دارد.
یک نمونه صورت‌حساب نجومی مربوط به تعمیرات گیربکس کامیون است در شرایطی که قیمت برخی اقلام پرمصرف ۵۰۰درصد افزایش یافته است.
در رابطه با افزایش هزینه وسایل تعمیرات و سرویس و نگهداری خودرو و همچنین در حمایت از رانندگان زندانی یک راننده به‌جان آمده می‌گوید: «ما از شروع اعتصاب برحق رانندگان زحمتکش در دهم آبانماه حمایت کامل می‌کنیم چرا که به وعده‌های داده شده هیچ اقدامی نکردند ما هم‌چنان هر روز با گرانی، کمبود لاستیک و لوازم یدکی مواجه هستیم و تا آزاد نشدن راننده‌های زندانی به اعتصابمان ادامه خواهیم داد».
پس از شروع دور سوم اعتصاب کامیونداران، در مهرماه حداقل ۱۳۰تن از رانندگان کامیون از جمله ۱۱تن در استان سمنان، ۹تن در استان خراسان شمالی، ۱۴تن در استان قم، ۷تن در زرند و ۲تن در کنگان بازداشت شده‌اند.
در شرایطی که کامیونداران به‌دلیل کرایه پایین و فقدان لاستیک نه نان برای خوردن دارند و نه لاستیک برای رفتن، خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۹آبان ۹۷ از قول معاون آخوند روحانی نوشت: «دولت لحظه‌ای در حل مشکلات کامیونداران تردید ندارد اما کامیونداران نیز در شرایط فعلی، با چند ماه تحمل سختی می‌توانیم از این دوره سختی عبور کنیم».
این کارگزار رژیم با شیادی می‌خواهد بگوید مشکلات کامیونداران ناشی از شروع مجدد تحریمها در۱۳آبان می‌باشد، در حالی‌که در دور چهارم اعتصاب کامیونداران، این ترفندها دیگر کسی را نمی‌فریبد چرا که به هیچ‌یک از وعده‌های داده شده در ۳اعتصاب قبلی عمل نکرده‌اند.
در این رابطه یک راننده اعتصابی می‌گوید: «سیستم حمل‌ونقل هیچ موقع به فکر راننده نیست. اگر فکر راننده بود تمام خدماتی که به راننده ارائه می‌دهند را می‌داد ولی فقط سیستم حمل‌ونقل می‌گوید بار من حمل شود اما با چه شرایطی خدا می‌داند.
مگر نمی‌گویند در تولید ملی از اقتصادمان خودمان استفاده کنیم. لاستیک بارز را من برج یک خریدم ۳۸۵ الی یک میلیون و هشتصد. الآن می‌گویند ۹میلیون مگر مال ایران نیست مگر مال کرمان نیست؟ چرا نمی‌دهند؟».
در حمایت از رانندگان اعتصابی و رانندگان زندانی چندین فدراسیون و سندیکا بین‌المللی کارگران حمایت خود را از اعتصاب سراسری کامیونداران ایران اعلام کردند:
۱- کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های‌کارگری
۲- فدراسیون جهانی کارگران حمل‌ونقل
۳- فدراسیون آموزش بین‌الملل
۴- فدراسیون بین‌المللی کارگران صنایع غذایی.، از طرف خود و ۴فدراسیون جهانی کارگری و صنفی با ۲۰۰میلیون عضو
۵- سندیکای رانندگان دانمارک با ۵۰هزار عضو.
۶- اتحادیه بین‌المللی صنایع کشاورزی و هتل‌داری
۷- حمایت اتحادیه سراسری حمل‌ونقل جاده‌ای متحد(یو.آر.تی.یو) انگلستان از اعتصاب کامیونداران
۸- حمایت کنگره سراسری فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل‌ونقل آی.تی.اف(ITF) از حقوق کامیونداران و اعتصاب سراسری آنها در ایران، در این اجلاس ۲۴۰۰نماینده از ۱۴۰کشور شرکت کرده بودند
اعتصاب کامیونداران همزمان با اعتصاب معلمان و اعتراض سایر اقشار مردم به‌خصوص کشاورزان استان اصفهان که چندین ماه است به پایداریشان علیه حاکمیت غارتگر و ضدمردمی آخوندی ادامه می‌دهند، نشانه گام بزرگی از طرف جنبش‌های اجتماعی بزرگ اجتماعی است. همگام با رانندگان و معلمان سایر اقشار مردم مانند کارگران گروه ملی صنعتی فولاد، کارگران نیشکر هفت‌تپه، غارت‌شدگان مؤسسه‌های حکومتی غارت و چپاول رژیم در شهرهای مختلف و... نیز به حرکت‌های اعتراضی خود ادامه می‌دهند که بیانگر رشد نفرت و اعتراض همه اقشار مردم نسبت به نظام آخوندی است.
واقعیت این است که جنبش اعتراضی اقشار مردم سر بازایستادن ندارد و مردم به‌جان آمده در راستای استیفای حقوقشان از هر تلاش و کوششی دریغ نمی‌کنند.
جنبش‌های اعتراضی که مکان و محل اعتراضات آنها از قبل اعلام و تاریخ اعتراض آنها نیز از قبل تعیین می‌شود و به اطلاع عموم می‌رسد. اما با این وجود رژیم آخوندی و نیروهای سرکوب آن ناتوان‌تر از این هستند که بتوانند آنها را از حرکت بازدارند و سرکوب کنند.
جنبش‌های اعتراضی مردم به پیشتازی کانونهای شورشی در میان خود با حمایت مقاومت سازمان‌یافته مردم ایران به نتیجه نهایی خود یعنی سرنگونی نظام آخوندی خواهد رسید.
