رشوه‌خواری و پارتی‌بازی یکی از ویژگی‌های بارز فساد نهادینه شده اقتصادی و سیاسی در سیستم اداری حاکمیت آخوندی است. مناسبات مهر‌ه‌ها و نهادهای حکومتی با مردم بر اساس همین ویژگی تنظیم می‌شود. به این مفهوم که در مراجعه به نهادها اگر کسی پارتی نداشته باشد و حاضر یا قادر به دادن رشوه نباشد، کلاهش پس معرکه است. سوء‌استفاده از مقام و منصب در جهت مطامع شخصی به امری عادی در تمامی نهادها تبدیل شده است.
یکی از نهادهایی که رشوه‌خواری و پارتی‌بازی در آن بیداد می‌کند شهرداری در تهران است.
مناسبات رشوه‌خواری و پارتی‌بازی آن‌چنان در تاروپود مناسبات شهرداری‌ها رسوخ کرده است که به اعتراف رسانه‌های حکومتی حتی کار خرید قبر در قبرستانها از شهرداری‌ها هم پیش نمی‌رود، مگر این‌که به آنها رشوه بدهی و یا پارتی داشته باشی.
مهر‌ه‌هایی از هر دو باند بدون هیچ رودربایستی به ابعاد رشوه‌خواری و پارتی‌بازی در شهرداری تهران اعتراف می‌کنند و دست عناصر باند مقابل را رو می‌کنند.
حسن عابد جعفری، وزیر اسبق بازرگانی، در گفتگو با خبرگزاری ایلنا ۱۹شهریور ۹۷ اذعان می‌کند «شهرداری در دریافت رشوه و پارتی‌بازی رتبه اول را دارد» و «لابی‌های قدرتمند فساد» در رشوه‌خواری و پارتی‌بازی در شهرداری دخیل هستند.
او که خود مجری طرح سنجش فساد در شهرداری تهران است در ادامه اظهاراتش می‌افزاید: «فقط زمانی می‌توان کاری را در شهرداری پیش برد که رشوه پرداخت شود».
این مهره حکومتی به جنگ قدرت و لابی فساد در شهرداری اذعان می‌کند و برکناری محمدعلی نجفی، شهردار مورد حمایت روحانی را ناشی از جنگ و جدال همین باندهای فاسد و رشوه‌خوار می‌‌داند.
صاحب‌نفوذها و قدرتمندان در امر رشوه‌خواری و پرداخت رشوه در شهرداری آن‌چنان ذی‌نفوذ و قوی هستند که به اعتراف محمود صادقی، نماینده مجلس رژیم، این توان را داشتند که با پرداخت رشوه‌های کلان به نمایندگان مجلس جلو تحقیق و تفحص از شهرداری تهران را گرفتند.
انجام هر خدماتی در شهرداری تهران نرخ مشخصی دارد و مردمی که با این نهاد ضدمردمی سروکار دارند برای گرفتن خدمات یا باید بر اساس قانون عام در شهرداری رشوه بپردازند و یا این‌که از دور گرفتن خدمات از این نهاد حذف می‌شوند.
در زمینه فساد و رشوه‌خواری در شهرداری خبرگزاری ایلنا ۲۴تیر ۹۷ می‌نویسد: «شهرداری‌ها مقام اول "تجربه درخواست رشوه از سوی کارکنان دستگاهها در زمان مراجعه" را در کل کشور به خود اختصاص داده‌اند و دیگر دستگاهها و نهادهای رسمی کشور نیز رتبه‌های بعدی دریافت رشوه را دارند. در این میان به‌طور متوسط در کل کشور، بیش از ۶۰درصد از افرادی که در زمان مراجعه به شهرداری از آنها درخواست رشوه شده، به این درخواست پاسخ مثبت داده‌اند».
شهربانو امانی، عضو شورای قلابی شهر تهران، در حالی‌که می‌خواست موضوع دریافت رشوه در شهرداری را کوچک‌نمایی کند با این حال گفت: «بیشتر از ۳۰درصد مردم اعلام کردند هر وقت به شهرداری مراجعه کردند، از آنها رشوه خواستند».
او در تشریح بیشتر وضعیت فساد و رشوه‌خواری در شهرداری تهران اضافه می‌کند: «متأسفانه رانت‌خواری‌ها، ویژه‌خواری‌ها و ایجاد بستر برای رانت افراد و نهادهای خاص باعث شد بخش مهمی از بدنه شهرداری تهران به کانونهای رانتی تبدیل شود».(سایت خبرآنلاین ۱۹بهمن ۹۶)
تنها شهرداری نیست که در حکومت فسادگستر آخوندی مأمن دزدان درشتی نظیر محمدباقر قالیباف، شهردار سابق و غلامحسین کرباسچی، شهردار اسبق و... است، تمامی نهادهای حکومتی با وجود کارمندان و کارکنان شریف، منبع غارت و چپاول ایادی دزد و رشوه‌خوار وابسته به رژیم هستند.
وضعیت فساد در سیستم بوروکراسی آخوندی آن‌چنان است که محمدرضا عارف، معاون ریاست‌جمهوری در دولت آخوند محمد خاتمی و نماینده مجلس ارتجاع، اعتراف می‌کند: «نکبت فساد دامن کشور(بخوانید دامن نظام ولایت فقیه) را گرفته است».
این اعتراف بر اساس رانت‌خواری، رشوه‌خواری و پارتی‌بازی است که ناشی از فساد نهادینه شده سیاسی و اقتصادی در حاکمیت منحوس ولایت فقیه است. این چنین فسادی است که در پرتو آن اموال مردم توسط این دزدان و فاسدان به یغما می‌رود و امورات عادی و روزمره آنان را نیز فلج می‌کند.
در زمینه رشوه‌خواری نهادهای حکومتی در تهران رئیس مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران اعلام کرد: «در تهران در شهرداری‌ها ۸۳.۳درصد، در دادسرا و دادگاه ۷۱.۴درصد، در اداره دارایی و مالیات ۷۳.۹درصد، در اداره ثبت ۷۰درصد و در نیروی انتظامی ۱۰۰درصد در مقابل درخواست رشوه از سوی نهادها به پرداخت آن اقدام کرده‌اند».(روزنامه دنیای اقتصاد ۶تیر ۹۷)
البته فریاد آی دزد و آی دزد سردمداران و مهرههای رژیم در زمینه وجود فساد، دزدی، رشوه‌خواری و پارتی‌بازی در ادارات و از جمله در شهرداری، در راستای جنگ‌وجدال باندی در جهت چپاول اموال مردم است و پرواضح است که هیچ‌یک از آنها دلشان برای منافع مردم نسوخته و نمی‌سوزد.
فساد سیاسی و اقتصادی، عفونت مزمن و خطرناکی است که سرتاپای وجود منحوس نظام را فراگرفته است. بسیاری از استعدادهای جوان و تحصیل‌کرده در کشور هستند که شایسته مدیریت مناصب مهم را دارند، اما این استعدادها بکار گرفته نمی‌شوند و پرپر می‌شوند و جای خالی آنها را عناصر فاسد، بی‌لیاقت وابسته به حکومت پرمی‌کنند.
این چنین است که در واگذاری مناصب مهم و بالای اداری به افراد، وابستگی و داشتن پارتی در میان بالاترین مقامات، نقش مهمی را بازی می‌کند و مهم‌تر از هر شایستگی و کارآیی فردی است.
عناصری که این مقام‌ها را اشغال می‌کنند همان عناصری هستند که رسانه‌ها و مهرههای حکومتی این روزها در مورد آنها می‌گویند از «ژن خوب» هستند، یعنی به یکی از مقامات بالایی نظام و یا یکی از مهرههای بالایی حاکمیت وابستگی خانوادگی و یا آشنایی دارند.
