روز شنبه ۵آبان کنفرانسی در برلین با حضور شخصیتهای سیاسی آلمانی و بین‌المللی با عنوان «یک سیاست جدید در قبال ایران برای خروج از بن‌بست» تشکیل شد. سخنرانان کنفرانس ضمن اشاره به نقش مخرب سیاست مماشات با رژیم آخوندی و ضرورت حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورای ملی مقاومت، به لزوم تغییر سیاست در قبال تروریسم حکومتی در ایران پرداختند.
پروفسور هرتا دویبلر گملین در بارهٔ ضرورت برگزاری چنین کنفرانسی گفت: «این کنفرانس به خروج از بن‌بست و یافتن راهی برای سیاست جدید ایران و آزادی در ایران به‌عنوان تضمینی برای صلح در خاورمیانه می‌پردازد و این دقیقاً همان چیزی است که امروز برای ما ضروری است».
مارتین پاتسلت نیز در اشاره به همین ضرورت خاطرنشان کرد: «تهدید رژیم ایران تنها محدود به خاورمیانه نیست. اقدامات این رژیم از طریق جاسوسی، قتل‌های هدفمند و شبکه‌های افراطیون در اروپا، به‌طور فزاینده‌یی به یک تهدید جهانی تبدیل می‌شود».
سفیر لینکلن بلومفیلد که از آمریکا در این کنفرانس شرکت داشت، تغییر عمومی وضعیت در تحولات یک‌سال اخیر را مطرح کرد و با اشاره به صحت مواضع اعلام شده از سوی مقاومت ایران، گفت: «در سال۲۰۲۴ اوضاع به‌طور کامل تغییر کرده است. دهه‌ها اطلاعات نادرست به‌طرز چشمگیری کنار رفته‌اند. جهان می‌تواند ببیند که این رژیم در بحران جدی قرار دارد و باقی ماندن آن در قدرت دیگر هیچ تضمینی ندارد. هم‌چنین هیچ‌گاه این میزان روشن نبوده است که مقاومت سازمان‌یافته، سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت، در تمام این مدت حقیقت را گفته‌اند».
پترآلتمایر از آلمان نتیجه‌گیری کرد که اتخاذ یک سیاست جدید در قبال رژیم به یک ضرورت تبدیل شده و گفت: «باید اذعان کنیم که رژیم ایران نه‌تنها معتدل نشده، بلکه بیشتر به‌سوی افراط‌گرایی حرکت کرده است. سرکوب داخلی افزایش یافته و این رژیم نه‌تنها راه‌حل مشکلات نیست، بلکه بخشی از علل و عوامل مشکلات جهانی است».
در همین رابطه، لئو داتسنبرگ از آلمان به تجربهٔ انقلاب ضدسلطنتی پرداخت و اضافه کرد که «لازم است از دورهٔ ۱۳۵۷ درس بگیریم و به‌یاد بیاوریم که محدودیتهای شدید علیه مخالفان توسط رژیم شاه زمینه‌ساز به‌قدرت‌رسیدن خمینی شد. ایالات متحده و غرب مرتکب اشتباه تاریخی شدند، زیرا هیچ تلاشی برای ایجاد پیوند با اپوزیسیون واقعی در ایران نکردند. این به رژیم آخوندها اجازه داد قدرت را به دست گیرد و تا امروز نیز آن‌را حفظ کند». وی خاطرنشان کرد: «شورای ملی مقاومت که دیرپاترین ائتلاف مخالفان ایرانی است، به‌عنوان یک جایگزین مؤثر ثابت کرده که تنها نیروی واقعی و سازمان‌یافته است که دیدگاهی روشن برای آینده ایران ارائه می‌دهد».
اما جمعبندی بحثهای کنفرانس را می‌توان در سخنان پروفسور آلخو ویدال کوادراس پیدا کرد که آن را به‌طور فشرده در ۵عنصر ضروری به‌عنوان مبانی تغییر استراتژی در قبال رژیم آخوندی به شرح زیر برشمرد:
اول: طرد بین‌المللی رژیم ایران، بستن تمام سفارتخانه‌های اتحادیه اروپا در تهران و اخراج تمامی کارکنان دیپلماتیک از خاک اتحادیه اروپا
دوم: لیست‌گذاری سپاه پاسداران به‌عنوان یک سازمان تروریستی توسط اتحادیه اروپا
سوم: تضعیف مالی رژیم ایران با گسترش و تشدید تحریم‌های اقتصادی و تجاری
چهارم: افزایش و تداوم فشار بر رژیم ایران به‌دلیل نقض غیرقابل قبول حقوق‌بشر
پنجم: حمایت کامل سیاسی از شورای ملی مقاومت ایران به‌عنوان جایگزین واقعی دیکتاتوری حاکم و تنها ائتلاف ایرانی که قادر به انتقال به دموکراسی است.
