هنوز سه هفته از انفجار در معدن زمستان یورت آزادشهر گرگان با ۴۴ کشته نگذشته که خبر انفجار در کارخانه فولاد صنعت بویر احمد از تکرار فاجعه دیگه‌ای خبر داد. کارگرانی که ۸-۹ ماه است که حقوقشان پرداخت نشده و حتی پول لباس ایمنی آنها را هم غارت کرده‌اند.
شبکه دو تلویزیون رژیم 1خرداد96: «یک کارگر: بچه‌ها هفت نفر بودند، کوره منفجر میشه هفت تا شون میسوزن.»
شما کجا بودین؟
کارگر: ما سه نفر بودیم حدود ۵۰ متریش بودیم که ما رو پرتاب کرد.
یک کارگر: هیچ ایمنی هم نداشتیم نه کلاه، نه دستکش، نه لباس، هیچ چیزی نداشتن.
یک کارگر دیگر: نیروی کوره نیروی ریختگر باید لباس نسوز بود. کو؟
یک کارگر دیگر: این لباس کارمونه. پامون سوخت».
شبکه دو تلویزیون رژیم 1خرداد96: «یک کارگر: بچه‌ها هفت نفر بودند، کوره منفجر میشه هفت تا شون میسوزن.»
شما کجا بودین؟
کارگر: ما سه نفر بودیم حدود ۵۰ متریش بودیم که ما رو پرتاب کرد.
یک کارگر: هیچ ایمنی هم نداشتیم نه کلاه، نه دستکش، نه لباس، هیچ چیزی نداشتن.
یک کارگر دیگر: نیروی کوره نیروی ریختگر باید لباس نسوز بود. کو؟
یک کارگر دیگر: این لباس کارمونه. پامون سوخت».
انفجاری در ساعت ۲و ۴۵ دقیقه بامداد دوشنبه ۱ خرداد96 در کارخانه فولاد بویراحمد (فولاد صنعت یاسوج) رخ داد، تعداد ۶۶ کارگر دچار سوختگی شدند که به شهرهای شیراز و اصفهان منتقل شدند. 10 کارگر دچار سوختگی شدید شدند. انفجار در کوره ذوب آهن رخ داد. به همین دلیل کارگرانی که در محدوده کوره ذوب بودهاند، دچار سوختگی شده‌اند. حال سه تن از مصدومان این انفجار که به بیمارستان شیراز منتقل شده‌اند خوب نیست. نام مصدومانی که حال آنها نامساعد ذکر شده عبارت است از: «زریز حاج بارانی»، «قاسم خوش چمن» و «رسول اکرمی» که به‌دلیل داشتن شرایط ویژه در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان شیراز بستری هستند.
وضعیت کارخانه
کار این کارخانه فولاد که در روستای فیروز آباد در کیلومتر پانزده جاده یاسوج- نقاره‌خانه واقع شده، تبدیل آهن قراضه به شمش فولاد است. فاز یک مجتمع فولاد بویراحمد در سال ۸۲ کلنگ زنی و در سال ۸۸ شروع به کار کرده است.
کارگزاران رژیم مدعی شده‌اند که این کارخانه در حال حاضر متعلق به بخش خصوصی است؛ خصوصی معرفی شدن بعد از وقوع حادثه، اصطلاحی است که برای پوشاندن نقش حکومت از آن استفاده می‌شود. این کارخانه در شهریور ۹۳ با مبلغ ۱۰۰ میلیارد به بنیاد تعاون ارتش واگذار شد، اما در بهمن همان سال دوباره به صاحب قبلی بازگردانده شد. همچنین در سال 94 این کارخانه ۸ میلیارد تومان وام از بنیاد تعاون ارتش دریافت کرد.
بعد از انفجار
به دنبال حادثه انفجار، تعدادی از کارگران این واحد صنعتی صبح سه‌شنبه ۲ خرداد، تجمعی را مقابل ساختمان استانداری کهکیلویه و بویراحمد برپا کردند.
کارگران حاضر در سه سال گذشته چند نوبت برای پیگیری معوقات مزدی و مشخص نبودن شرایط ادامه کارشان تجمع کرده بودند، اما جوابی دریافت نکرده بودند.
کارگران مدعی هستند که علاوه بر آن که چندین ماه دستمزد معوقه طلبکارند از کمترین امکانات و تجهیزات اولیه ایمنی برخوردارند که یک نمونه از نتایج آن تلفات انسانی حادثه روز گذشته بوده است.
به گفته این کارگران تا پیش از وقوع این حادثه دلخراش همیشه آنها با مشکل تمدید نشدن دفترچه بیمه‌های خود به‌دلیل بدحسابی کارفرما مواجه بودهاند اما در پی حادثه اخیر ظاهراً تمامی این مطالبات به حساب سازمان تأمین اجتماعی واریز شده است.
سران حکومت در ترس از حادثه انفجار، شتابزده به میدان شتافتند. فتاح محمدی معاون «سیاسی و امنیتی استاندار» کهگیلویه و بویراحمد گفته است که «تمامی مشکلات و دغدغه‌های کارگران این کارخانه تولیدی در اسرع وقت و اوایل هفته آینده با مسولان کشوری و استانی این واحد صنعتی به‌طور جدی پیگیری خواهد شد».
محمدی که تا قبل از انفجار گویی در خواب بوده است در هراس از دامنه‌دار شدن اعتراض کارگران و سرایت آن اظهار داشت که «پیگیری مطالبات و حقوق کارگران... با مدیران این کارخانه در سطح ملی انجام شده است.» ظاهراً ابعاد قضیه گسترده‌تر است.
وضعیت ایمنی کارخانه
صابر فرخیانی، یکی از کارگران کارخانه فولاد بویراحمد در تجمع کارگران مقابل استانداری به خبرگزاری حکومتی ایسنا در روز اول خرداد گفت: «اگر ما لباس ایمن و نسوز داشتیم، همکارانمان مصدوم نمی‌شدند و یا اگر مصدوم می‌شدند خیلی جزیی بود. کارگران این کارخانه از ایمنی و بهداشت لازم برخوردار نبودند... جنس کلاه ایمنی که در کارخانه فولاد بویراحمد استفاده می‌شود بی‌کیفیت و از نوع کلاه ایمنی در ساخت و سازهاست. چرا باید کارگری که در کارخانه ذوب آهن و فولاد و در کنار کوره آهن کار می‌کند از لباس، کفش، ماسک، عینک و دستکش مناسب و ایمن برخوردار نباشد.»
زرین کلاه یکی دیگر از کارگران این کارخانه نیز گفت: «چرا ما باید در کوره آهن با دمپایی کار کنیم و لباس و کفش مناسب و ایمن نداشته باشیم.»
ناصر نصر، یکی دیگر از کارگران این کارخانه گفت: «کارخانه فولاد بویراحمد... در شیفت شب مسئول ایمنی ندارد و در این کارخانه جعبه کمکهای اولیه وجود ندارد... قراردادهای کارگران فولاد بویراحمد قرارداد یک کارگر عادی است.»
کمیل صمصامی، یکی دیگر از کارگران کارخانه فولاد بویراحمد گفت: «اگر لباس نسوز و ایمنی داشتیم هیچ مشکلی برای کارگران این کوره که منفجر شد، پیش نمی‌آمد».
حرفهای کارگران مشخص می‌کند که چرا عوامل حکومت سراسیمه شده‌اند؟
سفید سازی!
صابر مظاهری، «مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی کهگیلویه و بویراحمد» در سفید سازی این فاجعه مدعی شد «بعضی اوقات کارفرما کاهلی می‌کرد و لباس و امکانات در اختیار آنها قرار نداد».
برپایی اعتراضات کارگران پس از انفجار کارخانه، نشان داد که کارگران عزمشان برای دستیابی به حقوق غارت شده‌شان جزم است و زیر بار ستم و استثمار نظام ولایت فقیه نمی‌روند.
وضعیت کارخانه
کار این کارخانه فولاد که در روستای فیروز آباد در کیلومتر پانزده جاده یاسوج- نقاره‌خانه واقع شده، تبدیل آهن قراضه به شمش فولاد است. فاز یک مجتمع فولاد بویراحمد در سال ۸۲ کلنگ زنی و در سال ۸۸ شروع به کار کرده است.
کارگزاران رژیم مدعی شده‌اند که این کارخانه در حال حاضر متعلق به بخش خصوصی است؛ خصوصی معرفی شدن بعد از وقوع حادثه، اصطلاحی است که برای پوشاندن نقش حکومت از آن استفاده می‌شود. این کارخانه در شهریور ۹۳ با مبلغ ۱۰۰ میلیارد به بنیاد تعاون ارتش واگذار شد، اما در بهمن همان سال دوباره به صاحب قبلی بازگردانده شد. همچنین در سال 94 این کارخانه ۸ میلیارد تومان وام از بنیاد تعاون ارتش دریافت کرد.
بعد از انفجار
به دنبال حادثه انفجار، تعدادی از کارگران این واحد صنعتی صبح سه‌شنبه ۲ خرداد، تجمعی را مقابل ساختمان استانداری کهکیلویه و بویراحمد برپا کردند.
کارگران حاضر در سه سال گذشته چند نوبت برای پیگیری معوقات مزدی و مشخص نبودن شرایط ادامه کارشان تجمع کرده بودند، اما جوابی دریافت نکرده بودند.
کارگران مدعی هستند که علاوه بر آن که چندین ماه دستمزد معوقه طلبکارند از کمترین امکانات و تجهیزات اولیه ایمنی برخوردارند که یک نمونه از نتایج آن تلفات انسانی حادثه روز گذشته بوده است.
به گفته این کارگران تا پیش از وقوع این حادثه دلخراش همیشه آنها با مشکل تمدید نشدن دفترچه بیمه‌های خود به‌دلیل بدحسابی کارفرما مواجه بودهاند اما در پی حادثه اخیر ظاهراً تمامی این مطالبات به حساب سازمان تأمین اجتماعی واریز شده است.
سران حکومت در ترس از حادثه انفجار، شتابزده به میدان شتافتند. فتاح محمدی معاون «سیاسی و امنیتی استاندار» کهگیلویه و بویراحمد گفته است که «تمامی مشکلات و دغدغه‌های کارگران این کارخانه تولیدی در اسرع وقت و اوایل هفته آینده با مسولان کشوری و استانی این واحد صنعتی به‌طور جدی پیگیری خواهد شد».
محمدی که تا قبل از انفجار گویی در خواب بوده است در هراس از دامنه‌دار شدن اعتراض کارگران و سرایت آن اظهار داشت که «پیگیری مطالبات و حقوق کارگران... با مدیران این کارخانه در سطح ملی انجام شده است.» ظاهراً ابعاد قضیه گسترده‌تر است.
وضعیت ایمنی کارخانه
صابر فرخیانی، یکی از کارگران کارخانه فولاد بویراحمد در تجمع کارگران مقابل استانداری به خبرگزاری حکومتی ایسنا در روز اول خرداد گفت: «اگر ما لباس ایمن و نسوز داشتیم، همکارانمان مصدوم نمی‌شدند و یا اگر مصدوم می‌شدند خیلی جزیی بود. کارگران این کارخانه از ایمنی و بهداشت لازم برخوردار نبودند... جنس کلاه ایمنی که در کارخانه فولاد بویراحمد استفاده می‌شود بی‌کیفیت و از نوع کلاه ایمنی در ساخت و سازهاست. چرا باید کارگری که در کارخانه ذوب آهن و فولاد و در کنار کوره آهن کار می‌کند از لباس، کفش، ماسک، عینک و دستکش مناسب و ایمن برخوردار نباشد.»
زرین کلاه یکی دیگر از کارگران این کارخانه نیز گفت: «چرا ما باید در کوره آهن با دمپایی کار کنیم و لباس و کفش مناسب و ایمن نداشته باشیم.»
ناصر نصر، یکی دیگر از کارگران این کارخانه گفت: «کارخانه فولاد بویراحمد... در شیفت شب مسئول ایمنی ندارد و در این کارخانه جعبه کمکهای اولیه وجود ندارد... قراردادهای کارگران فولاد بویراحمد قرارداد یک کارگر عادی است.»
کمیل صمصامی، یکی دیگر از کارگران کارخانه فولاد بویراحمد گفت: «اگر لباس نسوز و ایمنی داشتیم هیچ مشکلی برای کارگران این کوره که منفجر شد، پیش نمی‌آمد».
حرفهای کارگران مشخص می‌کند که چرا عوامل حکومت سراسیمه شده‌اند؟
سفید سازی!
صابر مظاهری، «مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی کهگیلویه و بویراحمد» در سفید سازی این فاجعه مدعی شد «بعضی اوقات کارفرما کاهلی می‌کرد و لباس و امکانات در اختیار آنها قرار نداد».
برپایی اعتراضات کارگران پس از انفجار کارخانه، نشان داد که کارگران عزمشان برای دستیابی به حقوق غارت شده‌شان جزم است و زیر بار ستم و استثمار نظام ولایت فقیه نمی‌روند.
