- اقتصاد نفت‌محور رژیم، به‌دلیل تحریم‌ها، در آستانهٔ خفگی کامل قرار دارد. سازوکار مالی اروپا هم که معلوم شد در بهترین صورت چیزی معادل نفت در برابر غذاست؛ البته آن هم نسیه است.
- وضع آن‌قدر خراب است که حاکمیت آخوندی مجبور به تراشیدن و باز هم تراشیدن و لاغر کردن بودجه است. زیرا روزبه‌روز آثار تحریم در سراپای نظام بیشتر بارز می‌شود و تق امیددرمانی و وعده‌درمانی و... درمانهای مختلف درآمده است.
وقتی علی خامنه‌ای یا کارگزارانش از «اقتصاد مقاومتی» حرف می‌زنند منظورشان باز هم بیشتر به مردم و ربودن نان شب از دهان آنان است. منظور افزایش گرانی و رکود تورمی و نایابی و گرسنگی است. اگر نه آخوندها و عمال حکومت از قبل به‌چاپ به‌چاپ‌های نجومی هم‌چنان زندگی لاکچری دارند.
توهم اصلاح ساختار نظام با دستور!
رسانه‌های حکومتی با آب‌وتاب از قول رئیس مجلس ارتجاع اعلام کردند که «مقام معظم!» دستور داده اصلاح ساختار حکومت در ۴ماه آینده محقق شود.
کسی که ولی‌فقیه این نظام و مافیای چپاول و سرکوب زیردست او را نشناسد ممکن است فریب بخورد و تصور کند که این «صوفی دجال فعل ملحد شکل» برگ جدیدی در آستین دارد و عنقریب از جعبهٔ جادوی ولایت معجزه‌ای رو خواهد کرد که دهان همه از حیرت باز بماند.
خبر به‌گونه‌ای نقل شده بود که این شبهه را به وجود می‌آورد که گویا «عمود خیمهٔ نظام» اجی مجی ترجی گویان، فرمولی برای نجات حاکمیت زهوار دررفتهٔ آخوندی از سرنگونی محتوم کشف کرده است. بیچاره آنهایی که در درون نظام دهانشان آب افتاده بود و فکر می‌کردند ممکن است اصلاحاتی در کار باشد.
روزنامهٔ شهروند نوشت:
«پس از انتشار سخنان لاریجانی، این شائبه ایجاد شد که رهبر انقلاب دستوراتی در زمینه اصلاحات قانون اساسی هم‌چون نظام پارلمانی را مطرح کرده‌اند که در آن صورت مجمع تشخیص مصلحت مهمترین رکنی بود که باید در این زمینه تصمیم بگیرد».
بعد معلوم شد که مثل بقیهٔ کارهای علی خامنه‌ای، این هم شعبده و فریبی بیش نیست.
تنزل از اصلاح ساختار نظام به اصلاح بودجه!
صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد
بنیاد مکر با فلک حقه‌باز کرد
این شلیک مشقی و ناگهانی، حتی اعضای مجمع تشخیص مصحلت را هم به تعجب واداشت:
«اعضای مجمع ضمن بی‌اطلاعی از چنین دستور رهبری اعلام کردند که احتمالاً منظور لاریجانی همان اصلاح ساختار بودجه بوده است».
بعد امیرحسین قاضی‌زادهٔ هاشمی، عضو هیأت‌رئیسه مجلس ارتجاع این معنا را واضح‌تر اعلام کرد و گفت: «بعد از آن که پیش‌نویس لایحه بودجه ۹۸ درآمد، رهبر معظم انقلاب نامه‌ای به شورای هماهنگی اقتصادی و دولت نوشتند و ۶بند ایراد و توصیه داشتند. بعد مسئولان گفتند اصلاح لایحه بودجه بر این اساس زمان می‌برد چون اصلاح برخی بخش‌ها، مقدمات و کار مطالعاتی می‌خواهد، رهبر معظم انقلاب فرمودند ۴ماه به شما فرصت می‌دهم، تا جایی که می‌توانید برای ارائه لایحه بودجه ۹۸ انجام دهید».
در هر حال، اصلاح ۴ماهه ساختار کشور کجا؟ اصلاح بودجه کجا؟
لاپوشانی وضعیت خراب اقتصادی
حالا این را داشته باشید ببینیم باقی موضوع چیست؟
واقعیت این است که اقتصاد نفت‌محور رژیم، به‌دلیل تحریم‌ها، در آستانهٔ خفگی کامل قرار دارد. سازوکار مالی اروپا هم که معلوم شد در بهترین صورت چیزی معادل نفت در برابر غذاست؛ البته آن هم نسیه است. در چنین احوالی علی خامنه‌ای باید روزبه‌روز یا شاید ساعت به ساعت برای رژیمش تصمیم بگیرد و چاره بیاندیشد.
در هر حال «اصلاح ساختار» نظام به «اصلاح بودجه» تنزل پیدا کرد. حال ببینیم منظور از اصلاح بودجه چیست؟ در اینجا نیز ذهن ممکن است فریب تبلیغات و پروپاگاند و بازی با الفاظ را بخورد و تصور کند که حاکمیت آخوندی این توان را دارد که بتواند بودجه‌اش را در شرایط تحریم اصلاح کند اما واقعیت از این قرار است که رژیم اکنون مانند محتضری است که برای کمی بیشتر زنده ماندن از اندام خودش ارتزاق می‌کند.
قاضی‌زاده هاشمی از قول خامنه‌ای می‌گوید اصلاح بودجه یعنی «تدوین بودجه مبتنی بر کاهش هزینه‌ها در چارچوب سیاست‌های کلی و قانون برنامه ششم توسعه، اقتصاد مقاومتی و قطع وابستگی به نفت...».
تا اینجا خامنه‌ای چیزی کف دست نظام نگذاشته و همان حرفهای کلی و ترهات صد من یک غاز قبلی را به نوعی تکرار کرده است اما از خلال آن می‌توان فهمید که وضع آن‌قدر خراب است که حاکمیت مجبور به تراشیدن و باز هم تراشیدن و لاغر کردن بودجه است. زیرا روزبه‌روز آثار تحریم در سراپای نظام بیشتر بارز می‌شود و تق گفتاردرمانی و امیددرمانی و وعده‌درمانی و... درمانهای مختلف درآمده است.
وقتی علی خامنه‌ای یا کارگزارانش از «اقتصاد مقاومتی» حرف می‌زنند منظورشان فشار آوردن باز هم بیشتر به مردم و ربودن نان شب از دهان آنان است. منظور افزایش گرانی و رکود تورمی و نایابی و گرسنگی است. اگر نه آخوندها و عمال حکومت از قبل بچاپ بچاپ‌های نجومی هم‌چنان زندگی لاکچری دارند.
در توصیف این وضعیت، خودشان می‌گویند «اگر در این شرایط اقدام نکنیم، معلوم نیست بعدها بتوانیم چنین کاری را انجام دهیم». این همان بن‌بستی است که نظام آخوندی در آن گرفتار است و راه پس و پیش ندارد. قطع وابستگی به نفت و افزایش اشتغال و رشد سرمایه‌گذاری و... یک شعار فریبنده و دجالگرانه بیش نیست. در روزهایی که حاکمیت آخوندی میلیاردها پول نفت در اختیار داشت چه غلطی توانست بکند که الآن بتواند بکند. وانگهی اگر قرار بود بتوان با «دستور» ولی‌فقیه نظام را از سرنگونی نجات داد، «آقا!» زودتر از اینها به آن اقدام کرده بود.
کوبیدن بر طبل دریده و تو خالی موشکی و نیز ماهواره پراکنی و قیل و قال حول آن را نیز باید در راستای لاپوشانی همین «وضعیت خراب» ارزیابی کرد.
