خبرگزاری ایسنا ۸آبان ۹۸ از «سریال مرگبار پاسکاری بیماران میان بیمارستانها» خبر داد که این پاسکاری باعث قربانی بیماران می‌شود.
سریال مرگبار پاسکاری مورد اشاره خبرگزاری ایسنا در زمینه نبودن بخش مغز و اعصاب در تعدادی از بیمارستانها و نبودن پزشک در بیمارستانهایی است که دارای این بخش هستند اما در موقع ضرورت پزشک ندارند و لذا بیماران مغز و اعصاب بین بیمارستانها سرگردان هستند.
البته سرگردانی بیماران تنها در بخش مغز و اعصاب نیست، چرا که مشکلات بیماران اورژانس هم کمتر از بیماران بخش مغز و اعصاب نیست تا جایی که به‌گفته معاون وزیر بهداشت «تعیین‌تکلیف بیمار در اورژانس، مشکل قدیمی در بیمارستانها است».(خبرگزاری ایسنا ۹شهریور ۹۸)
مشکل عمده پیش روی بیماران کشور کمبود کادر پرستاری در بیمارستانها است، آن‌چنان‌که نسبت پرستار به تخت بیمارستانی و نسبت به جمعیت کشور بسیار پایین‌تر از استاندارهای جهانی و حتی منطقه‌ای است. در بیمارستانهای کشورهای آذربایجان و گرجستان ۲برابر بیمارستانهای ایران پرستار وجود دارد.
در حال حاضر نسبت کادر پرستاری به جمعیت در ایران یک‌چهارم متوسط جهانی است و پرستاران ۱۰برابر بیش از پرستاران در کشورهای اروپایی تحت فشار کاری قرار دارند.
به‌گفته حیدرعلی عابدی، عضو کمیسیون بهداشت مجلس رژیم، پرستاران مجبور به انجام ۱۵۰ساعت اضافه‌کاری اجباری هستند.
فشار جسمی و روحی بر پرستاران طوری است که طی ۳سال ۲۰پرستار در اثر شرایط کاری غیراستاندارد و فشار کاری جان باخته‌اند».(سایت اقتصاد آنلاین ۱۱اردیبهشت ۹۷)
پیش از این خبرگزاری ایسنا به‌نقل از رئیس‌کل نظام پرستاری نوشت: «با کمبود حدود ۱۲۵هزار پرستار در کشور مواجه هستیم».(ایسنا ۲۲اردیبهشت ۹۸)
دلیل اصلی کمبود پرستار مشکلات مالی وزارت بهداشت برای استخدام پرستار است.
کمبود تجهیرات پزشکی و درمانی در بیمارستانها یکی دیگر از مشکلاتی است که بیماران با آن مواجه هستند.
در حالی که بیمارستانها موظف به برطرف کردن نیازهای بیماران به تجهیزات پزشکی هستند در موارد زیادی بیماران بستری ناگزیرند این تجهیزات را از بیرون تهیه کنند.
کمبود دستگاههای آزمایشگاهی نیز یکی دیگر از چالشهایی است که بیماران در بیمارستانها با آن مواجه هستند، طوری که در شهرستانها و مراکز استانها بیمارستانها و مراکز درمانی وجود دارد که از داشتن تعدادی از دستگاههای تصویربرداری در زمینه‌های مختلف محرومند. بیماران این استانها و شهرستانها ناگزیرند به بیمارستانهای تهران مراجعه کنند در حالی که بیمارستانهای تهران هم نمی‌توانند پاسخگوی شهروندان تهرانی باشند.
مقامات وزارت بهداشت دولت روحانی علت اصلی مشکل تأمین دارو و تجهیزات بیمارستانی را کمبود بودجه و کمبود نقدینگی می‌دانند.
بانک مرکزی هم همواره در پرداخت بدهیهای ارزی شرکت‌های واردکننده تجهیزات پزشکی مورد نیاز بیمارستانها تأخیر دارد.
در این رابطه سایت فصل اقتصاد ۲۶تیر ۹۸ می‌نویسد: «در حالی‌که قرار بود بانک مرکزی ۲هفته گذشته بدهیهای ارزی شرکت‌های واردکننده تجهیزات پزشکی را پرداخت کند، اما پیگیریها نشان می‌دهد بدقولی بانک مرکزی گریبان این شرکتها را گرفته است».
در زمینه مشکلات بیمارستانهای استان قزوین سایت همشهری ۲شهریور ۹۸ عنوان «بیمارستانهای قزوین در کما» را به گزارش خود در این رابطه داده است.
فرسوده بودن تخت‌های بیمارستانی هم مشکلی دیگری از بیشمار مشکلات بیمارستانهای کشور است تا جایی که به‌گفته معاون درمان وزارت بهداشت «در حال حاضر ۴۰درصد تخت‌های بیمارستانی در سراسر کشور فرسوده هستند و نیاز به بازسازی یا تعویض آنها در بیمارستانها و مراکز درمانی است».(سایت باشگاه خبرنگاران جوان ۱۷مهر ۹۸)
پیش از این قاضی‌زاده هاشمی، وزیر بهداشت قبلی دولت روحانی، گفت ۵۴درصد از تخت‌های بیمارستانی کشور فرسوده است و بازسازی آنها ۵۰سال زمان نیاز دارد!
ساختمان بیمارستانها هم به‌لحاظ استحکام وضعیت مناسبی ندارد به حدی که بیش از ۶۰درصد از تمامی بیمارستانهای کشور و ۷۵درصد بیمارستانهای دولتی فرسوده هستند.
فرسودگی اکثر این بیمارستانها طوری است که دیگر قابل ترمیم نیست و در صورت وقوع زلزله بیماران بستری در آنها با خطر مواجه هستند.
بیمارستان سرپل‌ذهاب نمونه‌ای از این بیمارستان فرسوده بود که در جریان زلزله سال ۹۵ ویران شد.
بیمارستانهای فرسوده آن‌چنان ناایمن هستند که ایرج حریرچی، معاون کل وزارت بهداشت، در گفتگو با تلویزیون شبکه خبر ۲۴آبان ۹۶ اصطلاح بیمارستانهای پلاسکویی را در مورد آنها بکار برد و در مورد بیمارستانهای تهران گفت: «ما همان‌طور که قبلاً اعلام کردیم مثلا در خود همین شهر تهران بیش از ۵۷درصد بیمارستانها فرسوده و فاقد مقاومت کافی در مقابل زلزله هستند سال گذشته بعد قضیه پلاسکو ما این را اعلام کردیم اصطلاح بیمارستانهای پلاسکویی را بکار بردیم».
به تمامی این مشکلات بیمارستانهای کشور می‌بایست بی‌نظمی در امر درمان بیماران را هم اضافه کرد که به‌گفته معاون وزیر بهداشت یکی از موضوعاتی که مردم پس از مراجعه به بیمارستانها و مراکز درمانی با ما مطرح می‌کنند حوادث ناگوار مانند تزریق اشتباهی خون یا افتادن از تخت بیمارستان و حتی انجام عمل‌های جراحی بی‌جهت است.(باشگاه خبرنگاران جوان ۱۷مهر ۹۸)
هم‌چنان که اشاره شد علت اصلی وضعیت فلاکت‌بار کنونی بیمارستانهای کشور مشکل مالی و عدم اختصاص بودجه کافی از طرف دولت ضدمردمی در امر سلامت مردم است.
این وضعیت تأسف‌بار در مورد بهداشت و بیمارستانها در شرایطی است که تنها در یک اختلاس و دزدی در وزارت بهداشت یک ملیارد و ۳۰۰میلیون دلار چپاول شد.
در زمینه ملاخورشدن این مبلغ سعید نمکی، وزیر بهداشت، با اشاره به فساد سازمان‌یافته در حوزه دارو و تجهیزات پزشکی گفت: «یک میلیارد و ۳۰۰میلیون دلار ارز تجهیزات پزشکی رفته و هنوز دقیقاً معلوم نیست چه کسی برده است و چه چیزی آورده و به چه کسانی داده است. افرادی در این وزارتخانه با ارز دولتی که برای واردات دارو و لوازم پزشکی اختصاص دارد، اقلام دیگری از جمله کابل برق وارد کرده‌اند».(سایت فرارو ۲۹تیر ۹۸)
آری، آن روی سکه ناپدید شدن یک میلیارد و ۳۰۰میلیون دلار در حوزه دارو و تجهیزات پزشکی که وزیر بهداشت رژیم به آن اعتراف می‌کند؛ وضعیت وخامت‌بار بیمارستانها است.
این‌چنین نظام سلامت کشور در نظام ولایت فقیه خود ناسلامت و دچار مشکلات لاعلاجی است که هرگز در این حاکمیت قابل علاج نیست و روز‌به‌روز هم وضعیت آن بدتر می‌شود.
