۲سال از روی کار آمدن رئیسی جلاد بهعنوان رئیس قوه مجریه میگذرد. عملکرد ضعیف و منفی دولت وی نشان از بنبست استراتژیکی نظام در گل مانده دارد. خامنهای در وحشت از قیام او را با شامورتیبازی و جراحی باند مغلوب از صندوق بیرون آورد تا سدی شود در برابر قیام و مقاومت اما امروز خودیهای خامنهای هم به اعتلای مقاومت و شکست رئیسی اعتراف میکنند. به گواه کارشناسان حکومتی در ۲سال گذشته همه وعدههای انتخاباتی رئیسی بینتیجه مانده و به فراموشی سپرده شدهاند. سیاست دستور درمانی وی تنها به پیچیده کردن شرایط و مشکلات ختم شده و در یککلام شیرازه اقتصاد کشور از هم پاشیده است. نداشتن برنامه مشخص برای پاسخگویی به بحرانهای پیش رو به پاشنه آشیل دولت وی تبدیل شده است.
سایت بهار نیوز وضعیت دولت رئیسی را نمودی از کل نظام دانسته و مینویسد:
«اما داستان، فقط داستان گرفتاری رئیسی در وانفسایی نیست که چیزی از آن سر در نمیآورد؛ داستان فراتر از این حرفهاست. دولت رئیسی برآیند همه ادعاها و شعارها و وعدههایی است که در تمام این سالها از سوی حاکمیت داده میشد... این دولت دارد نتیجهٔ اینهمه سال ادعا را نشان میدهد. سالها آجر روی آجر چیدهاند و وعده دادند که داریم بهسمت دولت آرمانی میرسیم و نتیجه؟ دولت رئیسی. کوه، موش زایید!»(بهارنیوز ۱۱مرداد ۱۴۰۲)
وعده ساخت یک میلیون مسکن در سال
ادعای مضحک ساخت یک میلیون مسکن در سال نیز بهسرعت به کناری گذاشته شد. افزایش سرسامآور قیمت مصالح ساختمانی، جهش ۳۰۰درصدی عوارض ساخت توسط شهرداریها، نبود چشمانداز روشن در بازار مسکن، رکود شدیدی را بر این بازار تحمیل کرده است. نه تنها یک میلیون مسکن ساخته نشد، با عمل کرد ضعیف دولت رئیسی، اندک تلاش در این بازار هم بهسرعت خاموش شد. در حال حاضر مسأله مسکن به یک چالش اجتماعی تبدیل شده که پیامدهای آن قابل پیشبینی نیست. روزنامه جوان ارگان سپاه پاسداران در رابطه با وعده ساخت مسکن مینویسد:
«دولت با وعده ساخت سالانه یکمیلیون واحد مسکونی آغاز بهکار کرد و اکنون بعد از گذشت ۲سال کارنامه قابلقبولی در این بخش نتوانسته است ارائه کند»(روزنامه جوان ۳۱تیر ۱۴۰۲).
افزایش ۷برابری قیمت مواد غذایی
از مهمترین عملکردهای منفی دولت رئیسی افزایش حداقل ۷برابری قیمت مواد غذایی از شروع دولت وی تاکنون بوده است. رئیسی با بهاصطلاح جراحی اقتصادی، وضعیت معیشتی مردم را به مرز بحران رسانده است. قیمت گوشت قرمز تنها در یک سال گذشته افزایش ۱۷۰درصدی داشته است. قدرت خرید گوشت در کشور پایینتر از فقیرترین کشورهای جهان از جمله رواندا و مغولستان است. سرانه مصرف گوشت در کشور نسبت به مصرف متوسط جهانی ۱۷درصد کمتر شده است. روزنامه جمهوری اسلامی در رابطه با جهش قیمت مرغ مینویسد:
«قیمت مرغ با پرواز بیسابقهای همراه بود. مرغی که سال گذشته، در ابتدا با جهش ۴۰درصدی، کیلویی ۶۳هزار تومان قیمتگذاری شده بود، پس از ۳ماه به ۷۳هزار تومان رسید و از ماه گذشته در سکوی ۱۰۰هزار تومان و در این هفته به گزارش رسانهها، تا ۱۲۰هزار تومان اوج گرفت که اصلاً با سیستم کنترل و قیمتگذاری دولتی همخوانی ندارد»(روزنامه جمهوری اسلامی ۲۹تیر ۱۴۰۲).
بهگفته کارشناسان مواد غذایی بهدلیل سیاستهای اقتصادی دولت رئیسی، جامعه بهسمت یک فاجعه معیشتی پیش میرود.
وعده مهار تورم و رشد اقتصادی
تورم در ۴سال گذشته بالای ۴۰درصد بوده است. این وضعیت حتی در زمان اشغال ایران توسط متفقین هم وجود نداشته است. در برنامه هفتم توسعه رشد اقتصادی ۸درصدی برای کشور در نظر گرفته شده که تنها به یک شوخی میماند. برای اجرای رشد اقتصادی ۸درصدی باید سالانه ۱۰۰میلیارد یورو سرمایهگذاری انجام شود. تجارت نیوز در رابطه با روند سرمایهگذاری در کشور مینویسد:
«اگر قرار است به رشد اقتصادی ۸درصدی پیشبینی شده برسیم، باید سالانه ۱۰۰میلیارد یورو سرمایهگذاری انجام دهیم... در حالی ادعای جذب این میزان از سرمایهگذاری مطرح شد که در سال قبل مسعود خوانساری، فعال بخش خصوصی، از خروج ۴۵میلیاد دلار سرمایه در ۴سال اخیر خبر داده بود»(تجارت نیوز ـ ۲۷خرداد ۱۴۰۲).
کارنامه رئیسی در مهار سایر بحرانها نیز در حد مردودی است. بحران کمبود آب و محیط زیست، اوج گرفتن مهاجرت نخبگان و جوانان کشور، بحران صندوقهای بازنشستگی، بحرانهای اجتماعی و... همه بدون پاسخ مانده است. رژیم آخوندی بهدلیل بنبست و تهکشیدن ذخایر استراتژیک توان پاسخ گفتن به این بحرانها را ندارد.
وضعیت بهحدی وخیم شده که محمدرضا صباغیان، نماینده مجلس ارتجاع، با اشاره به عملکرد مخرب دولت رئیسی خطاب به وی میگوید: « قبلا کمر مردم به خاطر گرانیها شکسته شده بود اما امروز دست و پای مردم نیز شکسته میشود»(خبرآنلاین ۳۱تیر ۱۴۰۲).
اما مهمترین بحرانی که این نظام با آن مواجه است بحران مشروعیت است. رژیم آخوندی بهدلیل سرقت حق حاکمیت مردم و سیاستهای قرون وسطایی خود هیچ مشروعیتی در بین مردم ندارد. به همین دلیل همه تلاش این حکومت حفظ طلسم اختناق و شدت بخشیدن به سرکوب مردم است. جوانان شورشی و مردم قهرمان ایران در قیامهای متوالی خود در کمتر از ۵سال نشان دادهاند که به کمتر از سرنگونی این حکومت رضایت نداده و تا رسیدن به آن از هیچ تلاشی فروگذار نخواهند کرد.
