در اغلب روزنامه‌های حکومتی روز ۲۸تیر، هشدار نسبت به قیام و ابراز وحشت از مقاومت مردم ایران مضمون مشترک مطالب شده است.
وطن امروز از باند خامنه‌ای نسبت به پیامدهای محکومیت دیپلمات تروریست رژیم اسدالله اسدی در دادگاه بلژیک ابراز وحشت کرده است که: «کامیابی احتمالی سناریوی (مجاهدین) در تقویت اتهام تلاش رژیم ایران برای بمب‌گذاری در نشست سالانه این گروه، می‌تواند تبدیل به بهانه‌یی به پیگیری اقدامات ضد نظام آنها شود».
اعتماد از شرکای باند روحانی در مورد حکم اعدام سه جوان قیامی آبان ۹۸ نوشته است: «اعلام تأیید حکم اعدام سه جوان حوادث آبان‌ماه سال۱۳۹۸ نشان داد که بخشی از جامعه مدنی ایران ممکن است به ناگاه به میدان بیاید و تجربه‌های به یاد ماندنی را رقم بزند. اتفاقی که به‌خوبی نشان می‌داد جامعه ایرانی هم‌چنان مسائل را به‌دقت رصد می‌کند».
ستاره صبح در مورد احتمال اجرای حکم اعدام سه جوان قیام ۹۸ به نظام گوشزد کرده است: در «کانون زندانیان سیاسی قبل از انقلاب» تحقیقی انجام دادیم و متوجه شدیم که رژیم پهلوی در فاصله سال‌های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۵، حدود ۳۴۵نفر را یا زیر شکنجه، یا با چوبه‌دار یا در درگیریهای خیابانی از پای درآورد. به‌خاطر دارم آن روزها که دانشجو بودم هر فردی که اعدام می‌شد مثل «باروت» یک دانشگاه یا دانشکده‌ای را به اعتراض وا‌می‌داشت و هر اعدام، به‌جای کاهش، اعتراضها را بیشتر می‌کرد. اگر اعدامها و زندانی کردن مخالفان فایده داشت، رژیم پهلوی می‌ماند که نماند.
در روزنامه‌های حکومتی صدای افتادن تشت رسوایی شوی اطلاعاتی در قضاییه جلادان به گوش می‌رسد.
روزنامه اعتماد در مورد شوی قضاییه آخوندی برای اعتراف اجباری دو دانشجوی دستگیر شده نوشته است: «دست‌کم چهار روایت رسمی از سوی چهار تشکلی که در این جلسه حضور داشته‌اند تا روز جمعه منتشر شده که در همه آنها اضطراب و دلهره این دو جوان، آن‌هم با چنین اتهامات سنگینی مشهود است». این روزنامه در ادامه به‌نقل از یکی از این تشکل‌های رژیم ساخته نوشته است: «نماینده جامعه اسلامی در ادامه به پرسشی که در این جمع مطرح کرده، پرداخته و آن این‌که «آیا انفرادی برای ۶۰روز مصداق شکنجه نیست؟» پاسخ این پرسش هم کوتاه است. نماینده قوه قضاییه گفته که علی و امیرحسین در ۳۰روز اول هیچ اطلاعاتی نداده‌اند. امیرحسین ۴۰روز و علی ۲۰روز در یک اتاق بدون پنجره دو در یک و نیم بوده‌اند. به مطالبه جدی برای این دو نفر که هنوز اتهاماتشان در دادگاه ثابت نشده، حق انتخاب وکیل است. آنها وکیل تسخیری (به انتخاب قوه قضاییه) دارند، در حالی که باید وکیل تعیینی انتخاب کنند. بخش عجیب ماجرا، پرسش بازپرس در این نشست است که بی‌شباهت به دادگاه نیست. بازپرس از علی و امیرحسین می‌خواهد که بگویند چگونه جذب این گروهک شده‌اند».
روزنامه‌های حکومتی به صور مختلف نسبت به تشدید انزوای جهانی و منطقه‌یی رژیم اعتراف و ابراز نگرانی کرده‌اند.
کیهان خامنه‌ای به قلم پاسدار سرتیپ سعدالله زارعی از سرکردگان اتاق فکر نیروی تروریستی قدس نوشته است: «رژیم صهیونیستی مدعی شد از زمان آغاز حضور نظامی ایران در سوریه ۲۰۰بار به مواضع نیروهای ایرانی در این کشور حمله کرده است. بعضی برجسته‌سازی آمار را پاس گل دونالد ترامپ در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری می‌دانند و از این رو تحلیل کرده‌اند که ممکن است تا زمان برگزاری انتخابات - آبان ماه آینده- شاهد اقدامات بیشتری باشیم. ». . .
روزنامه حکومتی جهان صنعت به بن‌بست نظام در عرصهٔ دیپلماسی اشاره کرده و نوشته است: «که با اعلام مذاکره از سوی آمریکا و امتناع ایران از مذاکره، افکار عمومی در آمریکا و نظام بین‌المللی ایران را مقصر می‌پندارند زیرا ایران است که با وجود تمایل آمریکا به مذاکره، پای میز مذاکره حاضر نمی‌شود و این بیشتر چهره کلام‌محورانه و رویکرد بسته تهران نسبت به مسائل بین‌المللی را به نمایش می‌گذارد و به این ترتیب افکار عمومی در درون آمریکا و در میان متحدان ایالات متحده همگرایی بیشتری با سیاست‌های این کشور پیدا می‌کنند.
در مرحله سوم، مذاکره و اعلام مذاکره می‌تواند افکار عمومی را به سمت و سوی فضای مثبت در جهت حمایت از شخص ترامپ و تیم او در آستانه انتخابات ۲۰۲۰ متمایل سازد چرا که آمریکایی‌ها از یک‌طرف با فشار حداکثری خود توانسته‌اند با پایین آوردن صادرات نفت ایران تا حدود قابل توجهی حرکت‌های ایران در منطقه را محدود سازند از طرف دیگر مذاکره را مورد تأیید قرار می‌دهند که به تبع این معنا اگر ایران پای میز مذاکره بنشیند، این مسأله هویدا می‌شود که فشار حداکثری آنها موفق بوده و ایران در سایه این فشار حاضر به نشستن پای میز مذاکره شده است.
در لایه‌های گوناگون این حرکت (آمادگی برای مذاکره) و اعلام آن و پافشاری بر اعلام آن از سوی تیم ترامپ اهداف چندگانه‌ای پنهان است».
