در روزنامه‌های حکومتی هجدم شهریور، موضوع واکسن و تحولات افغانستان بیشترین عنوانهای را به خود اختصاص داده است. چالش بین نظام و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مرتبهٔ بعد قرار گرفته است. بحران اقتصادی در روزنامه‌های امروز خلاصه شده است در خبرهای مربوط به خیز نظام برای حذف یارانه‌های پیدا و پنهان.
رسوایی کرونای ولایت در عرصهٔ جنگ گرگها
«قرنطینه، جبران ۲۰۰روز عقب افتادگی در تزریق واکسن» عنوان مطلب آرمان است که نوشته: «طی روزهای اخیر، کرونا میان روستاییان و عشایر شیوع بیشتری پیدا کرده، در حالی‌که امکاناتی برای انتقال بیماران به مراکز درمانی وجود ندارد. پیک ششم بیماری کرونا اکنون در راه است و چنان‌چه فکر اساسی برای وضعیت فعلی نشود به‌زودی کشور با فاجعه انسانی وحشتناک‌تر از پیک پنجم مواجه خواهد شد». محبوب‌فر نویسنده این مقاله با بیان این‌که «هنوز ایران چوب بی‌تدبیریهای گذشته را می‌خورد». اذعان کرده است که دستگاه حاکم حتی از اعلام یک روز عزای عمومی برای این‌همه کشته ابا دارد. این کارشناس حکومتی افزوده بر اساس آمار رسمی از روز تنفیذ رئیسی تاکنون نزدیک ۱۷هزار ایرانی در اثر کرونا کشته شده‌اند.
«تاملی درباره تسریع در واردات واکسن؛ یعنی دولت روحانی بی‌عرضه بود؟» عنوان مطلبی در آفتاب یزد است که با طرح این سؤال «چرا به‌محض پایان دولت روحانی و شروع دولت رئیسی روند واردات واکسن خارجی سرعت زیادی گرفت؟» در پاسخ چند احتمال را در نظر گرفته و النهایه به این نتیجه رسیده است که: «دستهایی که دولت قبل را پس می‌زد همان دستها در حال هل دادن دولت جدید است. این دستها تمایل نداشت دولت قبلی به موفقیتی ولو حتی اگر جان انسان‌ها در میان بود برسد».
«بخشی از دستهای پنهان» عنوان مطلبی است در اعتماد که به گوشه‌یی از نقش باندهای مافیای دارو اشاره کرده که سران نظام از وزیر بهداشت تا ستاد فرمان خمینی ملعون متعلق به خامنه‌ای در آن دست دارند. این روزنامه در قسمت از این مقاله نوشته: «چرا دارویی که تا چند ماه پیش از آن داروی بیمارستانی محسوب می‌شد، به یک‌باره و هنگامی که تاریخ مصرف آن در حال تمام شدن است در داروخانه‌ها توزیع شد؟! چه کسی دستور این کار را داد؟ و چه اثری بر قیمت آن داشت؟
چرا در حالی که بسیاری معتقد بودند؛ این داروها به‌ویژه فاویپیراویر اثربخشی ندارد، صدها میلیارد تومان از مواد آن وارد و در اینجا تبدیل به دارو و به خورد مردم و بیماران داده شد. گفته می‌شود که فروش رمدسیویر فقط در سال۱۳۹۹، بیش از ۲۱۴۰میلیارد تومان بوده است. شرکت اکتوور چه نقشی در تولید این داروها داشته و آقای سعید نمکی چه نقش یا سهمی در این شرکت دارد؟ شرکت (سبحان انکولوژی) برکت در تولید این دارو چه نقشی داشته است؟ آیا تأخیر در واردات واکسن ربطی به این پاسخ‌ها ندارد؟».
امنیت نظام در چهارراه خطر
مضمون مشترک بسیاری از مطالب روزنامه‌های حکومتی هشدار نسبت به «امنیت نظام» است که با اشاره به بحرانها و فضای انفجاری جامعه این تهدید را به رژیم گوشزد کرده و بر لزوم عقب‌نشینی از سیاست‌های ضدمردمی در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی تأکید کرده‌اند.
«امنیت ایران در گرو رشد اقتصادی شتابان» مطلبی است در جهان صنعت که با اشاره به رشد اقتصادی منفی سه و نیم درصدی در طول سالهای ۱۳۵۸ تا امروز به نظام هشدار داده که باید در مسیر توسعه اقتصادی قرار بگیرد و تأکید کرده «این اتفاق اگر نیفتد سطح نارضایتی‌ها روندی فزاینده می‌گیرد و امنیت ایران را مخدوش خواهد کرد».
«رفراندوم برگزار کنید» عنوان مقاله شرق است که در پاسخ به باند خامنه‌ای در مجلس ارتجاع که خیز حذف یارانه‌های آشکار و پنهان را برداشته‌اند نوشته است: «شوخی با جیب مردم، با سفره مردم که همین حالا هم وضعیت اصلاً مناسبی ندارد، عواقب خوشی نخواهد داشت».
«رفاه مردم جزو اولویتهای دولتها نبوده است» عنوان مطلبی است از کارشناس اقتصادی حکومتی در روزنامه کاروکارگر که نسبت به بی‌آیندگی نظام در صورت تداوم سیاست‌های چپاولگرانه هشدار داده و نوشته است: «اولویتهای دولت مسائل دیگری هستند و به وظایف اصلــی خود که اولویت آن تأمیــن رفــاه مــردم اســت، توجهی نمی‌کند. بســیاری از کارگــران حقوق چنــد مــاه خــود را دریافــت نکرده‌انــد، اینها فاجعه اســت. چــرا کارگری که دو شــیفته کار می‌کند باید دست خالی به خانه برود؟ رفع این وضعیت مستلزم تغییــرات بنیادیــن در ســاختار اقتصاد سیاسی است و بدون این تغییر و تحول نمی‌توان آینده را ساخت».
«ریشه ناکامی در احیای برجام» عنوان مطلبی است در روزنامه اعتماد که این مقاله هم تهدید امنیت نظام در این عرصه گوشزد کرده و با اشاره به سیاست‌های مقابله‌جویانه رژیم با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» نوشته است: «اگر زمانی بخواهیم خود را در دامن قطعنامه‌های شورای امنیت بیاندازیم، یعنی جامعه جهانی را با آمریکا همنوا کرده‌ایم و این تهدید و خطر برای آینده ایران خواهد بود».
