- نظام فاسد ناشی از ایدئولوژی غارتگری و جنایت، چنگ بر اقتصاد ایران انداخته است و زندگی مردم در تیول مدیران انتسابی آن است. دولت و مدیران وابسته به آن بدل به شرکتهای سهامی چپاولگر رسمی و قانونی شدهاند.
- تظاهرات بازنشستگان در تهران و فریادهایشان «از این همه بیداد» که از بسیاری جهات بیسابقه بود، نمودی از تعارض تمامعیار مردم با حکومت است. بیشک اعتراض روزبهروز مردم ایران بهمثابه تجمع ذرات باروت و خشم یک خلق ستمدیده است که دیر نیست بساط حاکمیت را به نابودی کامل بکشاند.
در آستانه فرارسیدن عید نوروز و خریدهای سالانهٔ مردم، اخبار روزانه حکایت از سیر شتابان و صعودی قیمت اقلام دارند. این روزها شتاب گرفتن افزایش قیمت اجناس، موضوع گزارشات متعدد در رسانههای حکومتی و شبکههای اینترنتی شده است.
اقتصاد ویران بهخاطر مشکل ارزانی!
همهٔ واقعیتها گویای بیکفایتی و رانتخواری دولتی در اقتصاد ویرانشدهٔ ایران هستند. در این وانفسای بیداد حکومتی که حلقهٔ بحران معیشت را برای مردم تنگ و تنگتر میکند، آخوند شیاد حسن روحانی مدعی است که «مشکل در ارزانی است»! این ادعای سخیف و بیشرمی آشکار، موضوع روز رسانهها علیه روحانی شده است. در همین رابطه سایت مشرق در ۵اسفند ۹۷ نوشته است: «به نظر میآید که در واقع روحانی و همکارانش با فرار به جلو و ادعاهای ناقص، به فریب افکار عمومی پرداختهاند». و در ادامه همین مطلب اعتراف میکند که دستهای پشت پرده که دلالان را سازماندهندهٔ قیمتهای بازار میکند، خود دولت است و ریشه و اساس گرانی افسارگسیخته، یک سازماندهی اقتصاد حکومتی میباشد: «این اظهارنظر از سوی رئیس دولت(که مشکل در ارزانی است) در حالی عنوان میشود که سیاستگذاری نابهجای تیم اقتصادی دولت در بازار ارز، سرآغازی بود بر تشدید فعالیت دلالان بازار و تکیه زدن بر مسند قدرت و در اختیار گرفتن قیمتگذاری بازار».
جیببری ملی!
عناوین و عبارتهای زیر که همگی در یک روز گزارش شدهاند، ضمن نشاندادن تصویری از چهرهٔ اقتصاد و زندگی مردم، هستی مردم را در معرض نابودی کامل نشان میدهد. بحران روزافزون گرانی و معیشت آنچنان گریبان مردم را گرفته است که رسانههای حکومتی مجبور به اعتراف این حجم از فساد و تباهی رایج در حکومت آخوندی هستند:
«گوشت کیلویی ۱۱۰هزار تومان»!
«گرانی میوه، گوشت قرمز را روسفید کرد»!
«قیمت خودرو به پرواز درآمد»!
«جیببری ملی»!
«مردم درگیر گوشت ۱۱۰هزار تومانی و پراید ۵۰میلیونی؛ مدیران دولتی در خانههای چندده میلیاردی و ماشینهای چند میلیاردی»!
«وزیر نفت روحانی: تا جایی که مردم توانش را داشته باشند، میتوان قیمت بنزین را گران کرد»!
«دولت بر گمرکات کنترل شدید دارد. اجناس ۶ماه است در گمرک خوابیدهاند».
«پاسخ یک جوان بهعلت گرانی: دولت خودش عامل گرانی است. قرار است چه کاری برای کنترل گرانی بکند؟».(سایت مشرق، ۵اسفند ۹۷)
و این چند عنوان در گزارش یک روز خبرگزاری حکومتی، گویای تشدید بحران معیشت در آستانهٔ نوروز است:
«شیر گران شد».
«لوازم خانگی ۱۰درصد گران شد».
«خودرو ۱تا ۴.۵میلیون تومان گران شد».(سایت حکومتی تسنیم، ۵اسفند ۹۷)
مردم آدرس دزد بزرگ را میدهند
در دزدبازار حکومتی و شیادی روحانی در انکار بحران معیشتی مردم و اقتصاد ویران شده، یکی از وجوه بارز تعارض مردم با حکومت، رو شدن تمام ترفندهای حاکمیت و افشای آن توسط مردم است. مردم میدانند که همه قول و وعدههای حکومت باد هوا است و فریب و دجالیتی بیش نیست. صحبتهای یک بازاری سابقهدار: «همه مردم میدانند که برای تأمین هزینههای عیدی و پاداش پایان سال دارند با ارز بازی میکنند... میگویند صدها تن گوشت وارد شده است. گوشتها کجاست؟ میگویند کانتینرهای گوشت در گمرکات وجود دارد. معلوم است که اینها رانت هستند... فقط حرف میزنند... کشور را رها کردهاند».(سایت مشرق ۵اسفند ۹۷)
یک بازاری دیگر در مقابل سؤال خبرنگار درباره اظهارات روحانی که گفته بود کارنامه دولت همیشه ۲۰ بوده، میگوید: «عملکرد روحانی صفر هم نیست!... همیشه راجع به ارز آزاد تکنرخی صحبت میشود؛ اما هیچکدام پایه و اساس ندارد و فقط حرف است».(همان منبع)
اختاپوس رسمی فساد
نظام فاسد ناشی از ایدئولوژی غارتگری و جنایت، چنگ بر اقتصاد ایران انداخته است و زندگی مردم در تیول مدیران انتسابی آن است. دولت و مدیران وابسته به آن بدل به شرکتهای سهامی چپاولگر رسمی و قانونی شدهاند. این وضعیت آنقدر شاخ و برگ زده که بدل به جریان مداوم و جاری مسلط بر گردش کار اقتصادی گشته است. گوشهای از مستولی شدن مدیریت فاسد حکومتی در گزارش ۵اسفند ۹۷ سایت مشرق انعکاس یافته است: «مسؤلی که چندین شرکت و مقدار کلانی سهام و سرمایهگذاری در خارج دارد یا باید به فکر حفظ و افزایش ثروت خود باشد یا به فکر آنهایی که از اجارهٔ یک خانه نقلی هم ناتوان هستند و شاید هفتهها و بلکه ماههاست سفرهشان رنگ گوشت ندیده است. یکی از اصلیترین دلایل مشکلات امروز کشور بیشک عوامل انسانی هستند. مدیری تصمیمی خاص میگیرد تا در آینده برای مثال پس از بازنشستگی از منفعت آن سود ببرد... خلاصه و چکیده این مدیریت اشرافی آن میشود که سهم طیف گستردهای از مردم، تهماندهٔ سفرهٔ چرب و رنگارنگ آنان است».
مرا به خیر تو امید نیست
وجهی دیگر از رها کردن زندگی مردم و مملکت در پای حفظ نظام به هر قیمت، این شده است که مردم برای تأمین مایحتاجشان با قطع امید از دولت، به تولید در خانههایشان پناه بردهاند. سایت مشرق در گزارش ۵اسفند ۹۷ مینویسد: «یک تولیدکننده شال و روسری میگوید: دولت در ۵سال گذشته از تولیدکنندگان حمایت نکرده است... ۳۵۰۰نفر در منازل برای تولید (شال و روسری) مشغول به کار هستند».
شکاف ترمیم ناشدنی مردم و حکومت
آنچه از علت گرانی افسارگسیخته و ریشهٔ دولتی آن در نمونههای فوق بررسی شد، مختصات توأمان یک سیستم مکنده از جان و زندگی و هستی مردم و از طرفی رو شدن تمامی ترفندهای آن توسط مردم را گواهی میدهد. از همین روی بین حکومت و مردم فاصله و شکافی عمیق ایجاد گشته است که به هیچ روی ترمیم شدنی نیست.
تظاهرات و تجمع اعتراضی بازنشستگان در تهران و فریادهایشان «از این همه بیداد» حاکم و بینظیر بودنش در تاریخ ایران، نمودی از تعارض تمامعیار مردم با حکومت است. بیشک اعتراض روزبهروز مردم ایران بهمثابه تجمع ذرات باروت و خشم یک خلق ستمدیده است که دیر نیست بساط یک حاکمیت کلانفاسد در همه زمینهها را به نابودی کامل بکشاند.