علت غیبت در داووس

رژیم امسال در نشست سالانهٴ مجمع  جهانی اقتصاد در داووس شرکت نکرد؛ در حالی که سالهای گذشته برای شرکت در آن خیلی اشتیاق نشان می‌داد و دربارهٴ حضورش در این اجلاس خیلی تبلیغات می‌کرد. ابتدا خبر دادند که ظریف وزیر خارجه رژیم سفر خود به‌سوئیس برای شرکت در نشست سالانهٴ مجمع  جهانی اقتصاد در داووس را لغو کرد. البته طبق معمول قاسمی سخنگوی وزارت‌خارجه رژیم لغو سفر را «تکذیب» کرد و ادعا نمود: «وزیر امور خارجه به‌دلیل نظارت و پیگیری بر روند اجرای ساختار جدید وزارت‌خارجه و اهمیت این موضوع برای ایشان و دستگاه دیپلماسی، ترجیح داد که در تهران بماند و هیچ سفر خارجی طی این روزها نداشته باشد». اما بعد معلوم شد هیچ هیأتی از جانب رژیم در این اجلاس شرکت نکرده است؛ خبرگزاری رویتر نیز علت لغو سفر ظریف را حضور و سخنرانی رئیس‌جمهور آمریکا در این اجلاس ذکر کرد. در همین حال در رسانه‌های حکومتی از یک طرف شاهد تیترها و عباراتی مانند «دسیسه داووس» و «صفبندی ضدایران در داووس» بودیم اما از طرف دیگر می‌بینیم که رسانه‌های باند روحانی به‌غیبت رژیم در این اجلاس اعتراض می‌کنند.
مطالب برخی سایتهای حکومتی در این باره می‌تواند این ابهام و تناقض را روشن کند. 
خبرگزاری پاسداران (فارس) 7بهمن نوشت:
««تام باسرت» مشاور امنیت داخلی کاخ سفید در حاشیه نشست داووس، بر حمایت کامل دونالد ترامپ از «خواسته‌های» آشوب‌گران در برخی شهرهاى ایران تأکید کرد... و مدعی شد که دونالد ترامپ در کنار مردم ایران و علیه رژیم این کشور قرار دارد».
خبرگزاری حکومتی ایسنا هفتم بهمن نوشت: 
«پادشاه اردن در نشست جهانی داووس با طرح این ادعا که «ایران از شبه‌نظامیان مسلح حمایت و دین را وارد اختلافات سیاسی می‌کند»، مدعی شد: «چیزی که ما امروز شاهد آن هستیم یک هلال ایرانی است و ما در اردن استفاده از دین به‌عنوان یک ابزار سیاسی را رد می‌کنیم»
روزنامه بسیج سپاه پاسداران (جوان) با طرح «داووس، فرصتی مناسب برای عربستان سعودی، امارات و بحرین فراهم ساخت تا به‌انتقاد از رفتارهای منطقه‌یی ایران بپردازند» به‌بخشی از سؤالات و ابهامات پاسخ داد و شریان نیوز نوشت: «در این اجلاس شاهد صف‌آرایی و وارد کردن برخی اتهامات و ادعاهای بی‌اساس و تکراری از سوی کشورهای عربی با همراهی غرب علیه جمهوری اسلامی ایران بودیم».
در این میان شاهد برخی واکنشهای حسرت آلود رسانه‌های باند روحانی دربارهٴ سفری که انجام نشد بودیم.
روزنامه حکومتی جهان صنعت (7بهمن) این اجلاس را «فرصت طلایی» که از دست رفت دانسته و نوشت:
«بازماندن از حضور در داووس چه توجیهی دارد؟ آیا عدم حضور ایران به‌معنی نادیده گرفتن و از دست دادن فرصتها و تحمیل تهدیدها برای دیپلوماسی عمومی نیست؟ مسئولیت خسران این‌گونه رفتار‌ها با چه کسی است».
همچنین روزنامه شرق (7بهمن) با حسرت از دست رفتن فرصتی که رژیم می‌توانست با مقامهای سایر کشورها «در فضایی غیررسمی و به‌ دور از پروتکل‌ها و قوانین دست و پا گیر» گفتگو کنند نوشت: 
«شاید عنوان شود مصالحی وجود داشت که دولت و نهادهای تصمیم‌گیر مصلحت دیدند به‌صورت رسمی در این اجلاس حضور نداشته باشند. در این صورت این سؤال مطرح می‌شود که چرا باید شرایط حاکم بر مناسبات بین‌المللی ایران به‌گونه‌یی پیش برود که مصلحت، در حضورنداشتن در یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین رویدادهای بین‌المللی سال باشد». 
به‌ این ترتیب علت عدم شرکت رژیم در اجلاس مهم سالانهٴ مجمع  جهانی اقتصاد در داووس چیزی نیست جز انزوای فزایندهٴ سیاسی رژیم که بعد از «قیام» به‌شکل فزاینده‌یی گسترش یافته و ضعف رژیم را در جمیع جهات برملا کرده است. روشن است که اگر این اجلاس قبل از قیام سراسری مردم ایران برگزار می‌شد رژیم با اشتیاق در آن شرکت می‌کرد تا شاید بتواند «در فضایی غیررسمی و به‌ دور از پروتکل‌ها و قوانین دست و پا گیر» بخشی از مشکلات سیاسی و اقتصادی‌اش را از طریق مذاکره و بند و بست تخفیف دهد. اما اکنون هزینهٴ شرکت در این قبیل کنفرانسها، سنگین شده‌اند، گریبانش را بر سر موشک و منطقه‌یی و مطالبات مردم ایران که در قیام آشکار شد، می‌گیرند و کسی هم برای ژستهای توخالی قدرت نمایانه‌اش در منطقه را ارزشی قائل نیست، زیرا قیام مردم ایران نشان داد که این رژیم به‌شدت ضعیف و شکننده است، هیچ پایه‌یی در جامعهٴ ایران ندارد و بر لبهٴ پرتگاه سرنگونی  قرار دارد.