دیرگاهی است نه تنها مردم ایران بلکه شمار قابل توجهی از مردم جهان پی برده‌اند که فاشیسم ورشکستهٔ ولایت فقیه هیچ سنخیتی با اسلام و شیعه ندارد. آنها دریافته‌اند که عمامه‌داران ریایی حاکم بر ایران از دین و به‌طور خاص از شیعه و شهادت امام حسین، ابزاری برای حفظ حاکمیت فاشیستی خود ساخته‌اند. استفادهٔ ابزاری و دجالگرانه از مناسکی مانند «عاشورا» و «اربعین حسینی»، وجه دیگری از افلاس و ورشکستگی این رژیم را نشان می‌دهد. به‌عبارت گویاتر خلافت به‌بن‌رسیدهٔ ولایت فقیه از جمعیت‌سازی برای پیشبرد مقاصد تروریستی و سرکوبگرانهٔ خود عاجز شده است، اینک تلاش می‌کند «حضور میلیونی شیعیان و آزادگان جهان» را به‌عنوان عقبه و پشتیبان خود منظور کند.
روزنامهٔ حکومتی سیاست روز هشتم شهریور نوشت:
«حضور میلیونی شیعیان و آزادگان جهان که در میان آنها حتی دیگر ادیان نیز دیده می‌شوند، رجز‌خوانی و لشکر کشی در مقابل دشمنان است و این مسأله را همان دشمنان به‌خوبی درک کرده‌اند و برای همین است که علیه راهپیمایی بی‌مانند اربعین اقدام می‌کنند. مردم هم از همه دشمنی‌ها و توطئه‌ها آگاهی دارند و می‌دانند که باید در این واقعه مهم حضور داشته و پای کار باشند».
با این نقطه‌عزیمت دجالگرانه بود که رژیم با تبلیغات برنامه‌ریزی شدهٔ حکومتی امسال در آستانهٔ سالگرد قیام ۱۴۰۱ بسیار تلاش کرد، اشتیاق هواداران سرور شهیدان از کشورهای مختلف و نیز ایران را به حساب خود واریز کرده و آن را برای «اقتدار» پوشالی خود نقد کند. وقتی پروپاگاندای آنها با بی‌توجهی و نفرت عمومی مواجه شد، چنین به فغان درآمد:
«همایش عظیم و جهانی پیاده روی اربعین به نماد عزت و شکوه اسلام تبدیل شده و جای تأسف است که برخی کینه‌توزان و سیاست‌زدگان در برگزاری این مراسم تمدن ساز، امنیت‌آفرین و اقتدارآفرین خدشه وارد می‌کنند» (امام جمعهٔ موقت بیرجند. تسنیم. ۱۷شهریور ۱۴۰۲).
غارتگریهای نجومی به بهانهٔ اربعین
پیشینهٔ استفادهٔ دجالگرانه از راهپیمایی اربعین برای مقاصد حکومتی به سال۱۳۹۷ برمی‌گردد. از این سال به بعد فاشیسم دینی ارگانهای رنگارنگ را برای این کار بسیج کرد و بودجه‌های کلان به آنان اختصاص داد. اختصاص بودجه‌های هنگفت به بهانهٔ اربعین به ارگانهای حکومتی زمینهٔ جدیدی را برای غارت و چپاول آنها فراهم می‌کند.
در این زمینه نیز کارگزاران حکومتی از نفرت و انزجار مردم باخبر هستند و پیشاپیش آن را در اظهارات خود بروز داده‌اند؛ به دو نمونه دقت کنید:
«عمق کینه تنگ نظران و دشمنان در ماجرای برپایی زیباترین واقعه در راهپیمایی اربعین آنجا است که هزینه‌های آن را غیرموجه می‌دانند و سعی می‌کنند تا با فرافکنی، دروغ‌پردازی، مقایسه‌های نامربوط، برگزاری راهپیمایی را تضعیف و تخریب کنند» (سیاست روز. ۸شهریور ۱۴۰۲).
«در بعضی از موارد کمکهایی شده وسایل نقلیه از دولت یا جاده‌سازیهایی شده این برای این بوده که بالاخره سه، چهار میلیون ملت هستند. این هم کمک به ملت است. اگر اون جاده اونجا فراهم نباشد، اگر اون اتوبوس نباشد، اگر اون قطار نباشد، اگر خط هوایی‌مان نباشد، این چه معنای مزخرفی است که در زمانی که ما نیاز داریم چرا خرج اربعین داریم می‌کنیم؟!... اون کسی که عاقل باشد می‌گوید یکی از بهترین هزینه‌ها برای حفظ اقتدار! حتی ملی دو کشور ایران و عراق همین راهپیمایی جهانی اربعین است» (آخوند احتشام امام جمعهٔ کهک. تلویزیون قم ـ نور. ۱۲شهریور ۱۴۰۲).
لیستی از خاصه‌خرجی‌های حکومت
لیست برخی از خاصه‌خرجی‌های حکومت برای استفادهٔ ابزاری از اربعین در سایت حکومتی «ایران دیده‌بان» درج شده است. نگاهی به جدول این هزینه‌های سرسام‌آور در شرایط سخت معیشتی که مردم ایران در آن به‌سر می‌برند، هر مخاطبی را دچار حیرت می‌سازد. بدیهی است که این لیست دربرگیرندهٔ تمام غارتگریهای حکومتی نیست.
یک قلم در استان ایلام برای رونق دادن به این تشریفات حکومتی ۶هزار و ۴۰۰میلیارد تومان هزینه شده است. «به گفته رئیس هیأت مدیره انجمن بیمارستانهای خصوصی کشور هزینه ساخت و ایجاد یک تخت بیمارستانی با احتساب فضای فیزیکی، ساختمان، تجهیزات و نیروی انسانی به‌طور میانگین ۸میلیارد تومان است. با بودجه استان ایلام می‌توان در مجموع ۷هزار و ۵۰۰ تخت بیمارستان احداث کرد» (همان منبع).
مقابله با خطر گرایش جوانان به مجاهدین
استفادهٔ ابزاری از راهپیمایی اربعین، علاوه بر مقاصد تروریستی و توسعه‌طلبانه در عراق و نیز نمایش پوشالی «اقتدار!»، تلاش شکست‌خورده برای دور کردن جوانان از گرایش به مجاهدین و کانون‌های شورشی است. امام جمعهٔ قم به‌صراحت به این هدف اعتراف کرده است:
«یکی از ویژگی‌های نوجوان و جوان این است که علاقه دارد در فعالیت‌های اجتماعی ظهور و بروز پیدا کند و مسئولیت بپذیرد... اگر به این حس توجه نشود گروه‌های منحرف مختلفی آنها را جذب می‌کنند و این امر را در اوایل انقلاب شاهد بودیم که (مجاهدین) آنها جمع می‌کردند و در خانه تیمی به آنها مسئولیت می‌دادند» (اقتصاد آن‌لاین. ۱۷شهریور ۱۴۰۲).
آری، خامنه‌ای و هم‌ریشان او با خطر قیامی دیگر مواجه هستند؛ از این رو به استفادهٔ ابزاری از امام حسین رو آورده‌اند؛ اما آیا با این قبیل اقدامات رنگ‌و‌رو رفته و شکست‌خورده می‌توانند با مقابله با قیام بروند؟
پاسخ در یک‌کلام منفی است. اکنون مردم آموخته‌اند که بین آخوندهای حرام‌لقمه و امام حسین مرزی به سرخی عاشورا بکشند. جوانان قیام‌آفرین و خانواده‌های شهیدان قیام، عاشورای امسال را به صحنه‌های رسوایی و افشای یزید عمامه‌دار تبدیل کردند. این یک ساختارشکنی آشکار برای دین حکومتی و حکومت دینی بود و سرمایه‌های دجالگری آن را بر باد داد.
دوران سوء‌استفاده از اسلام، قرآن و تشیع برای فاشیسم دینی به پایان رسیده است. زنگ‌های بیداری مردم ایران پایان این دوران را دیرگاهی است که اعلام کرده است.
