پس از قیام شورانگیز کارگران مجتمع نیشکر هفت‌تپه شوش و کارگران قهرمان گروه ملی فولاد اهواز که به‌دنبال حرکت موفق کارگران هپکوی اراک، قطار قیام بزرگ مردم ایران را وارد ریل جدیدی کرده و فصلی نو در تاریخچه مبارزات کارگری این مهین باز کردند، روز شنبه ۱۷آذر ۹۷ جمعی از کارگران شرکت «پگاه شیر» تهران در اعتراض به غصب زمین‌هایشان توسط سپاه جنایتکار پاسداران در تهران دست به یک تظاهرات زده و در مقابل ساختمان قوه قضاییه آخوندی در خیابان ولیعصر تهران یک تجمع اعتراضی برپا کردند که گرچه به نسبت حرکت‌های کارگران اراک و شوش و اهواز، تظاهرات کم‌دامنه‌ای محسوب می‌شد اما نحوه انتخاب شعارهایشان، نشان از حضور روح جدیدی در حرکت‌های صنفی دارد.
شعارهایی که مستقیماً گریبان پاسداران را می‌گیرند
کارگران معترض روی پلاکاردهایی که در دست داشتند دو متن کوتاه را درشت‌نویسی کرده بودند. شعارهایی که در نوع خود تازگی داشته و نشان‌دهنده بروز فضای جدیدی در جامعه بود.
کارگران بدون هیچ‌گونه «رودربایستی» و با صراحت تمام و با خط درشت و خوانا و با رنگهای متنوعی که توجه هر رهگذری را جلب می‌کرد، گریبان سپاه پاسداران و فرمانده جنایتکارشان را گرفته و در وسط خیابان به افشای آنها پرداخته بودند. کارگران با لحنی حساب‌شده، تمامی آنچه را که باید در خیابانها فریاد می‌زدند، نوشته و در معرض دید همگان قرار دادند!
هرکس که نگاهی به پلاکاردهای کارگران می‌انداخت می‌فهمید که سپاه پاسداران خامنه‌ای، زمینهای قانونی کارگران را(که حتی مطابق با قوانین همین نظام، متعلق به کارگران است) غصب کرده و فرمانده جنایتکار سپاه پاسداران نیز با اعمال نفوذ مانع از بازگشت زمین‌ها به کارگران شده است.
اینک سپاه دزد و غارتگران پاسداران احساس می‌کند آن تارهایی که با ارعاب و تهدید و سرکوب، به دست و پای مردم تنیده بود، در حال گسستن و پاره شدن هستند، اکنون دیگر کارگران در «لفافه» حرف نمی‌زنند، با استعاره سخن نمی‌گویند، به یک تحصن بی‌سر و صدا در گوشه کارخانه‌اشان بسنده نمی‌کنند، بلکه دستجمعی به خیابانها آمده و با خطوطی به‌درشتی هر چه بیشتر و در تابلوهایی چهاررنگ! به مردم می‌گویند که سپاه پاسداران با کمک فرمانده جنایتکارشان، مردم را غارت کرده و زمینهای کارگران را خورده‌اند!
مختصر اطلاعاتی هم درباره «پگاه شیر»
شرکت صنایع شیر ایران یا «پگاه شیر»، بزرگترین مجموعه تولید مواد لبنی در خاورمیانه است که در سال ۱۳۳۳ با همکاری «یونیسف» ایجاد شده است.
«پگاه شیر» یکی از بزرگترین هلدینگ‌های تولیدکننده محصولات غذایی در ایران است که به‌استناد لایحه مصوب ۲۹اسفند ۱۳۵۸ شورای انقلاب خمینی و تبصره‌های بعدی آن، از ادغام شرکت سهامی تهیه و توزیع شیر ایران و شرکتهای وابسته‌اش(یعنی شرکتهای شیر منطقه‌ای تبریز، زنجان، رشت، همدان، فارس، کرمان، خراسان، خرم‌آباد، شوش دانیال، گرگان و شرکت سهامی صنایع شیر ایران) تشکیل شده است. مرکز اصلی این هلدینگ در تهران است. به‌نوشته سایت رسمی این «ابرکمپانی» تعداد پرسنل آن ۱۷هزار نفر است و از ۲۹کارخانه و زیرمجموعه تشکیل شده است.
با نگاهی به اسامی سهامداران این هلدینگ روشن می‌شود که این گنجینه عظیم، در تقسیم غنایم بین باندهای آخوندی به باند اصلاح‌طلبان و اعتدالیون تعلق گرفته و با یک واسطه، زیرمجموعه سوپرهلدینگ «شستا» قرار می‌گیرد. سهامداران شرکت صنایع شیر ایران یا همان پگاه شیر عبارتند از:
«صندوق بازنشستگی کشوری، شرکت سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی(سهامی عام)، شرکت توسعه صنایع بهشهر(سهامی عام) و شرکت سرمایه‌گذاری گروه صنایع بهشهر ایران(سهامی عام)»
یعنی همان صندوق بازنشستگی معروفی که می‌گوید توان پرداخت حقوق حقه بازنشستگان را ندارد! اما همین یک کمپانی‌اش بنا به گواهی سایت رسمی شرکت، یکی از ۱۰۰«برند» برتر ایران است و در سال‌های اخیر با فروشی حدود ۲۴۰۰۰میلیارد ریالی‌اش، بزرگترین شرکت فعال در حوزه صنایع غذایی ایران در سال ۹۴ شناخته شده است.
به‌نوشته خبرگزاری حکومتی ایسنا(۱۸آذر ۹۲) این شرکت در سال ۱۳۹۲ مبلغ ۶۷۲میلیون دلار صادرات داشته است.
برخی شرکتهای زیرمجموعه «پگاه شیر»
شماری از شرکتهای زیرمجموعه پگاه شیر عبارتند از:
- پگاه آذربایجان شرقی
- پگاه آذربایجان غربی
- پگاه اصفهان
- پگاه تهران
- پگاه زنجان
- پگاه خراسان
- پگاه خوزستان
- پگاه فارس
- پگاه کرمان
- پگاه گلستان
- پگاه گلپایگان
- پگاه گیلان
- پگاه لرستان
- پگاه همدان
- پگاه گناباد
- شیرخشک نوزاد شهرکرد
- صنایع بسته‌بندی پگاه
- بازارگستر پگاه منطقه ۱
- بازارگستر پگاه منطقه ۲
- بازارگستر پگاه منطقه ۳
- بازارگستر پگاه منطقه ۴
- بازارگستر پگاه منطقه ۵
- بازرگانی صنایع شیر ایران
- سرمایه‌گذاری آتیه پگاه
- شرکت کشت و صنعت پگاه فارس
- شرکت کشت و صنعت پگاه همدان
- کارگزاری پگاه باوران نوین
داستان زمینهای کارگران «پگاه شیر» تهران
نزدیک به ۲دهه پیش، حدود ۱۵۰۰۰۰مترمربع زمین، توسط تعاونی تهران در منطقه حکیمیه واقع در تهران‌پارس خریداری شد تا به کارگران شرکت فروخته شود و این کار عملی شد ولی سپاه پاسداران در تمامی این مدت ۲۰ساله، مانع دستیابی کارگران به زمین‌هایشان شده است. این در حالی است که حتی قضاییه آخوندی نیز ناگزیر از صدور حکم به نفع کارگران شده، اما با این وجود پاسداران به هرحال زمینهای کارگران را «بالا» کشیده و پس نمی‌دهند!
تا روز شنبه ۱۷آذر ۹۷ که کارگران تمامی ترس و لرزها، حساب و کتاب‌ها و تعارفات را کنار گذاشته و با پلاکاردهایشان به خیابانها ریختند تا به مردم صریحاً بگویند زمین‌هایشان را پاسداران دزد و جانی غصب کرده و فرمانده کل سپاه پاسداران هم با اعمال نفوذ، مانع از احقاق حق کارگران شده است. و این بی‌شک یک گام به پیش در تعیین‌تکلیف مردم با حاکمیت دزد و غارتگر آخوندهاست که پیوسته تلاش می‌کرده و می‌کنند با فریب و نیرنگ و اختناق و ایجاد فضای رعب و وحشت، مردم را از پیگیری خواسته‌هایشان منصرف کنند.
بی‌تردید در روزها و هفته‌های آینده، کارگران و دیگر زحمتکشان، چشمه‌های شورانگیزتری در قیام بر ضد فاشیسم مذهبی آخوندها و پاسدارانشان رو خواهند کرد، چشمه‌هایی که در مشخص کردن تاریخ تعیین‌تکلیف این رژیم به دست مردم، نقشی اساسی خواهند داشت!
علت حساسیت پاسداران نسبت به زمینهای حکیمیه(متعلق به کارگران)
اگر به نقشه تهران نگاه کنید، به سرعت می‌توانید منطقه حکیمیه را در شرق تهران‌پارس، ببینید. حکیمیه همان جایی است که بخشی از زمین‌هایش متعلق به کارگران «پگاه شیر» است. همان زمین‌هایی که سپاه پاسداران خامنه‌ای آن را اشغال کرده است.
حکیمیه ضمنا در جنوب دانشگاه موسوم به امام حسین قرار دارد که دانشگاه اصلی کادرهای سپاه پاسداران است. این دانشگاه در سال ۶۲ توسط پاسدار معدوم، مهدی باکری با عنوان پادگان امام حسین ایجاد شد و سپس گام‌به‌گام به یک مرکز آموزشی و نهایتاً به دانشگاه اصلی سپاه پاسداران موسوم به دانشگاه امام حسین تغییر اسم داد.
افشاگری نشریه تلگراف درباره فعالیت شیمیایی دانشگاه موسوم به امام حسین
افشاگری نشریه تلگراف درباره فعالیت شیمیایی دانشگاه موسوم به امام حسین
این دانشگاه اینک ضمن این‌که یکی از مراکز تحقیقات اتمی و موشکی رژیم محسوب می‌شود(نگاه کنید به افشاگری نشریه د. تلگراف ۱۶آوریل ۲۰۰۶) و در این زمینه سال‌ها پیش افشا شده، یکی از مهم‌ترین مراکز تحقیقات میکروبیولوژی پاسداران هم هست و در واقع یکی از سری‌ترین مراکز تسلیحات شیمیایی آخوندها به‌شمار می‌رود که با استفاده از منطقه حفاظت‌شده جنوب سد لتیان و دپوی سابق جاده لشگرک، محل انجام جنایتکارانه‌ترین آزمایش‌های بیو‌لوژیک و شیمیایی پاسداران است.
سپاه پاسداران به همین علت است که از این منطقه با چنگ و ناخن و دندان حفاظت می‌کند. امری که اینک کارگران «پگاه شیر» تهران آن را وسط خیابانهای تهران به چالش کشیده‌اند.
