هر چه تیک‌تاک زمان از واقعهٔ آرامکو که بدل به یک بحران سیاسی برای نظام آخوندی شده است می‌گذرد، دامنه و عمق این بحران منطقه‌ای و جهانی علیه حکومت اشغالگر ایران بیشتر و وسیع‌تر می‌شود.
آثار خطاهای بزرگ
اگر بخواهیم نگاهی همه‌جانبه از منظر سیاسی و استراتژیک به این واقعه داشته باشیم، باید آن را یک خطای جبران‌ناپذیر دانست که تبعات پی‌درپی برای نظام آخوندی به‌بار خواهد آورد. هم‌اکنون نیز آتش این خطای بزرگ، دامن رژیم را گرفته است. البته باید یادآور شد که این هنوز از نتایج سحر است. چندان دور از واقعیت نخواهد بود اگر آثار این خطا را کبریتی بر انبار باروتی دانست که چشم‌انداز انفجار آن، بحران موجودیت نظام را به خط قرمز بود و نبود خواهد کشاند. روزنامهٔ حکومتی آرمان در شماره ۷مهر ۹۸ خود، بازتابی از آثار استراتژیک واقعهٔ آرامکو را درون نظام این‌طور درج کرده است: «این موضوع سرآغاز یک تصمیم‌گیری جدید علیه ایران بود و می‌توان گفت آمریکا دارد به سمت اجماع بین‌المللی علیه ایران حرکت می‌کند».
مرجع بی‌تردید شلیک
واقعیت این است که مرجع اقدام نظامی علیه آرامکو فقط نظام آخوندی بوده است. لفاظی‌های پیرامون آن از جانب رژیم و مزدوران نیابتی‌اش، تنها برای گذران زمان و به تعویق انداختن عواقب استراتژیک آن است. اما بی‌اثر بودن این ترفندهای اولیه نیز، در منظر دنیا اظهر من‌الشمس شده است. کافیست به مواضع قاطع و صریح و مشترک ۳کشور بزرگ اروپایی در این مورد اشاره شود که رسانه‌های حکومتی نیز هراس خود را از آن پنهان نمی‌کنند: «امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و بوریس جانسون نخست‌وزیر انگلیس در بیانیه مشترکی گفتند: برای ما روشن است که ایران مسؤل این حمله [به تأسیسات نفتی آرامکو] است. هیچ توضیح دیگری وجود ندارد. ما از تحقیقات جاری برای حصول جزییات بیشتر حمایت می‌کنیم».(مردم‌سالاری ۷مهر ۹۸)
همان‌طور که در همین عبارات شاهدیم، رهبران این ۳کشور با یقین بر نقش مستقیم نظام آخوندی در واقعهٔ آرامکو، تأکید می‌کنند که «هیچ توضیح دیگری وجود ندارد». انتظار قطعی‌شان هم برای اثبات این یقین این است که: «ما از تحقیقات جاری برای حصول جزئیات بیشتر حمایت می‌کنیم».
چشمانی که باید به دامنه و عمق واقعیت باز شوند
بنابراین واقعیتها آدرس می‌دهند که هم اروپا و هم آمریکا و نیز کشورهای منطقه در انتظار حصول نتیجهٔ تحقیقات پیرامون آرامکو هستند. هراس نظام آخوندی را از پیآمد این تحقیق که در بیانیهٔ ۳کشور اروپایی هم ذکر شده، در شمارهٔ ۷مهر ۹۸ روزنامهٔ حکومتی مردم‌سالاری نیز شاهدیم: «ظرف هفته‌های گذشته شاهد تغییراتی در موضع اروپایی‌ها در قبال ایران بوده‌ایم. اوج این تغییر موضع را در بیانیه ۳کشور اروپایی شاهد بودیم که اعلام کردند ایران «مسؤل» حمله به تأسیسات نفتی عربستان است».
شواهد موجود که گزیده‌ای مختصر برای نشان دادن آثار استراتژیک تجاوز نظام آخوندی به آرامکو هستند، گواهی می‌دهند که آتش آثار این واقعه هر دم شعله‌ورتر می‌شود و دنیا به نتایج تحقیقات پیرامون آن چشم دوخته است. وقتی از تحقیقات می‌گوییم، منظور روشن کردن جزئیات برنامه‌ریزی و مکانیسم‌های انجام حمله می‌باشد. آنچه که بار سیاسی آن است، از نگاه اروپا و آمریکا و کشورهای منطقه تعیین‌تکلیف شده و آن نقش مستقیم حاکمیت ولایت فقیه با نظارت شخص خامنه‌ای می‌باشد.
تفاوت دیروز و امروز
یادآوری این نکته ضروری است که انبوهی از تجاوزات نظام آخوندی در کشورهای جهان ــ به‌خصوص کشورهای خاورمیانه ـ طی سالیان متمادی مورد چشم‌پوشی اروپا و آمریکا واقع می‌شد که ناشی از سلطهٔ سیاست مماشات و مسالمت با آپارتاید آخوندی بود. این بار اما به‌دلیل تغییر سیاست نسبت به برجام از جانب آمریکا و سپس اروپا که مماشات با ملایان را تحت‌الشعاع قرار داد، واقعهٔ آرامکو زنگ هشداری بود که باید سیاست جهانی را به سوی سر مار سوق می‌داد. بنابراین تحقیقات پیرامون این واقعهٴ مهم را که کشورهای جهان در آن منافع مشترک دارند، باید یک گام جدی و مهم به سمت تعیین‌تکلیف تجاوزات و توسعه‌طلبی‌های حکومت ولایت فقیه دانست. تجاوزات و توسعه‌طلبی‌هایی که از آبشخورهای موجودیت نظام آخوندی هستند.
روشنگری مقاومت ایران در خدمت صلح جهانی
در این‌جا باید این مهم را یادآوری نمود که مقاومت ایران بارها و بارها آدرس دقیق تجاوزات و توسعه‌طلبی‌های منطقه‌ای و جهانی نظام آخوندی را در منظر جهانیان افشا و روشنگری کرده است. افشاگریها و روشنگریهایی که همگی با هدف نشان دادن لانهٔ ترور و جنگ‌طلبی در بیت خامنه‌ای و از طرفی با هدف نشان دادن تهدید اصلی صلح منطقه‌ای و جهانی انجام شده است. افشاگریها و روشنگریهای مستند مقاومت ایران همواره از اعتبار منطقه‌ای و جهانی برخوردار بوده و بارها از جانب مقامات کشورهای مختلف مورد استناد واقع شده است.
این‌بار نیز مقاومت ایران به اسنادی دست یافته است که آدرس دقیق منشأ و منبع و مرجع شلیک موشک به آرامکو را نشان می‌دهد. از این رو مقاومت ایران در یک کنفرانس بین‌المللی به روشنگری جزئیات این حمله و نقش رژیم تهران پرداخته است که می‌تواند در خدمت تحقیقات جاری پیرامون آن باشد.
