روزنامه‌های حکومتی روز پنجشنبه سوم مرداد، مهم‌ترین عنوانهای خود را به مذاکرهٔ جویی جدید روحانی اختصاص داده‌اند. در کنار آن واکنش‌ها به نخست‌وزیر جدید انگلستان و دعواهای باند حول دوتابعیتی‌ها در نظام دیده می‌شود. بحرانهای اقتصادی – اجتماعی و ابراز نگرانی از چشم‌انداز تحولات در مورد رژیم از دیگر موضوعات روزنامه‌های پنجشنبه است.
فیگور روحانی در مورد مذاکره جویی موضوع حمله روزنامه‌های باند خامنه‌ای است. حملاتی که اشاره به مذاکرات پنهان، و استیصال نظام دارد.
کیهان: روحانی گفت: «دولت، هرگز فرصت مذاکره را از دست نداده و نخواهد داد. برای مذاکره عادلانه، قانونی و عزتمندانه همواره آماده‌ایم؛ اما به اسم مذاکره کنار میز تسلیم نمی‌نشینیم».
البته جمله پایانی تعارف است، چرا که مذاکرات پیشنهادی (و بعضاً در حال اجرا)، چه از سوی دولت آمریکا و چه طرف‌های اروپایی، ذاتا زورگویانه و تسلیم طلبانه است.
از سوی دیگر رئیس‌جمهور توضیح نمی‌دهد که آماده مذاکره با کدام دولت است؛ دولت آمریکا؟ راهزنان دریایی انگلیس؟ یا فرانسه و آلمانِ ناقض برجام؟ همچنین مذاکره درباره کدام موضوع؟ برجامِ زیر پا؟ یا برجام‌های دو و سه؟
جوان: خوب است خودمان را جای دشمن بگذاریم! دشمن وقتی می‌بیند که فشارش دارد نتیجه می‌دهد، آیا دیوانه است بعد از هسته‌یی، موشکی را و بعد از موشکی، حضور ما در منطقه را و بعد از حضور ما در منطقه، چیز دیگری را بهانه نکند؟! آری! دشمن، باغ سبز لغو تحریمها را به ما نشان می‌دهد لیکن تنها در افقی موهوم، بلکه مدام از ما امتیاز نقد بستاند!
در روزنامه‌های حکومتی به اخطارهای فرانسه به رژیم و کوتاه‌آمدن باند روحانی در جریان انتقال پیام محرمانه روحانی به ماکرون اذعان شده است:
ابتکار: در بیانیه وزارت‌خارجه فرانسه آمده است: «این دیدار فرصتی بود تا به نماینده رئیس‌جمهوری ایران یادآور شویم که ما انتظار داریم ایران به سرعت به روند اجرای تعهدات خود در چارچوب برجام بازگردد و گام‌های لازم برای کاهش تنش در منطقه را بردارد».
کیهان: سعدالله زارعی: آنچه در نامه‌های محرمانه آمده به احتمال بسیار زیاد نه فقط با منطق منافع ملی ایران ناسازگار بوده که حتی با بیانیه صادره توسط شورای عالی امنیت ملی ایران که در روز ۱۸اردیبهشت‌ماه سال جاری صادر شد و از سوی رئیس‌جمهور ایران به‌عنوان نقشه راهی قطعی مطرح گردید، مغایرت دارد....دولت روحانی ثابت کرده است که بیانیه اردیبهشت و نیز اظهارات خود او در مقام رئیس‌جمهور ایران قطعیت نداشته و حتی جدی نبوده و قابل مذاکره می‌باشد و به عبارت دیگر روحانی در این ماجرا بیانیه شورای‌عالی امنیت ملی و اظهارات خود که با نگاه به‌ظاهر آن، قطعی تلقی می‌شد را فسخ کرده و در واقع به وضع پیش از بیانیه بازگشته است. خدا کند این استنتاج علمی، درست نباشد هر چند همه شواهد و به‌خصوص اظهارات ظریف وزیر امور خارجه از درست‌بودن آن حکایت می‌کند.
ابراز نگرانی از پیآمد انتخاب نخست‌وزیر جدید انگلستان، با عبارتهای مشابه، در روزنامه‌های هر دو باند حاکم دیده می‌شود:
سیاست روز: جانسون بارها با جملات تند از ایران انتقاد کرده است از زمانی که بحث نخست‌وزیری او مطرح شد در مورد ایران یکی به نعل زده و یکی به میخ. او درباره تغییر حکومت در ایران گفته بود: گمان نمی‌کنم تغییر رژیم در ایران هدفی باشد که ما در پی آن باشیم. ممکن است در آینده نزدیک در پی تغییر رژیم باشیم
جهان صنعت: جانسون بارها با جملات تند از ایران انتقاد کرده است. از زمانی که بحث نخست‌وزیری او مطرح شد در مورد ایران یکی به نعل زده و یکی به میخ.
آرمان: علی بیگدلی: هر چند با ادامه تحریمها کشور تحت فشار قرار دارد. واسطه‌هایی هم از طرف امانوئل مکرون پیشنهاد شده که مسأله اتفاقات نخست‌وزیری انگلستان آن را به تأخیر انداخته است. امیدواریم که با پادر میانی مکرون، گشایشی در اختلافات ایران و آمریکا به وجود آورد.
رو شدن فهرست دو تابعیتیهای نظام در دعوای باندی موضوع اغلب روزنامه‌های باند روحانی است. برخی به باند رقیب حمله کرده و عده‌یی هم نسبت به پیامدهای اجتماعی آن هشدار داده‌اند:
آفتاب یزد: اتهاماتی از قبیل دو تابعیتی بودن مدیران در دولت با هدف ایجاد تردید در افکار عمومی به برخی از مدیران در دولت وارد شده که تعبیر حقوقی آن ایجاد تشویش در اذهان عمومی است. این اقدام کریمی قدوسی آثار سویی در جامعه دارد که یکی از آنها، افزایش بی‌اعتمادی افکار عمومی نسبت به مسئولان است.
ایران: طرح این موضوع برای کشور حیثیتی است. دنیا در مورد ما چگونه قضاوت می‌کند؟ آیا نمیگوید در کشوری که در قانونش، تابعیت مضاعف پذیرفته نشده افرادی با همین کار غیرقانونی میتوانند نه تنها به وزارت بلکه تا جایگاه ریاست‌جمهوری هم پیش بروند؟ پس این نهادهای امنیتی و نظارتی کشور برای چه سکوت کردهاند؟
برخی از بحرانهای دیگر رژیم در روزنامه‌های پنجشنبه دیده می‌شود:
جهان صنعت: نه فیلترینگ و نه تحریم موجب پیشرفت کشور مان نشده است، مشکلات و ضررهای تحریمها و فیلترینگ با منافع آن قابل مقایسه نیست.
آفتاب یزد: ورود زنان به ورزشگاه چند سالی است که به‌صورت یک مطالبه عمومی در آمده
با این وجود هر وقت که بازی فوتبالی برگزار می‌شود یا دستورالعملی در رابطه با حضور زنان در ورزشگاه از طرف فیفا ابلاغ می‌شود بحث این مطالبه نیز داغ می‌شود. طی این مدت با موارد عجیبی در رابطه با این مطالبه روبه‌رو شدیم، مواردی که هر بار به این مطالبه گره می‌خورد و در نهایت زنان را یک قدم از آنچه که می‌خواهند دور می‌سازد. از جمله این موارد عجیب می‌توان به حضور زنان سوری در بازی ایران و سوریه در ورزشگاه آزادی اشاره کرد که با پشت در ماندن زنان ایرانی همراه بود و بعد از آن هم با حضور فرمایشی و گزینشی زنان در ورزشگاه در بازی ایران و بولیوی همراه بودیم.
