در کنفرانسی که روز چهارشنبه ۱۹ آذر در پارلمان اروپا در بروکسل تحت عنوان «در روز جهانی حقوقبشر، همگام با مردم ایران برای صلح و امنیت جهانی» بر گزارشد، خانم مریم رجوی و شخصیتهای سیاسی از کشورهای مختلف اروپا شرکت داشتند. شماری از این شخصیتها عبارتند از: متئو رنزی نخستوزیر سابق ایتالیا، گی فرهوفشتاد نخستوزیر سابق بلژیک، ریشارد چارنسکی وزیر پیشین امور اروپایی لهستان و نمایندگان پارلمان اروپا؛ میلان زور، پتراس آستراویچیوس، فرانسیشکو آسیش، لیولوکا اورلاندو، آندری گوواچف، داینیوس زالیماس، پکا تورری، راساً یوکنهویچیهنه.
خانم مریم رجوی در سخنانش ضمن گرامیداشت انسانهای آزادهیی که در راه آزادی و حقوقبشر فدا کاری کردهاند، گفت: بهمناسبت روز جهانی حقوقبشر، از مقاومتکنندگان برای آزادی و دموکراسی تجلیل میکنیم. آنها که برای حقوقبشر از جان و هستی خود میگذرند و به آن معنا میبخشند. اعلامیهٔ جهانی حقوقبشر – که برآمده از درد و رنج میلیونها انسان قربانی شده در نیمهٔ اول سدهٔ گذشته است – در مقدمهٔ خود، به همین انسان بهپا خاسته اشاره میکند که «بهعنوان آخرین علاج، به قیام بر ضد ظلم و فشار مجبور» میشود. امروز من به خانهٔ دموکراسی مردم اروپا آمدهام تا از منتخبان ملتهای اروپا و از همه مردم و دولتهای جهان بخواهم که مبارزه مردم ایران برای سرنگونی استبداد دینی را بهرسمیت بشناسند.
رئیسجمهور برگزیدهٔ مقاومت سپس به تحولات پرشتابی که طی ۶ماه گذشته رخ داده، پرداخت و خاطرنشان کرد که سقوط دیکتاتوری اسد در سوریه، کمرشکن شدن حزبالله لبنان و همچنین خنثی شدن نیابتیهایش، رژیم را در برابر سرنگونی بهدست مردم ایران بیتکیهگاه کرده است. پایگاه اجتماعی رژیم، مطابق نتایج آخرین نمایش انتخابات، سقوط کرده و روحانی، رئیسجمهور اسبق آخوندها اخیراً گفت ۹۰ درصد مردم با قوانین مجلس رژیم مخالفند.
خانم رجوی در ادامه افزود: تحولات شش ماهه اخیر، همانطور که موقعیت سرنگونی رژیم را روشن و تردیدناپذیر کرده، شبه راهحلها و مسیرهای کاذب را هم نقش بر آب کرده است. نمایش آلترناتیوهای دستساز دیگر جایی ندارد. برخی به دخالت دولتها و قدرتها امید بسته بودند. این هم یک راهحل مجازی و خیالی بود که سوخت و مفتضح شد. برخی خاک به چشم مردم میپاشیدند که منتظر تغییری از درون این رژیم جنایتکار باشند. این توهم پراکنی نیز بیاعتبار شد. عدهیی نیز، بهخاطر منافع تجاری و دیپلماتیک خود، مماشات با استبداد دینی را تجویز میکردند، آنها هم شکست خوردند.
رئیسجمهور برگزیدهٔ شورای ملی مقاومت برای دوران انتقال حاکمیت به مردم ایران در پایان سخنانش نتیجهگیری کرد که آنچه به اثبات رسید و درستی و ریشهداریش آشکار شد، نظرگاه مقاومت مردم ایران، راهحل سوم، است. یعنی سرنگونی بهدست مردم و مقاومت ایران؛ مقاومتی متکی به نیروی رزمنده و فداکار که همواره استقلال و آزادی را پیشاروی خود داشته است.
رژیم آخوندی مسیرهای متعددی پیش روی خود ندارد و با انتخابهای گوناگونی مواجه نیست؛ بلکه فقط یک مسیر برایش باقی مانده است: یا سرنگونی با ستیزهجویی بینالمللی و سرکوب داخلی یا سرنگونی از راه عقبنشینی. در نقطهٔ مقابل، برای مردم ایران هم انتخابهای گوناگونی وجود ندارد. یک انتخاب و فقط یک انتخاب وجود دارد و آن قیام سازمانیافته و سرنگونی استبداد مذهبی در ایران است.
