با نزدیک شدن زمان ضربالاجل آمریکا در رابطه با برجام، اکنون هر دو باند رژیم، از دو زاویه نسبت به پیامدهای سیاسی و اقتصادی آن، ابراز نگرانی میکنند.
باند خامنهای با اشاره به بیخاصیتی برجام و همچنین حمله موشکی به تأسیسات شیمیایی سوریه، نتیجهگیری میکند که هر گونه مذاکره و تعامل با آمریکا و اروپا بیفایده است. اما باند روحانی با اشاره به بحرانهای لاعلاج، تنها راه نجات را برجام و ادامه آن میداند که این بهوضوح از عمیقتر شدن شکاف در رژیم حکایت میکند.
نقوی حسینی، نماینده مجلس ارتجاع از باند خامنهای، ضمن اینکه رویکرد روحانی و دولتش را در زمینه برجام به سخره میگیرد، بر این گمان واهی است که نگاه به شرق و کشورهای منطقه میتواند راهگشا برای خروج از بحرانها و بهخصوص مخمصه برجام شود: «دولت فکر میکند با توافقی مثل برجام یا مذاکره با کشورهای اروپایی و آمریکاییها میتواند آرامش اقتصادی در جامعه ایجاد کند. ما خیلی وقت گذاشتیم ۴-۵سال وقت کشور صرف یک توافق بینالمللی بهنام برجام شد چه انتفاعی گیر ملت ایران آمد. بنابراین بهتر است توجهمان را جلب کنیم به همسایگان خودمان». (تلویزیون رژیم ۲۵فروردین ۹۷)
مهدی محمدی، یکی از مهرههای باند خامنهای، ضمن اشاره به حمله ۳کشور آمریکا، فرانسه و انگلستان به تأسیسات شیمیایی بشار اسد، از قصد آنها مبنی بر اینکه «بقای برجام را به آغاز مذاکراتی درباره منطقه و برنامه موشکی با ایران مشروط کنند» خبر میدهد و مینویسد: «اگر تا پیش از این هم کورسوی امیدی وجود داشت، حمله اخیر همه تردیدها را از بین برد و نشان داد آمریکا و کشورهای اروپایی... هیچ اعتقادی به یک فرآیند مذاکراتی مؤثر ندارند و در حالیکه پشت میکروفن از ضرورت آغاز مذاکرات درباره برنامه موشکی و منطقهیی ایران سخن میگویند، پس پرده در حال تدارک حمله موشکی به متحدان منطقهیی ایران هستند».(روزنامه وطن امروز ۲۷فروردین ۹۷)
آخوند نبویان از باند خامنهای نیز ضمن آه و فغان نسبت به حمله ۳کشور به سوریه، این حمله را دلیلی برای مسیر غلط کسانی میداند «که در مسیر غلط برجام از آمريکا ناامید شده و بهسوی اروپا تمایل پیدا کردهاند». و بعد اضافه میکند «اروپا با آمريکا متحد است... اگر آمريکا با همراهی انگلستان و فرانسه علیه سوریه پیروز شوند در مرحله بعد با بهانه دیگر به ایران حمله خواهند کرد».
در برابر این اظهارات عناصر باند خامنهای، باند روحانی همچنان چشم به نجات برجام دوخته است.
روزنامه ایران وابسته به دولت روحانی ۲۶فروردین ۹۷ در مطلبی با عنوان «قصه دلار!» هراسش را از خروج آمریکا از برجام و تاثیرات سوء آن بر اقتصاد درهمشکسته آخوندی بهویژه در بالا رفتن نرخ دلار چنین ابراز میدارد: «هدف حاکمیت و ستاد اقتصادی دولت این است که روند دیوانهوار خروج ارز از کشور در ۲ماه اخیر را کنترل کند و البته برای ۲۰روز دیگر که ترامپ در مورد برجام تصمیم نهایی خود را اعلام میکند، شرایط را برای هر سناریوی احتمالی فراهم سازد. بهنحوی که با تصمیم احتمالی ترامپ برای خروج از برجام، عملاً در بازار اسکناسی وجود نداشته باشد که دچار نوسان شود».
سایت حکومتی فرارو ۲۶فروردین ۹۷ نیز در مطلبی با عنوان «آمریکا بهدنبال جنگ اقتصادی با ایران است؟» ضمن اشاره به اینکه دونالد ترامپ باید در ۱۲ ماه می درباره استمرار تعلیق تحریمها تصمیمگیری کند، به پیامدهای خروج احتمالی آمریکا از برجام برای نظام آخوندی چنین اذعان میکند: «در حقیقت، هنگامی که استیون منوچین، وزیر خزانهداری آمریکا، در روز چهارشنبه گذشته گفت بازگشت تحریمهای "بسیار قوی" از جمله "تحریمهای اولیه و ثانویه" علیه ایران امکانپذیر است، دست واشینگتن را رو کرد. اکنون مشکل ایران این است که هر آن ممکن است دولت آمریکا موضع خصمانهتری علیه آن اتخاذ کند. علاوه بر این، برخی از گروههای تندرو در واشینگتن، خواهان بکارگیری جنگ اقتصادی علنی علیه ایران هستند».
صرفنظر از جدالهای باندی، در صورت خروج آمریکا از برجام، آنچه که واقعیت دارد شعارهای رؤیایی از قبیل بهرهمندی از کشورهای همسایه و یا نگاه به شرق و... نیست، بلکه آنچه که واقع خواهد شد (آنچنان که رسانههای باند روحانی نیز به آن اذعان میکنند)، فشارهای مختلف سیاسی و اقتصادی و حتی نظامی بر حاکمیت آخوندی است.
زیرا اکنون یک اجماعنظر بینالمللی در زمینه مقابله با برنامه موشکی و سیاست مداخلهجویانه رژیم در منطقه وجود دارد و تمامی تلاش کشورهای تاثیرگذار در سیاست و اقتصاد جهانی نیز در این رابطه است که در این ۲زمینه آخوندها را وادار به عقبنشینی کنند.
بنابراین پیشبینی روزنامه حکومتی دنیای اقتصاد مبنی بر اینکه «اگر هم قرار باشد برجام بههم بخورد با توجه به تعاملات آمریکا و اروپا، حتماً با هماهنگی آمریکا با اتحادیه اروپا صورت میگیرد»، بر همین واقعیت دلالت دارد. واقعیتی که رژیم را بر سر دوراهی تصمیم بیشازپیش در تنگنا قرار خواهد داد.
شرایطی که به اعتراف ناصر ایمانی، یکی از مهرههای باند روحانی، در آن زمان دیگر جایی برای عرضاندام پوشالی و شعارهای توخالی نیست و «شاخ و شانه کشیدن در موضوعات مختلف در برهه کنونی چندان اقدام سنجیدهیی نیست».