روزنامههای حکومتی روز سهشنبه چهارم تیر، در صفحات اولشان، با درز گرفتن خبر تحریم خامنهای، تحریم آتی ظریف را برجسته کردهاند. در کنار آن بحرانهای رژیم در عرصههای رابطه با اروپا، اینستکس و FATF دیده میشود. وحشت رژیم از مذاکره در عین انزوای منطقهیی در کنار بحرانهای اقتصادی اجتماعی از دیگر موضوعات روزنامههای سهشنبه است.
بحرانهای اقتصادی – اجتماعی در کنار تیترهای مربوط به دزدی و چپاول موضوع روزنامههای هر دو باند حاکم است:
آرمان: معاون رئیس جمهور: مؤسسات غیرمجاز ۳۶هزار میلیارد تومان به دولت خسارت وارد کردند. با کسری ۵۱درصدی بودجه مواجه هستیم
ابرار اقتصادی: خسارت ۳۶هزار میلیارد تومانی مؤسسههای مالی غیرمجاز به دولت
ثروت: رشد حاشیهنشینی محصول رشد بیرویه اجاره بها
جوان: حقوق ۶۳میلیونی مدیر ناکارآمد
یک روزنامهٔ باند روحانی در واکنش به بازتاب اجتماعی علیه سرکوب زنان تحت عنوان آخوندساخته بدحجابی به شکست قوانین سرکوبگرانهٔ رژیم اذعان کرده است:
همدلی: برخورد خشن برخی مأموران پلیس با زنان و دختران بهاصطلاح بدحجاب سؤالهای زیادی را در ذهن تداعی میکند. سؤالهایی از این قبیل، چه کسی به گشت ارشاد اجازه داده فردی را مورد ضرب و شتم یا فحاشی قرار دهد... آیا اقتدار پلیس صرفاً در برخورد با دختر و پسرهای کمحجاب، رقصنده و.. اعمال میشود؟ پس برخورد با مجرمین واقعی که تحت پوشش همین امنیت با آسودگی خاطر مشغول غارت بیت المال هستند، چرا انجام نمیگیرد؟ و هزاران آیا و چراهای بیپاسخ دیگر!... کاری که به اسم دین و با شعار امربه معروف و نهی از منکر یا ارتقای امنیت اخلاقی و اجتماعی انجام میشود، نه تنها تاثیر مثبت در گرایش به حجاب و دینداری ندارد، بلکه کاملاً نتیجه عکس میدهد.
واکنش روزنامههای باند ولیفقیه به تحریمهای جدید آمریکا علیه خامنهای، حمله به باند رقیب، و تبلیغ سیاست جفتک پرانی است:
کیهان: آن جریان مدعی که هر اتفاقی در هر شرایطی در این کشور میافتد، پای مذاکره با آمریکا را به میان میکشد، یا سواد ندارد و جاهل است، یا خائن است، یا بیمار روانی است که، این اتفاقها را یک فرصت میبیند برای دوقطبیسازی یا انتقامگیری و حاشیهسازی. طی ۶سال گذشته، در دو نقطه با دو فرمول با دشمن مواجه شدهایم. یکی مدل برجام با اهداف اقتصادی، و دیگری مدلی شبیه به.... آنچه با پهپاد فوق مدرن آمریکا کردیم... در کدام یک موفق بودهایم؟
رسالت: با تحریم ظریف، احتمالاً دیگر خوشبینترین افراد هم در ذهن خود، بر مفاهیمی مانند دیپلماسی لبخند و احتمال دستیابی به توافق برد-برد با آمریکا، مهر باطل خواهند زد. مسئولان و متولیان امر بدانند که
اگر هم از سر خوشبینی یا خوف از دولتهای بیگانه، در برابرشان کوتاه بیایند، نه تنها جایگاه خود را نزد ملت از دست خواهند داد، بلکه همان دولتها نیز از خجالتشان در خواهند آمد!
تهدید و جفتک پرانی از سر استیصال در روزنامههای باند روحانی هم دیده میشود:
آرمان: همگان باید بدانند که نمیشود این وضعیت دوام داشته و امارات و عربستان نفت خودشان را بفروش برسانند اما ایران نتواند نفتش را بفروشد. همچنین این درگیریها ممکن است در قالب درگیریهای نیابتی باشد و همچنین در یمن درگیریها ادامه یابد. حاکم ابوظبی بسیار به محمد بن سلمان نزدیک است لذا مشاهده میشود موشکها و پهپادهای یمنی گاهی به سمت ابوظبی پرتاب میشود... باید ایران بتواند نفتش را به فروش برساند. اگر دونالد ترامپ بهعنوان رئیسجمهور ایالات متحده حاضر باشد تحریمهای نفتی و بانکی ایران را حداقل برای مدت ۶ماه به تعلیق درآورد پس از چنین اقدامی میتواند تا حدودی حسن نیتش را به طرف ایرانی اثبات کند در آن زمان واشنگتن میتواند پیشنهاد مذاکره با تهران را مطرح دارد.
روزنامههای باند روحانی نسبت به پیامدهای تحریمها و بر باد رفتن برجام ابراز نگرانی کردهاند:
جهان صنعت: واشنگتن در اقدامی غیرمنتظرانه و درست در زمانی که ایران منتظر اجرای سازوکار مالی توسط اتحادیه اروپاست و فرصتی هم تا پایان ضربالاجل نمانده، تصمیم به تحریم اینستکس میگیرد. واشنگتن با تحریم جدید بهدنبال تنش بیشتر و مجاب کردن تهران برای پذیرش مذاکره است. در این تحریمها، دیگر بخشهای اقتصاد ایران که هنوز تحریم نشدهاند، مانند تولید کالاهای صنعتی یا مصرفکننده هدف قرار میگیرند.
آرمان: آمریکا از قدرتش استفاده میکند و ایران را تحت فشار قرار میدهد که بعضاً جنبه تنبیهی دارد و در حقیقت ما را با این اقدامات مجازات میکند. غیر از اقدامات دیپلماتیک و سیاسی و تبلیغ، فعلاً کار خاصی از ما برنمیآید و تنها بهلحاظ حقوقی روی کاغذ میتوانیم آمریکا را تحریم کنیم که بیاثر است. وقتی وزیر امور خارجهای در حین انجام مأموریت است، نمیتوان او را در لیست تعقیب یا تحریمی قرار داد که به فعالیتهای روزمرهاش لطمه بزند ولی آمریکا کاری به مسائل حقوقی ندارد. عملاً وقتی تحریم میکند حتماً تبعاًت و محدودیتهایی برای فعالیتهای ظریف ایجاد خواهد شد.
رسالت: اگر اتحادیه اروپا از ایران حمایت میکند چرا آمریکا را تحت فشار قرار نمیدهد تا به برجام بازگردند و به جای حل مسأله بهدنبال پاک کردن صورت مسأله است... آیا اتحادیه اروپا قصد انجام کاری را داشته یا اینکه در توانش نبوده تا مقابل آمریکا بایستد؟
ستاره صبح: جرمیهانت، وزیر خارجه انگلیس ادعاهای مقامات آمریکایی علیه جمهوری اسلامی را تکرار کرده و حمله به نفتکشها در دریای عمان را کار ایران دانسته است. ترزامی، نخستوزیر مستعفی این کشور نیز مدعی شده اگر ایران با اروپا همکاری نکند، گزینههای دیگری بهجز دیپلماسی را مدنظر قرار خواهند داد.
در روزنامههای هر دو باند حاکم وحشت از مذاکره با فرافکنیت، در عین انزوای منطقهیی، بنبست نظام را به نمایش گذاشته است:
آفتاب یزد: ممکن است عدهیی از اظهارات عادل الجبیر وزیر مشاور عربستان در امور خارجه که اشاره کرده هیچکس در منطقه خواهان جنگ نیست و همیشه تلاش کردهایم با ایران گفتگو کنیم،تعجب کرده باشند... در واقعیت عربستان شاید برای جنگ آمریکا و ایران به آب و آتش نزند اما اگر جنگ شود بدش نمیآید که در آتش آن بدمد. بنابراین مواضع جبیر نرم نشده است، بلکه زمین بازی را عوض میکند و توپ را در زمین ایران میاندازد. آنها ایران را تحت فشار قرار میدهند چه با فشارهای دیپلماسی چه با فشارهای تحریمی. همانطور که ترامپ از آنها خواسته که این سیاست را دنبال کنند. ترامپی که دیروز تحریمهای جدیدی را که همه میدانیم چه هستند علیه ایران مشخص کرده است.
از سویی آمریکاییها اکنون در حال راهانداختن یک کمپین با هدفی جدید علیه ایران هستند، برایان هوک به عربستان آمده است، پامپئو و بولتون به خاورمیانه آمدهاند، همه این افراد (حتی بولتون) هم میگویند که ما خواهان جنگ نیستیم و ایران است که بهدنبال جنگ میگردد.
آفتاب یزد: گفتگوی جبیر به چه معناست از جنس همان گفتگوهای دونالد ترامپی یا از جنس همان مذاکرات با پیششرطهایی است که پیشتر مقام اماراتی از جمله عبدالخالق عبدالله درباره مذاکره عربستان و کشورهای عربی با ایران مطرح کرده بودند مذاکراتی با پیششرطهایی خصمانه یا شاید هم این بار عربستان درصدد فرستادن پیامهایی مثبت به سوی ایران است؟