دور تازه تظاهرات مردمی با شروع اعتصاب سراسری و گسترش یابنده کامیونداران از روز اول مرداد شروع شد. این تحرکی در فضای جامعه بود. که تا امروز به ۱۴۲شهر از ۳۱استان کشور گسترش یافته است.
بحث برکناری سیف رئیس بانک مرکزی همراه با خیز تازه افزایش قیمت دلار زمینه‌ساز موج در راه بود.
روز یکشنبه ۷مرداد همزمان با استقرار همتی، رئیس جدید در بانک مرکزی، یک‌باره قیمت دلار به‌قول اقتصاددان‌ها پرواز کرد و از مرز ۱۰هزار تومان به سوی ۱۱هزار تومان پرکشید.
چند بازار تهران و بازار اصفهان و چند شهر دیگر مثل رشت و قشم و... از همان روز وارد اعتصاب شدند. این اعتصاب در روزهای بعد گسترش بیشتری پیدا کرد.
رژیم با دستگیری شماری از بازاریان و صرافان می‌خواست این حرکت را در نطفه خفه کند و بانک مرکزی هم اطلاعیه داد که توطئه دشمنان است. آملی لاریجانی سردژخیم قضاییه رژیم برای ارعاب گفت با اخلال‌گران اقتصادی مانند مفسد فی‌الارض برخورد و اعدام می‌کنیم.
اما اینها اثر نداشت و از روز سه‌شنبه مردم در اصفهان دست به تظاهرات زدند. ابتدا اعتراض به گرانی بود که دلار مرز ۱۲هزار تومان را هم رد کرده بود. اعتراض با شعار مرگ بر گرانی و مرگ بر بیکاری شروع شد، اما بلافاصله همراه شد با شعار مرگ بر دیکتاتور. یعنی فراتر از سرعتی که تاکنون دیده بودیم که در عرض ۲روز، یک روز و حتی چند ساعت اعتراض به قیام تبدیل می‌شد، این بار به‌محض شکل‌گیری اعتراض صنفی شعارها سیاسی و بهتر است بگوییم براندازانه شد. یعنی اعتراض همان قیام بود. شعارهای دیگر این تظاهرات اینها بودند: «توپ تانک فشفشه، آخوند باید گم بشه؛ اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا».
عصر سه‌شنبه در میدان گوهردشت کرج هم مردم که جوانان اکثر آنان را تشکیل می‌دادند، تجمع کردند. شعارها از ابتدا با «مرگ بر خامنه‌ای» شروع شد. سپس: «ملت گدایی می‌کند، آقا خدایی می‌کند؛ مرگ بر دیکتاتور، گرانی، تورم، بلای جان مردم؛ گرانی، تورم، نداریم ما تحمل؛ مرگ بر دیکتاتور؛ اصلاح‌طلب، اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا؛ نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم؛ عزا عزاست امروز، روز عزاست امروز، پول ملت ایران، زیر عباست امروز؛ دشمن ما آخوندان، دروغ میگن آمریکاست».
رژیم به این تظاهرات حمله کرد با گاز اشک‌آور و باتون و... تلاش کرد آن را خاموش کند؛ اما تظاهرات به جنگ‌وگریز تبدیل شد و در خیابان‌های اطراف با آتش‌زدن سطل و لاستیک ادامه یافت.
مدت کوتاهی وقفه افتاد اما به‌رغم سرکوب باز از سر شب تظاهرات شروع شد و تا پاسی از شب به‌صورت جنگ‌وگریز با شعارهای رادیکال ادامه یافت.
در اصفهان از ساعت ۹صبح روز ۱۰مرداد مطابق قراری که مردم با هم گذاشته بودند به‌رغم بسیج شدید نیروهای ضدشورش و انتظامی، تظاهرات شروع شد و به درگیری با مأموران و جنگ‌وگریز در چندین نقطه شهر انجامید.
شمار شرکت‌‌کنندگان که زنان و جوانان در آن حضور فشرده داشتند، به هزاران تن می‌رسید. شعارها رادیکال‌تر از قبل بود:
«خامنه‌ای حیا کن، مملکتو رهاکن؛ مرگ بر دیکتاتور؛ نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم؛ دشمن ما همین جاست، دروغ میگن آمریکاست، نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران؛ سکوت هر ایرانی، خیانت است به ایران و شاپوری با غیرت، حمایت حمایت». تصاویر این تظاهرات در اینترنت قابل دسترسی است.
در اصفهان تظاهرات روز ۱۰مرداد به شکل قابل‌توجهی رادیکال‌تر بود. خیابان امیرکبیر، مشیرالدوله و خیابان دانش صحنه اصلی درگیری جوانان با مأموران سرکوبگر بود.
از گوشه و کنار منطقه شاپور جدید در اصفهان آتش و دود غلیظ برمی‌خاست و خیابان‌ها پر از سنگ و آجر شده بود.
جنگ و گریز بین جوانان شجاع شاپور جدید اصفهان با مأموران گارد ضدشورش در خیابان مشیرالدوله و چهارراه هزاردستان تا ساعت‌ها ادامه داشت و در مواردی مأموران وادار به عقب‌نشینی می‌شدند. حتی با آتش‌زدن انبوهی لاستیک اتوبان موسوم به خمینی را بسته بودند.
جوانان به این ترتیب و با روشن کردن آتش زیاد با گاز اشک‌آور و حمله مزدوران مقابله می‌کردند.
نتیجه این‌که دور جدید قیام‌ها با شعارهای مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنه‌ای و آقا خدایی می‌کند، بسیار رادیکال‌تر از قبل بود. شعار اصلاح‌طلب، اصول‌گرا به وفور تکرار می‌شد.
از نظر رویارویی و جنگ‌وگریز و پرتاب سنگ به مزدوران هم یک درجه کامل رادیکال‌تر بود.
پیام اعتلای این دور از قیام‌ها کار کانون‌های شورشی برای گام بعد خود را شتاب می‌دهد.
