ناظران مسائل ایران، عرصه سیاسی و اجتماعی ایران را تماماً بر علیه نظام ولایت فقیه ارزیابی کرده و در انتهای تونل روشنایی روزهای بعد از نظام را به‌روشنی تأیید می‌کنند.
این در حالی است که مقامات بالای نظام دم از بهبود اوضاع و اعتماد مردم به رژیم می‌زنند و ادعای با ثبات بودن نظام را دارند، اما در نزدیک‌ترین تریبونها به ولی‌فقیه، بدنهٔ نظام نمی‌توانند وحشت خود را از سرنگونی پنهان کنند.
خلاصه هر چقدر رژیم مدعی شود علیه او در ایران خبری نیست در و دیوار رسانه‌های خودش گواهی می‌دهند که آری هست.
به‌رغم دود و دم‌های سران نظام و سپاه پاسداران، کار که به کارگزاران و کارشناسان بدنهٔ نظام می‌رسد، به‌وضوح صدای ضربان جنبش و قیام مردمی را از لابلای کلماتشان می‌شود شنید و هر یک به نوعی به بلوغ شرایط عینی انقلاب و به‌عملکرد شرایط ذهنی آن، اذعان می‌کنند
علیرضا شجاعی زند، عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس روز ۱۷آذر در شبکه ۴ تلویزیون رژیم گفت: «این پدیده اینجا دو ساعت یک اعتراض صنفی همان صنفی نمی‌ماند بلافاصله می‌آیند توی آن و تبدیلش می‌کنند به یک اعتراض سیاسی شب که آنوقت اصلاً تبدیل میشه به یک پدیده براندازی».
در این میان برخی هم که می‌خواهند چهرهٔ نظام را بزک کنند، مقدمتاً مجبور می شوند از جیب نظام قیمت داده و به برخی از علل پشت کردن مردم به نظام اعتراف کنند.
یک بسیجی عضو تشکل‌های حکومتی در دانشگاه روز ۱۵آذر در شبکه افق۴ رژیم گفت: «نماز جمعه رفته به سمتی که خدمتتون عرض کنم که یک تریبون فرمایشی باشه که آنجا بتوانند تقویم خوانی بکنند اصلاً و ابداً حرفهای مردم در نماز جمعه زده نمی‌شود».
پشت کردن مردم به نظام حرف جدیدی نیست، چرا که روزی نیست که مردم و جوانان شورشی در کف خیابان‌ها علیه نظام و لزوم براندازی آن فریاد نکنند. اما در این میان قابل توجه آن است که حتی تشکل‌های آخوند‌ساخته موسوم به مردم نهاد هم به سوختن نمایش‌های حکومتی در کشف فساد و به سوختن بازیهای شیادانه «دولت جوان حزب‌اللهی» اعتراف می‌کنند چرا که به‌قول خودشان شدت رادیکالیزم علیه نظام هر بازی میانه‌یی به‌منظور در بردن نظام را قفل کرده و بسته است.
یک بسیجی دیگر از اعضای تشکل‌های حکومتی در دانشگاه روز ۱۷آذر در تلویزیون شبکه سه رژیم گفت: ما اصلاً تو این لول نیستیم که شما دو تا فساد هم افشا بکنید، راجع بهش صحبت بکنید، اتفاق خاصی مثلا می‌گویم تلقی عمومی این‌قدر از اوضاع کشور ناامیدانه است که اصلاً نمیشه گفتگو بکند. فوری یک اتفاقی تقی به توقی می‌خورد فوری می‌ریزد کف خیابان اعتراض می‌کند. از فضای حتی گفتگو هم خارج شده صرفاً اعلام موضع می‌کند. نباشد، باشد، نباشد و این چیزها. یعنی می‌خواهم بگویم فضای عمومی این‌قدر بعضاً رادیکال است که ما تشکل‌ها هم می‌گوییم اوه اوه این‌قدر من اصلاً نمی‌توانم این را نمایندگی بکنم، حتی جریانهای سیاسی هم بعضاً چرا نمی‌توانند نمایندگی بکنند چون می‌بینند از بس رادیکال است، از بس خشن است، اصلاً ولش کن... . بنظرم فضای عمومی خیلی رادیکال است. این را ما باید در اتمسفر کارمان در نظر داشته باشیم».
ولی واقعیت این است که «اتمسفر کار» از دست نظریه‌پردازان نظام هم در رفته و همه برای نجات نظام رو به آسمان دست تضرع دراز کرده و از دست دشمنان نظام با ادبیات لمپن آخوندی خود زوزه می‌کشند و با این زوزه‌ها، هم گواهی می‌دهند که خشم و نفرت اجتماعی از نظام در اوج است و هم به بی‌راه‌حلی نظام در مقابل امواج بپا خاسته خشم مردم به جان آمده اعتراف می‌کنند.
آخوند صدیقی در نمایش جمعه تهران روز ۱۹آذر نالید و گفت: «برای رفع میکروب این ویروس عالمگیر و رفع ویروس نفاق! ویروس فتنه! ویروس نمامی، ویروس ایجاد شبهه! ویروس جدا کردن صفوف مردم از یکدیگر که از ویروس کرونا به‌مراتب خطرناکتر است! و ویروس بی‌تقوایی، ویروس کم‌کاری، ویروس خیانت، انشاالله برای رفع اینها این نفسهای پاکتان دعای شما مستجاب است. . ». .
کیست که نداند این ویروس‌ها که این گماشته خامنه‌ای پشت سر هم ردیف و از آن ابراز وحشت می‌کند در یک جمله همان آتش خشم مردم محرومی است که بیش از ۴۰سال تحت حاکمیت سرکوب و غارت ولایت فقیه بوده‌اند. خشمی که بی‌تردید طومار این نظام را در می‌نوردد. هیچ تضرع و ناله و زوزه‌ای هم کارساز نیست.
