حضور و نفوذ تروریستی رژیم در کشورهای منطقه به‌شدت زیر علامت سؤال رفته و عمق استراتژیک نظام در تمامی سرزمین‌هایی که آخوندها دستی گشاده در آنها داشته و جزو تیول خود محسوب می‌کردند، ضربات جدی خورده‌است.
سوریه، لبنان و افغانستان؛ اعتراض بر علیه حضور رژیم در منطقه
سلسله تظاهرات مردم سوریه در مناطق تحت کنترل رژیم اسد در استان «سویدا» که برای چهارمین روز متوالی به خیابان‌ها ریخته و خواهان برکناری بشار اسد شدند و شعار «اخراج اخراج» رژیم را سر دادند، ضربه‌ای جدی به نفوذ رژیم در سوریه است. خبرگزاری آناتولی از تظاهرات «صدها نفر در استان سویدا» گزارش داد و نوشت:
«معترضان در این تظاهرات شعارهایی چون «رژیم اسد سرنگون شود» «ای ادلب تا مرگ با تو هستیم»، «سوریه به ما تعلق دارد نه به خانواده اسد»، «روسیه و ایران از سوریه خارج شوند» به این وضعیت اعتراض کردند». و خبرگزاری رویترز نوشت: «صدها تن از مردم سویدا در سوریه برای چهارمین روز تظاهرات کردند و خواهان برکناری بشار اسد و خروج شبه‌نظامیان رژیم ایران از سوریه شدند».
طی روزهای اخیر افغانستان نیز که به دلایل مهم ژئوپلتیک، مورد طمع رژیم بوده، شاهد تظاهرات مختلف مردم این کشور بر علیه رژیم بود. مردم افغانستان با شعار «مرگ بر خامنه‌ای» تصاویر منحوس او را آتش زده و پاره کردند و بر علیه اقدامات نظام آخوندی شعار دادند. این تظاهرات در پی اقدام جنایتکارانه رژیم و پرتاب مهاجران افغانی به داخل هریرود و کشتن بیش از ۴۰نفر شروع شد و بعد از شلیک مأموران امنیتی رژیم به خودرو حامی اتباع این کشور و سوختن تنی چند از آنها در اثر آتش‌گرفتن خودرو اوج تازه‌یی گرفته است.
خبرگزاری العربیه (۲۱ خرداد۹۹) از تظاهرات مردم افغانستان بر علیه رژیم آخوندی در شهرهای هرات و جلال آباد خبر داد و به‌نقل از سخنگوی حزب همبستگی افغانستان نوشت:
«[تظاهر کنندگان] به‌رسم اعتراض تصویر دو جلاد خمینی و خامنه‌ای را آتش زدند»
به همین منوال در لبنان نیز مردم این کشور پس از مدتها سکوت به‌خاطر کرونا بار دیگر به خیابان‌ها آمدند و بر علیه دولت و به‌طور مشخص حزب‌الشیطان که متحد و امربر رژیم آخوندی در این کشور است، شعار دادند. مردم در این تظاهرات عکسهای حسن‌نصرالله سرکردهٔ حزب‌الشیطان را پاره کرده و بر علیه رژیم شعار دادند.
العربیه در گزارشی از تظاهرات روز ۱۸خرداد مردم لبنان نوشت:
«تظاهر کنندگان لبنانی با برگزاری تظاهرات گسترده طی دو روز گذشته علیه فساد شعار داده و خواستار خلع‌سلاح شبه‌نظامیان حزب‌الله لبنان و تسلیم اسلحه آنها به نهادهای نظامی دولتی لبنان شدند».
افول خامنه‌ای
از سر گیری تظاهرات موسوم به اکتبر در عراق توسط مردم دلیر این کشور و محدودیت‌های گروه‌های نیابتی مزدور رژیم در عراق از جمله حشد‌الشعبی، کنار گذاشتن این گروه از مذاکرات میان آمریکا و عراق ... ـ نیز از جمله نمودهای انزوا و به حاشیه رفتن رژیم در این کشور است. علاوه بر این‌ها فاکت‌های متعدد دیگر ـ به‌ویژه پس از هلاکت سلیمانی‌ـ دال بر افول خامنه‌ای و زیر سؤال رفتن ولایت آن در عراق است؛ در این زمینه می‌توان از جمله به استقبال نکردن از پاسدار قاآنی، جانشین سلیمانی و درخواست ویزای ورود به عراق برای او اشاره کرد؛ امری که در دورهٔ سلیمانی معدوم سابقه نداشت.
تحریم‌های جدید آمریکا؛ کمک به خلع ید رژیم در منطقه
نمایندگان جمهوریخواه روز چهارشنبه دهم ژوئن۲۰۲۰ طرح جدیدی موسوم به «بستهٔ جامع تحریمی» که آن‌را «بزرگترین اقدامات تحریمی علیه رژیم» خوانده‌اند، به کنگرهٔ آمریکا ارائه کردند. این طرح شامل موارد متعددی از قبیل تحریم‌های تسلیحاتی، نفتی، پتروشیمی، خودروسازی، کشتیرانی، تحریم سازوکار اینس‌تکس و ... می‌باشد.
رسانه‌های رژیم با ترس و لرز بسیار از این طرح یاد کرده و نسبت به عواقب آن هشدار داده‌اند. از جمله سایت حکومتی «فرارو» (۲۰ خرداد۹۹) این طرح پیشنهادی را طرح جدیدی برای «ورشکست کردن» رژیم خواند.
سایر رسانه‌های متعلق به رژیم نیز ضمن درج خبر طرح کنگرهٔ آمریکا، نسبت به مواردی که به گسترش نفوذ رژیم در منطقه و تروریسم مربوط می‌شود، واکنش خاص نشان داده‌اند.
تابناک (۲۲ خرداد۹۹) ضمن اشاره به جزء به جزء مفاد «بستهٔ جامع تحریم» ۳مورد را برجسته کرده است:
اول: موردی که «تحریم‌های فعلی حقوق‌بشری علیه رژیم را به قانون تبدیل» کند؛
دوم: تصویب «قانون اختیارات جنگی» که جهت «ایمن نگاه داشتن کشور در برابر سازمانهای تروریستی خارجی» به رئیس جمهور اختیارات آشکار می‌دهد؛
سوم: درخواست از کنگره برای ملزم کردن وزارت‌خارجه به این‌که «شبه‌نظامیان نیابتی تحت حمایت ایران در عراق و سوریه را در فهرست «سازمانهای تروریستی خارجی» قرار دهد»
اعتمادآنلاین (۲۲ خرداد۹۹) نیز این طرح را «شامل اقداماتی علیه انصارالله یمن به‌عنوان یک سازمان تروریستی» خواند.
گزیدگی و آه و حسرت رژیم با لحن پاسدار شریعتمداری
قدر مسلم، تحریم‌های جدید در همهٔ زمینه‌ها حلقهٔ محاصرهٔ رژیم را تنگ‌تر می‌کند و او را در تنگنای مرگبار بسا بیشتر از پیش قرار خواهد داد. نتایجی که آثار آن را به‌زودی در کف خیابان‌ها شاهد خواهیم بود.
ژنرال کنت مکنزی روز چهارشنبه ۲۲خرداد در کنفرانس ویدئویی با اندیشکده خاورمیانه در واشنگتن با اشاره به این‌که «ایران بزرگترین تهدید علیه ثبات و امنیت منطقه است»، گفت: «نظام ایران از تروریسم و گروه‌های تروریستی حمایت مالی کرده، پشتیبان حکومت بشار اسد بوده و ضمن ارسال سلاحهای پیشرفته برای حوثی‌ها در یمن، هدایت حملات به نفتکش‌های بین‌المللی در تنگه هرمز را به عهده داشته و تأسیسات نفتی سعودی و نیروهای آمریکایی در عراق را هدف حمله قرار داده است». «العربیه ۲۲خرداد ۹۹»
صحنهٔ مذاکرات آمریکا با دولت جدید عراق نیز از نمونه‌هایی است که می‌توان انزوای رژیم را در آن به‌روشنی مشاهده‌کرد. به‌نظر می‌رسد آمریکا در این مذاکرات در ازای قائل شدن برخی از امتیازات اقتصادی، خواهان مطالباتی است که قطعاً به نفع رژیم نیست. موضع‌گیری پاسدار شریعتمداری که ضمن ابراز گزیدگی و آه و حسرت خود نسبت به این رخداد با ادبیات لمپنی دست به تهدید زده بسیار گویاست:
«رای به ادامه حضور آمریکایی‌ها، حذف نیروهای مردمی و فاصله‌گرفتن از متحدان واقعی (سه درخواست اصلی آمریکا در این مذاکرات) شاید در ماه‌های نخست، با یک شیرینی آدامسی از نوع شیرینی کمکهای مالی گاوهای شیرده ترامپ در منطقه را برای عراقی‌ها به همراه داشته باشد اما، ... شیرینی این دلارها، خیلی زود جای خود را با تلخی بازگشت ترور و ناامنی و هیولای داعش عوض خواهد کرد. اینجا دیگر از حشدالشعبیِ حذف‌شده و متحد دورافتاده هم کاری ساخته نخواهد بود» (کیهان خامنه‌ای ـ ۲۰خرداد ۹۹)
انزوا؛ موتور ژئوپولیتیک و آتشفشان قیام
سلسله تحولات اخیر به‌روشنی ضعف رژیم را در کشورهایی که طی سالیان مرکز تاخت‌و‌تاز آخوندها بوده آشکار می‌کند. اکنون رژیم به‌خاطر فشارهای شدید جهت خروج از سوریه و عراق، و افلاس مفرط ناشی از تحریم‌ها و ناتوانی در تأمین هزینه‌های کلان مزدوران خود در کشورها ... قادر نیست مانند گذشته با اتکاء به تروریسم و گروگان‌گیری و ... به باج‌گیری خود در منطقه ادامه دهد و عملاً بیش‌از‌پیش به انزوا کشیده خواهد شد.
این انزوا مبین این واقعیت است که سیاست نفوذ منطقه‌یی و عمق استراتژیک رژیم ضربات جدی خورده است.
بدون شک ضعف رژیم و فرو ریختن هیمنهٔ ولی‌فقیه در منطقه را نمی‌توان جدا از اعتراضات و خیزش‌های اخیر مردم ایران خاصه در آبان‌ماه ۹۸ تصور کرد. مسعود رجوی رهبر مقاومت ایران در ۱۵آبان ۹۸ به‌درستی بر این واقعیت تأکید کرد:
«اخراج و پایان رژیم در عراق در حکم پایان ولایت فقیه است. موتور ژئوپولیتیک روشن شده و آتشفشان قیام با خمینی و خامنه‌ای و رژیم آخوندی و سرکردگان و دست‌نشاندگانش سر سازگاری ندارد». (پیام شمارهٔ ۱۵ ـ ۱۵آبان ۹۸)
