روزنامه‌های حکومتی روز یکشنبه بیست و هشتم شهریور، کماکان با تیترهای درشت در مورد سفر رئیسی به دوشنبه و پیمان شانگهای، تلاش می‌کنند صورت نظام را سرخ نشان بدهند. و در حالی که به نوشتهٔ خودشان چند سالی طول می‌کشد تا پروتکل‌های عضویت در پیمان شانگهای را با تک‌تک اعضاء امضاء کنند از حالا مدعی گشایش اقتصادی و ایجاد ظرفیتهای میلیاردی تجاری شده‌اند. اما در کنار آن سیلی از تیترهای مربوط به بحرانهای اقتصادی – اجتماعی از یک سود و انزوای جهانی و منطقه‌یی نظام از طرف دیگر، در روزنامه‌های حکومتی دیده می‌شود.
چشم‌انداز تشدید گسل‌ها
«تشدید گسل دارا و ندار» عنوان مطلب دنیای اقتصاد است که نوشته: «بررسی گزارش توزیع درآمد ایرانی‌ها در سال۱۳۹۹ حاکی از آن است که گسل درآمدی میان دارا و ندار افزایش یافته است. بررسی گزارش مرکز آمار ایران نشان می‌دهد بر اساس سه معیار «ضریب جینی»، «سهم هزینه دهک‌ها از هزینه کل خانوار» و «نسبت هزینه گروه‌های پردرآمد به کم‌درآمد» شکاف درآمدی میان خانوارهای ایرانی در سال۹۹ نسبت به سال قبل از آن بیشتر شده است».
«تراژدی فقر؛ کمدی میلیاردرها!» عنوان مطلبی است در ستاره صبح که شکاف طبقاتی را به شکل دیگری مطرح کرده و نوشته: «طبق آمار، متوسط درآمد ثروتمندترین قشر جامعه ٣٤برابر بیشتر از متوسط درآمد فقیرترین قشر است. گسترش مناسبات رانتی، اختلاف طبقاتی را در جامعه تشدید کرده و در کنار افزودن بر ثروت افسانه‌ای برخورداران، جمعیت زیر خط فقر را نیز به‌سرعت افزایش داده است». در ادامه هم نوشته: «این سیکل معیوب هم‌چنان ادامه دارد. مردم وقتی می‌بینند عده‌یی با رانت و سوءاستفاده از قدرت زیر سایه وجود قوانین فسادزا صاحب ثروت نجومی می‌شوند از خود می‌پرسند که چرا جلوی این افراد گرفته نمی‌شود و قدرت خرید طبقات پایین، افزایش نمی‌یابد؟».
«افزایش شکاف درآمد و هزینه خانوارها هم‌چنان ادامه دارد» عنوان مطلبی در مردم‌سالاری است که او هم به همین خوان غارت و چپاول در نظام اشاره کرده و از جمله نوشته «رشد تورم در اقتصاد ایران یکی از شاخصهای دائمی شده که آثار بسیار مخربی را بر اقتصاد کشور به‌ویژه معیشت خانواده به جای گذاشته است؛ به شکلی که دیگر درآمد خانواده‌ها جوابگوی تأمین همه نیازهای آنها نیست. با رشد تورم، عده‌یی فقیرتر شده و به ثروت عده‌یی دیگر افزوده شده است و همین امر شکاف طبقاتی و نارضایتی از وضعیت اقتصادی و اجتماعی را گسترش داده است»...
تنشهای سیاسی امنیتی بزرگ در پیش رو!
مطالب روزنامه‌ها در این مورد خیلی زیاد است. چند نمونه را اشاره می‌کنم.
«نکاتی درباره عضویت نظام در پیمان شانگهای» عنوان مطلبی در روزنامه جمهوری است که به رژیم گوشزد کرده «تا زمانی که درغل و زنجیر تحریم است نمی‌تواند به‌معنای واقعی کلمه از پیمانهای این چنینی منتفع شود». بعد با اشاره محدودیتهای قوانین اف.ای.تی. اف که علاوه بر تحریم معامله با نظام را بلوکه کرده نوشته «پیمان شانگهای در بهترین شرایط محلی برای تهاتر کالاهای محدود خواهد شد؟».
«چالش‌ها و فرصتهای شانگهای» هم عنوان مقاله آرمان است که تنگنای نظام در پیمان شانگهای را این‌طور توصیف کرده و نوشته: «دو عضو دائم شورای امنیت که عضو ۱+۵ هم هستند از بازیگران اصلی سازمان شانگهای هستند و اگر (نظام) نتواند تنش‌زدایی کند و برجام را احیا نماید، تنشهای سیاسی و امنیتی بزرگی پیش رو خواهد داشت و پرونده دوباره به شورای امنیت خواهد رفت و این‌که روسیه و چین بخواهند علیه (جمهوری اسلامی) رأی دهند و از آن طرف (نظام) بخواهد مناسبات خود را با این دو کشور در داخل شانگهای افزایش دهد، خیلی وضعیت پیچیده‌ای خواهد بود».
مستقل روزنامه دیگر باند مغلوب هم زیر عنوان «شانگهای تلاشی برای اقتصاد ایران» نوشته است: «به دلایلی هم‌چون بی‌میلی تجار ایرانی و عدم حضور سیاسی و اقتصادی (جمهوری اسلامی) در آسیای میانه و هم‌چنین عدم لغو تحریم‌ها علیه‌مان، این عضویت گرچه از نظر سیاسی بتواند مفید باشد اما از نظر اقتصادی دستاورد چندانی نخواهد داشت».
