به گزارش اطلاعیهٔ دبیرخانهٔ شورای ملی مقاومت ایران، که روز ۱۷تیر۱۴۰۳ دربارهٔ اجلاس دو روزه این شورا منتشر شد، اعضای شورا در بحثهای دو روزه تأکید کردند که صحنهٔ انتخاباتی که پس از مرگ رئیسی به خامنهای تحمیل شد، شمهیی از آثار مرگبار هلاکت جلاد۶۷ را بارز کرد. در ورای تقلبهای کلان و رسوا و جنگ قدرت و ثروت میان باندهای حاکمیت در نمایش انتخابات، واقعیت اصلی سیاسی برهم خوردن تعادل نظام در اثر زهر هلاکت رئیسی و پتکهای پیاپی تحریم از جانب مردم ایران بود.
اعضای شورا در بحثهای دو روزه، کهکشان مقاومت و برپایی پیروزمند تظاهرات عظیم برلین و اجلاس جهانی ایران آزاد را، که بر تارک آن ۲۰ هزار پراتیک انقلابی و بیش از ۱۷۰۰ عملیات گوناگون کانونهای شورشی در شهرهای سراسر میهن میدرخشید، به خانم رجوی و هموطنان شرکتکننده تبریک گفتند و از کمیتهٴ برگزاری و مسئولان و یاران مقاومت، که این رویداد بزرگ با مایهگذاری همهجانبه و تلاش سترگ آنها شکل گرفت، قدردانی کردند.
اجلاس شورا همزمانی شکست و تحریم مرگبار خامنهای در نمایش انتخابات با برپایی تظاهرات و راهپیمایی بزرگ برلین و اجلاس جهانی ایران آزاد را بیانگر قطببندی اصلی در سپهر سیاسی ایران و نماد رویارویی جبهه خلق و آزادی در برابر استبداد دینی در تداوم پیکار تاریخی علیه «شاه و شیخ» توصیف کرد. روندی که پس از انقلاب بهمن ۵۷ و بر بستر شرایط عینی و ذهنی آن در مقاومت سازمانیافته علیه استبداد مذهبی شکل گرفت و مسعود رجوی آن را «بزرگترین، طولانیترین، بغرنجترین و خونینترین مقاومت سازمانیافته تاریخ ایران با چراغ راهنمای نه شاه، نه شیخ» توصیف کرده است.
به این ترتیب، اجلاس شورای ملی مقاومت بر قطببندی سیاسی دیرپایی انگشت تأکید میگذارد که در یک رویارویی ۴۳ساله بین رژیم ولایت فقیه و مقاومت سازمانیافته شکل گرفته و در کنش بزرگ مردم ایران یعنی تحریم قاطع نمایش انتخابات خود را بهوضوح نشان داده است.
این تحریم که روز ۸تیر بازی خامنهای با پزشکیان و به زیر قبا کشاندن روحانی و خاتمی و کروبی را درهم شکست، چنان قدرتمند بود که رژیم با تمامی رقمسازیها و تقلباتش ناگزیر شد در آمار رسمی به قویترین تحریم در تاریخچه رژیم اذعان کند.
شخص خامنهای هم، روز ۱۳ تیر، در اعترافی بیسابقه به تحریم کوبندهٔ مردم ایران گفت: «در مرحله اول انتخابات، مشارکت مردم آن چنانکه انسان توقع داشت نبود. کمتر بود از آن مقداری که توقع داشتیم». سپس مدعی شد: «اگر کسی تصور کند این عده که رأی ندادند بهخاطر این بود که با نظام مخالف بودند، این فهم صددرصد اشتباه است». این مهمل بافی در حالی است که او بارها و به اشکال گوناگون تصریح کرده که «عدم حضور مردم در انتخابات، طبعاً فاصلهگیری مردم از نظام جمهوری اسلامی است» (۲۶خرداد ۱۴۰۰).
تأکید مهمل خلیفه درمانده بر اینکه «این فهم صد در صد اشتباه است»، هراس مرگبار او را از واقعیتی برملا میکند که در برابر دیدگانش قرار گرفته است؛ همان واقعیتی که رئیسجمهور برگزیدهٔ مقاومت در اجلاس شورا بر آن انگشت گذاشت و تأکید کرد که تحریم کوبندهٔ نمایش انتخابات خامنهای، یک «نـه» فراگیر به استبداد دینی و رأی قاطع مردم ایران به سرنگونی و جمهوری دموکراتیک بود.
خانم رجوی خاطرنشان کرد: همچنانکه در هفتهٔ پیش در گردهمایی بزرگ ایران آزاد اعلام شد؛ انتخابات قلابی، برآیند بنبست و شکستهای بزرگی است که دامنگیر رژیم است. مردم ایران به روشنترین صورت اعلام کردهاند: رأی ما سرنگونی است، در این رژیم جایی برای انتخاب نیست؛ و زمان انقلاب است!