حرف‌های جمعه ۱۷بهمن ۹۷ روحانی در جمع سفرای خارجی در تهران آن هم ۲، ۳روز پس از بیانیه اتحادیه اروپا و تهدید‌های مستمر آمریکا، اساساً متناقض با رجزخوانی‌های اخیر آخوندهاست.
روحانی گفت: «به‌رغم تخلف آمریکا و اروپا ما به تعهدات خود عمل می‌کنیم».
وی گفت: «هیچگاه ما در پی تفکر افراطی نبودیم».
روحانی با وارونه‌گویی و غلط کردم گویی اضافه کرد: «آمریکا اگر توبه کند و از مسیر گذشته خود برگردد... ما باز هم آماده‌ایم... توبه او را بپذیریم».
روحانی به‌رغم ممنوعیت به‌کاربردن اسم اسراییل در رژیم که آن را مترادف با به‌رسمیت شناختن اسراییل می‌دانند، چند بار کلمهٔ اسراییل را به‌کار برد و گفت: «اگر آمریکا امنیت برای اسراییل می‌خواهد، زمانی امکان دارد که در یک فرایند دموکراسی و آرای عمومی آنچه نظر مردم است در این سرزمین به‌وقوع بپیوندد».
روشن است او با تأیید خامنه‌ای سخن می‌گفت؛ اما چه اجباری آخوندها را به بیان چنین نکاتی واداشته است؟
واقعیت اوضاع انفجاری جامعه و تهدید ۹۸
واقعیت تکمیل دایره تحریم‌ها که اخیراً زنگنه اعلام کرد.
واقعیت شکل‌گیری ائتلافی منطقه‌ای و بین‌المللی علیه رژیم که تا یک هفتهٔ دیگر در کنفرانس ورشو و در لهستان به منصهٔ ظهور می‌رسد.
دوره سیاست «از این ستون به آن ستون» هم منقضی شده است.
- یا ایستادن در برابر این توفان و دریافت ضربات پیاپی که سرانجامش معلوم است
- یا تسلیم و دست بالا کردن و خوردن جام‌زهر
رژیم زمان بسیار کوتاهی برای تصمیم‌گیری دارد که اگر اقدام نکند تاریخ منتظر تصمیم رژیم نمی‌ماند و حکم خود را صادر و آن را به مرحله اجرا می‌گذارد.
