«امروز، دختران شورشگر و قیام‌آفرین، این مظاهر اراده زن رزمنده ایرانی، با شعار زن، مقاومت، آزادی در برابر همه اجبارها ایستادگی می‌کنند. همان که همیشه گفته‌ایم:
نه به حجاب اجباری، نه به دین اجباری و نه به حکومت اجباری.
بله، زنان نیروی تغییرند.
مبارزه زن ایرانی تنها برای حق آزادی پوشش نیست. فراتر از آن حق شورش برای آزادی است که در بیانیه جهانی حقوقبشر نقش بسته است.»
(از سخنرانی مریم رجوی در کنفرانس بین‌المللی به‌مناسبت روز جهانی زن)
طنین درد مشترک در یک بیانیه جهانی
حرفت را به من بگو
قلبت را به من بده
من ریشه‌های تو را دریافته‌ام
با لبانت برای همه لبها سخن گفته‌ام
و دستهایت با دستان من آشناست
(احمد شاملو)
در جهانی که زنان همچنان برای حقوق برابر مبارزه می‌کنند، ایران تحت استیلای آخوندها، یک کانون قابل توجه و ارزیابی در این زمینه است؛ زیرا در ایران هم یک نظام زن‌ستیز حکم می‌راند و هم یک جنبش خیره‌کننده مقاومت به رهبری زنان در برابر آن صف‌آرایی کرده است.
این جنبش امروز بیش از هر زمان دیگری شایان همدلی و همقدمی بین‌المللی است. در این راستا، در آستانه روز جهانی زن، بیانیه‌ای صادر شد که به امضای بیش از ۶۵۰تن از رهبران سابق، نمایندگان پارلمان، حقوقدانان، کارشناسان و شخصیت‌های برجسته مدافع حقوقبشر و حقوق زنان از بیش از ۸۰کشور جهان رسیده است. این بیانیه گامی مهم در همبستگی تاریخی با زنان ایران است.
خانم کندیس برگن در کنفرانس بین‌المللی «زنان نیروی تغییر، ایران آزاد ۲۰۲۵» به نمایندگی از امضاکنندگان، آن را به خانم مریم رجوی تقدیم کرد.
بیانیه ۶۵۰تن شخصیت زن از ۸۰کشور تأکیدی بر این واقعیت است که آنچه سالیان مریم رجوی می‌گفت، اینک طنین جهانی خود را بازیافته است؛ دردی مشترک که جهان و ایران از آن رنج می‌برند.
حمایت بین‌المللی از زنان ایران
امضاکنندگان این بیانیه از ۵قاره جهان، از جمله رهبران و مقامات عالی‌رتبه سابق، این ارزش شایان ستایش را برجسته می‌کند که جنبش زنان در این مقاومت به‌طور خاص و در میهن ما به‌طور عام فقط به زنان ایران محدود نمی‌شود، بلکه بخشی از یک جنبش جهانی برای آزادی و برابری است. شخصیت‌هایی مانند میشلین کالمی ری، روزالیا آرتیاگا سرانو، وایرا ویجه فریبرگا و ماری لوئیز کولیرو پرکا که سابقه ریاست‌جمهوری در کشورهای سوئیس، اکوادور، لتونی و مالت را دارند، همراه با نخست‌وزیران پیشین کشورهای انگلستان، اوکراین، پرو، نیوزیلند و فنلاند، حمایت خود را از زنان ایران اعلام کرده‌اند.
این اتحاد جهانی یک نقطه عطف در حمایت از زنان ایرانی است. جنبش جهانی علیه قانون آخوندساخته عفاف و حجاب یک پیام واضح به رژیم ایران ارسال می‌کند: سرکوب زنان دیگر تحمل نخواهد شد و جامعه جهانی در برابر آن ساکت نخواهد ماند.
قانونی علیه آزادی و کرامت انسانی
این بیانیه که در حمایت از شعار معروف خانم مریم رجوی - «نه به حجاب اجباری، نه به دین اجباری، نه به حکومت اجباری» - صادر شده، سرکوب زنان را محکوم می‌کند.
در بیانیه قانون موسوم به «عفاف و حجاب»به عنوان یک قانون «مجرمانه، ضدانسانی و ضداسلامی» توصیف شده است؛ عبارتی که به‌درستی بیانگر ماهیت واقعی این قانون سرکوبگرانه است.
این قانون دیکتاتور ساخته، فراتر از تهاجم وحشیانه به آزادی‌های بنیادین زنان، بخشی از تمهیدات حکومت برای خاموش کردن اعتراضات است و هدف از آن به سکوت کشاندن همه کسانی است که برای حقوقبشر و عدالت مبارزه می‌کنند. این سیاست‌های زن‌ستیزانه نقض آشکار استانداردهای بین‌المللی حقوقبشر است و هیچ توجیه قانونی و انسانی برای آن وجود ندارد.
«زن، مقاومت، آزادی»
در این بیانیه آمده است که مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، همواره بر نقش زنان در پیشبرد مبارزه برای دموکراسی و حقوقبشر تأکید کرده است. او سال‌هاست که با سیاست‌های زن‌ستیزانه رژیم ایران مقابله کرده و بارها تأکید کرده که زنان نیروی پیشرو در مبارزه برای آزادی و عدالت هستند. در ۴دهه گذشته، هزاران زن ایرانی در مسیر این مبارزه جان خود را از دست داده‌اند. هزار تن از این زنان، که امروز در اشرف ۳ زندگی می‌کنند، الگوی بارزی از مقاومت و شجاعت زنان ایرانی هستند.
شعار «زن، مقاومت، آزادی» امروز از اصلی‌ترین شعارهای مبارزاتی در ایران است. زنان ایرانی، که پیشگامان این مبارزه هستند، نه‌تنها برای آزادی خود بلکه برای آزادی کل جامعه ایران پایداری و جانفشانی می‌کنند.
اقدام عملی جامعه جهانی
بیانیه صادرشده، یک درخواست مستقیم از مدافعان حقوق زنان، سازمان‌های حقوق‌بشری و افراد آزادی‌خواه سراسر جهان است تا صدای خود را علیه این سرکوب بلند کنند. این بیانیه خواستار فشار بر نهادهای بین‌المللی برای لغو قانون عفاف و حجاب و پاسخگو کردن رژیم ایران در برابر نقض‌های گسترده حقوقبشر شده است.
جهان نمی‌تواند در برابر چنین سرکوبی ساکت بماند. امروز، بیش از هر زمان دیگری، اتحاد بین‌المللی برای حمایت از زنان ایران ضروری است. رژیم ایران باید در برابر این نقض آشکار حقوق زنان پاسخگو باشد و جامعه جهانی باید با تمام ابزارهای ممکن، از تحریم‌های هدفمند گرفته تا اقدامات دیپلماتیک، این رژیم را تحت فشار قرار دهد.
درس آموزنده تاریخ
جنبش قهرمانانه زنان ایران ثابت کرده است که حتی در برابر شدیدترین سرکوب‌ها، امید، شجاعت و ایستادگی همچنان زنده است. مبارزه زنان ایرانی برای حقوق خود، یک مبارزه ملی در کادر یک جنبش جهانی است؛ از این‌رو حمایت گسترده‌ای را به خود جلب کرده است. بیانیه جهانی زنان، نشانه‌ای از این همبستگی گسترده است و امید را برای تغییرات بنیادین در ایران تقویت می‌کند.
امروز زمان آن فرا رسیده که همه آزادی‌خواهان و مدافعان حقوقبشر در سراسر جهان، با زنان ایران هم‌صدا شوند و در کنار آنان برای تحقق عدالت، برابری و آزادی ایستادگی کنند. تاریخ به ما این درس را می‌آموزد که هیچ نیرویی قادر به متوقف کردن اراده مردمی نیست که برای آزادی می‌جنگند. زنان ایران نیز، با همراهی جهانی، به مسیر خود ادامه خواهند داد تا آینده‌ای روشن و عادلانه را برای نسل‌های بعدی رقم بزنند.
