روز سهشنبه ۳ مهر ۱۴۰۳، ایرانیان آزاده و هواداران مقاومت ایران در اعتراض به پذیرش و حضور پزشکیان رئیسجمهور منتصب خامنهای در اجلاس مجمع عمومی ملل متحد، تظاهرات گستردهیی برگزار کردند. آنان هدف تظاهرات خود در مقابل مقر سازمان ملل متحد را «اعتراض به حضور رئیسجمهور خامنهای در سازمان ملل، نه به رژیم قتلعام و رکورددار اعدام، نه به سر مار جنگافروزی و بانکدار مرکزی تروریسم» اعلام کردند. خانم رجوی در پیامی به این تظاهرات گفت: «اجتماع خروشان شما امروز و در این چهار دهه، ملل متحد و دولتهای عضو آن بهخصوص قدرتهای غرب را در برابر این پرسش قرار میدهد که رئیسجمهور اعدام و قتلعام در سازمان ملل چه میکند؟».
این تظاهرات با شعارهایی به هر دو زبان فارسی و انگلیسی نظیر «پزشکیان را همین الآن از سازمان ملل اخراج کنید»، «میجنگیم، میمیریم، ایران را پس میگیریم» ، و «مرگ بر خامنهای قاتل» همراه بود. بزرگترین بنر تظاهرات وقتی در یک زمینهٔ زردرنگ، تضادی به بزرگی «سر مار جنگافروزی و تروریسم در ایران» را مطرح کرده بود، در ادامه به همگان، راهکار نشان داده و میگفت: «راهحل: تغییر رژیم بهوسیلهٔ ایرانیان»! راهحلی که روی تریبون سخنرانان نیز حک شده بود و به همه جهانیان، مسیر خلاصی از جنگها و بحرانهای منطقه و جهان را نشان میداد.
یکی از برنامهها اجرای سرود ملی ایران بود که جمعیت - با پشتیبانی گروه بزرگ موزیک و طبالهایی با پیراهن یکشکل زرد رنگ – همنوایی کردند. در کنار این گروه موزیک و در یک محوطهٔ بزرگ نمایشگاهی از عکسهای شهیدان قیام و آزادی بر روی زمین چیده و هر کدام با گل سرخی آذین شده بود.
امیر عمادی یکی از مجریان برنامه در ابتدا گفت: «پزشکیان نماینده رژیم ترور است، او دستانش به خون آلوده است. این رژیم باید از سازمان ملل اخراج شود». یکی از سخنرانان جوان این تظاهرات ایمان شریف بود که ضمن صحبتهای کوبنده و پرشور خود در بین یک گروه از جوانان بر روی سن گفت: «من ۱۶ساله که در لسآنجلس بدنیا آمدم هرگز ایران را ندیدم، ولی تا بن استخوان به ایدئولوژی مجاهدین ایمان دارم».
سناتور تد کروز عضو کمیتههای خارجی و قضایی سنای آمریکا. با ارسال پیام ویدئویی به این تظاهرات گفت: «همبستگی خودم را با شما اعلام میکنم... زمان آن فرا رسیده که رژیم ایران به زبالهدان تاریخ فرستاده شود. خامنهای بارها و بارها نشان داده که رژیمش بهشدت با آزادی و دموکراسی مخالف است». سناتور سام براون بک نیز در پیام خود پس از طرح سؤال «آیا ما در کنار آزادیخواهان هستیم یا در کنار رژیم؟» گفت: «زمان تغییر رژیم در ایران فرا رسیده است. تغییر، تغییر، تغییر رژیم در ایران بهوسیلهٔ مردم ایران».
این تظاهرات از سوی بزرگترین خبرگزاریهای بینالمللی از جمله رویترز، آسوشیتدپرس، فاکس نیوز و... مورد توجه قرار گرفت و آنها گزارشهای تصویری خود از این تظاهرات را به همه جهان مخابره کردند.
آکسیونهای قبل از تظاهرات
هموطنان آزاده از چند روز قبل با برگزاری آکسیونهایی به استقبال از این تظاهرات رفته بودند. یکی از آکسیونهای اصلی روز دوشنبه ۲ مهر در مقابل هتل اقامت پزشکیان برگزار شد. هموطنان با شعارهای کوبندهای همچون «فریاد هر ایرانی، مرگ بر خامنهای پزشکی» میزی را که پزشکیان برای دنیا فریبی پهن کرده بود چپ کردند. در تجمعات و آکسیونها، تصاویر شهیدان همه جا را پر کرده بود و شرکتکنندگان جابهجا عهد خود با آنها را یادآوری میکردند. پرچمهای سهرنگ ایران و پرچم سپید و سرخ سازمان مجاهدین توجهات عابران و خودروهای خیابانها را جلب میکرد. یک چوبهٔ دار متحرک که توسط آدمک خامنهای و پزشکیان اداره میشد گویای واقعیت سرکوب و اعدام در ایران و پیشبرد آن توسط هر دو جناح رژیم و برجسته کردن حقیقت «سگ زرد برادر شغال است» بود.
رویترز در گزارشی تصویری در روز ۲ مهر از آکسیون شبانهروزی هواداران مقاومت با برخی از هموطنان مصاحبه کرد. یکی از اشرفنشانها گفت: «پزشکیان نماینده مردم ایران نیست، کرسی ایران در ملل متحد متعلق به رژیم ایران نیست، کرسی ایران در سازمان ملل باید به آلترناتیو رژیم یعنی شورای ملی مقاومت ایران و رئیسجمهور منتخب آن واگذار شود». قسمت دیگری از گزارش رویترز به تلاش ایرانیان آزاده برای برگزاری مراسم شبزندهداری در نیویورک اختصاص داشت که به شکل تظاهرات با عکسهای شهیدان و شمعهای روشن انجام شد. مجید صادقپور از برگزار کنندگان این مراسم در صحبتهایش گفت علاوه بر «زنده نگهداشتن یاد و خاطره شهیدان» ما «حضور پزشکیان را با کارنامهٔ اعدام نزدیک به ۲۰۰نفر محکوم میکنیم».