استیصال نسبت به انتخابات آمریکا
در حالی که روزها برای فاشیسم دینی به شمارش افتاده است و حلقهٔ محاصره علیه آن به‌صورت دم‌افزون در حال افزایش است، این تلقی که با انتخاب احتمالی بایدن، فرجی برای آخوندها حاصل خواهد شد، در حال رنگ‌باختن است.
کیهان ۲۷شهریور۹۹ با استیصال و سرخوردگی نوشته است:
«دونالد ترامپ پیش‌تر بارها خواستار افزودن مواردی هم‌چون دائمی شدن محدودیت‌های هسته‌یی و مهار توان موشکی و قدرت منطقه‌یی ایران به محدودیت‌های برجامی ایران شده بود. جو بایدن نیز هفته گذشته با حضور در لابی صهیونیستی «جی استریت» گفت: «با شرکا و متحدان آمریکا تلاش خواهد کرد که توافق هسته‌یی را قوی‌تر و طولانی‌تر کند تا شامل موضوعاتی چون «فعالیت‌های ثبت‌زدای ایران» در منطقه غرب آسیا نیز شود». اظهاراتی از این دست در کنار سند سیاست‌گذاری حزب دموکرات نشان می‌دهد در راهبرد کلان ایالات متحده مقابل ایران هیچ تفاوتی میان ترامپ و بایدن نیست اگر چه شاید در برخی جزئیات اختلاف‌نظر باشد».
و از آن نتیجه می‌گیرد که رژیم آخوندی تا پیش از فرا رسیدن موعد تحریم تسلیحاتی و نیز پیش از انتخابات آمریکا طی دو مرحله از برجام خارج شود.
ابراز غیظ نسبت به بیانیهٔ سه کشور اروپایی
تنگناهای موجود برای سوار شدگان بر تخته پارهٔ برجام در دریای متلاطم تحولات اکنون و آتی، فقط سرخوردگی از مواضع اخیر بایدن نیست.
روز چهارشنبه ۲۶شهریور۹۹ کشورهای آلمان، انگلیس و فرانسه طی بیانیه‌یی گفتند به‌عنوان شرکت‌کنندگان در برجام به‌شدت نگران نقض تعهدات هسته‌یی ایران در برجام هستیم، که به‌طور جدی به منافع عدم اشاعه سلاحهای هسته‌یی این توافقنامه ضربه می‌زند. برخی از این اقدامات عواقب برگشت‌ناپذیری دارد.
آنها هم‌چنین گفتند ما از اعلام ایران مبنی بر این‌که قصد دارد سانتریفوژهای پیشرفته جدیدی را در سایت غنی‌سازی سوخت در نطنز راه‌اندازی کند، به‌شدت نگران هستیم.
سه کشور اروپایی افزودند ما هم‌چنین نسبت به این‌که ایران اورانیوم را فراتر از محدودیت ۳.۶۷ درصد برجام غنی‌سازی می‌کند و ذخایر اورانیوم با غنای پایین آن الآن ۲۱۵۰ کیلو گرم است، نگران هستیم.
نکتهٔ حائز اهمیت این‌که سه کشور اروپایی خواهان فشار آوردن به رژیم برای به عقب برگرداندن تمام اقدامات هسته‌یی مخالف برجام شدند. قدردانی آنها از جدیدترین گزارش آژانس انرژی اتمی نسبت به سخت‌گیری در برابر دیکتاتوری حسرت به دل بمب اتمی، از موضوعاتی بود که باعث بالارفتن آمپر گماشتهٔ خامنه‌ای در کیهان شد و آن را با عبارت «طلبکاری وقیحانه»! مورد نوازش قرار داد.
شرایط کنونی بدتر از تحریمهای سازمان ملل!
روزنامهٔ سیاست روز (۲۷شهریور۹۹) در واکنش به تکمیل شدن پازل محاصرهٔ رژیم نوشت:
«چه اروپایی‌ها با آمریکا در این سیاست رسماً همراه باشند چه نباشند، تفاوتی در اصل ماجرا ندارد. چون اروپا عملاً با آمریکا همراه است و با وجودی که ادعا می‌کند پایبند به برجام است، اما هیچ‌یک از تعهدات خود را اجرا نکرده است».
این روزنامه پا را از این فراتر گذاشت و با استیصال کامل به وضعیت تیره و تار رژیم اعتراف کرد؛ وضعیتی که بدتر از قرار گرفتن رژیم در ذیل بند هفتم منشور ملل متحد است!
«تا پیش از توافق هسته‌یی تحریمهای اقتصادی علیه ایران از سوی سازمان ملل و شورای امنیت بر اساس قطعنامه‌هایی که علیه ایران به تصویب رسیده بود، اجرا می‌شد. با وجود تحریمهای سخت شورای امنیت سازمان ملل، شرایط اقتصادی جمهوری اسلامی ایران به این شکلی که اکنون وجود دارد، نبود.
دولت زمانی که در سال۹۲ روی کار آمد دلار را با نرخ ۳۰۰۰تومان تحویل گرفت و در این مدت ۷ساله نرخ آن به ۲۷هزار تومان رسیده است».
این روزنامه، چه این بحث را برای کاهش آثار روانی مکانیسم ماشه و روحیه دادن به ریزشی‌ها عنوان کرده باشد و چه برای فراخواندن حاکمیت به خروج از برجام، نتیجهٔ آن زیاد تفاوت نمی‌کند. وضعیت فاشیسم دینی در وانفسای تنگ‌تر شدن حلقه‌های محاصره به آنجا رسیده است که «بود و نبود برجام برایش فرقی نمی‌کند» این یک اعتراف تلویحی به شکست است.
ماشهٔ چکیده و گلولهٔ در راه
نظام آخوندی در وضعیتی نیست که یک تصمیم قاطع بگیرد و در واقع به انتظار سیر حوادث نشسته است. تبلیغات حکومتی تاکنون این‌گونه وانمود می‌کرد که مکانیسم ماشه شکست‌خورده است؛ اما آنچه در صحنهٔ واقعیت دیده می‌شود، برخلاف این تبلیغات است. بر اساس مفاد بیانیهٔ سه کشور اروپایی و نیز سخت‌گیری آژانس انرژی اتمی به رژیم، می‌توان گفت که آنچه در عمل پیش می‌رود تکمیل شدن حلقه‌های محاصره علیه دیکتاتوری آخوندی است. در واقع مکانیسم ماشه، گلوله را چکانده است. قاسم محبعلی، یک کارشناس سیاست خارجی رژیم به در راه بودن گلولهٔ تحریمهای سازمان ملل، این‌گونه اعتراف می‌کند.
«ابزار زور و قدرت در دستان واشنگتن است. آمریکا اعلام می‌کند از دیدگاه من تحریمهای شورای امنیت بازگشته است و هر کشور که بخواهد برای نمونه به ایران تسلیحات بفروشد یا با ایران تجارت کند، مورد تحریم آمریکا قرار می‌گیرد. این امر یعنی این‌که آمریکا ابزار قهریه و نرم لازم برای اعمال فشار بر سایر کشور را دارد... در صورتی که دیگر دولتها حاضر به مقابله و پرداخت هزینه در برابر آمریکا باشند، به‌طور طبیعی سیاست این کشور پیش نخواهد رفت، اما اگر سایر دولتها همانند نوع مواجهه با تحریمهای ثانویه آمریکا، بر اساس منافع خود عمل کنند، به‌طور حتم اهداف آمریکا پیش خواهد رفت. برای نمونه کشورهایی همانند چین، روسیه، کره‌جنوبی و ژاپن همگی تحریمهای یک‌جانبه آمریکا را رعایت کرده‌اند» (انتخاب. ۲۶شهریور۹۹).
«نتایج ناگوار»!
این کارشناس با این‌حال به رژیم هشدار می‌دهد که نباید دست از پا خطا کرده و از غشای پوست پیازی و پاره پارهٔ برجام بیرون بیاید؛ زیرا هر نوع ریسک‌کردن در این زمینه «نتایج ناگوار»! به همراه خواهد داشت.
«اگر ایران قصد دارد به شرایط قبل از برجام بازگردد، می‌تواند از برجام خارج شود اما این اقدام برخلاف منافع ما است. بر این باور هستم که تا زمان برگزاری انتخابات در آمریکا و مشخص شدن نتیجه می‌بایست سیاست و راهبرد کنونی ادامه داشته باشد. تعجیل در تصمیم‌گیری ممکن است نتایج ناگواری را به همراه داشته و مطابق خواست و رغبت دولت آمریکا باشد» (همان منبع).
***
بر اساس آنچه در رسانه‌های حکومتی شاهد آن بودیم، توصیه‌های کنونی، رژیم را به این سمت فرامی‌خواند که در وضعیت آچمز، دست روی دست بگذارد و شرایط را از آنچه که هست بدتر نکند. بدیهی است که برخلاف حرفهای حسن روحانی در مورد اعلام پیروزی باسمه‌ای، «یکشنبهٔ سرنوشت‌ساز»! نتیجه ماشه چکیده فارغ از مکانیسم‌ها، وضعیت را برای فاشیسم دینی بدتر از اکنون خواهد کرد.
