بیشتر عکسها و عنوانهای صفحات اول روزنامههای حکومتی به نمایش سخیف تحلیف حسن روحانی اختصاص یافته است که همراه تصاویر صف کشیدن نمایندگان مجلس ارتجاع برای گرفتن عکس با موگرینی، نمایش ذلت نظام را کامل کردهاند. در عنوانهای صفحات اول روزنامههای باند روحانی آویختن به طرف حسابها برای حفظ برجام در کنار تیترهای اول قرار گرفته است:
ابتکار: تحکیم برجام در روز تحلیف
آفتاب یزد: سلفی نمایندگان با موگرینی، غیبت رقبای روحانی و 36نماینده مجلس – تعهد به مردم، توصیه به دنیا
اطلاعات: روحانی: ایران مانعی برای توسعه مناسبات با اتحادیه اروپا نمیبیند
تجارت: روحانی: دولت دوازدهم دولتی معتدل و مصلح خواهد بود – رئیس مجلس: برای رفع موانع تولید و صادرات از دولت حمایت میکنیم
جمهوری اسلامی: روحانی: اروپا وظیفه سنگینی در حفظ پایبندی همه طرفها به برجام بر عهده دارد
جمهوری اسلامی: ظریف: اروپا در خصوص تلاش ترامپ برای از بین بردن برجام هوشیار باشد
جمهوری اسلامی: معاون اول رئیسجمهور در دیدار رئیس مجلس قبرس: برجام فرصت خوبی برای توسعه همکاری کشورهای اروپایی با ایران ایجاد کرد
شهروند: پیگیری برجام در حاشیه تحلیف، رئیس جمهوری با مسؤل سیاست خارجی اتحادیه اروپا دیدار کرد
روزنامه ارگان خامنهای در اولین انعکاسش از دولت جدید روحانی با حمله به برجام و سیاستهای روحانی آغاز کرده است:
کیهان: رونمایی از مادر مذاکرات به جای مقابله با مادر تحریمها!
از سوی رئیسجمهور در مراسم تحلیف صورت گرفت
روحانی طی سخنانی در مجلس به جای مقابله با مادر تحریمها از مذاکرات منتهی به برجام که دستاورد تقریباً هیچ آن امروز برای همگان آشکار شده است با عنوان مادر مذاکرات یاد کرد!
رئیسجمهور در حالی در مراسم تحلیف از مادر مذاکرات رونمایی میکند و از آن سخن میگوید که آمریکا بزرگترین و بیسابقهترین تحریمها علیه ایران را در دوران پسابرجام با عنوان مادر تحریمها اعمال کرده است. در حال حاضر نه تنها تحریمهای قبلی (حتی هستهای؛ مانند تحریم U-turn) سر جای خود باقی مانده بلکه تحریمهای بیسابقه؛ شدید و جدیدی در عصر پسابرجام علیه ایران تصویب شد، با این تفاوت که دیگر بخش زیادی از توان هستهیی را از دست دادهایم و همزمان تحریم هم میشویم!.
رئیسجمهور امروز و به جای اینکه از مقابله دولت با مادر تحریمها سخن بگوید و اقدامات دولت را در این زمینه تشریح کند از مذاکرات منتهی به برجام با عنوان مادر مذاکرات یاد کرده و آرزو میکند که تجربه برجام به یک الگو در روابط بینالملل تبدیل شود.
عکس یادگاری نمایندگان با حامی تحریمها
دیروز تصاویری از عکس یادگاری برخی نمایندگان با موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا منتشر شد که نشان میداد این نمایندگان برای گرفتن عکس یادگاری با موگرینی صف بستهاند. از سوی دیگر موگرینی بدون در نظر گرفتن تحریمهای آمریکا علیه ایران در دوران پسابرجام از عمل کردن طرفین به تعهداتشان سخن گفته و این تحریمها را نادیده گرفته است.
موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیهای است که اعضای آن پرتاب ماهوارهبر سیمرغ را در حالی که هیچ تضادی با برجام ندارد محکوم میکنند و از سوی دیگر نیز با چشم بستن بر تحریمهای شدید علیه ایران که برجام را کاملاً نقض کرده است از عملی شدن آن از سوی طرفین سخن میگوید، برخی نمایندگان مجلس بدون در نظر گرفتن این رویه خصومتآمیز و در اقدامی قابل تأمل برای گرفتن عکس یادگاری با وی صف میبندند.
در حاشیه، از میان 290نماینده مجلس، 36نماینده مجلس غایب بودند.
کیهان: 8هزار میلیارد تومان هزینه تعطیلی دیروز تهران (خبر ویژه)
احمد توکلی میگوید، تعطیلی تهران برای مراسم تحلیف، 8هزار میلیارد تومان هزینه دربرداشته است.
هزینه عادی مراسم تحلیف با حضور هیئتهای خارجی، هزینه پذیرایی و هزینه حفاظت از آنهاست، اما هزینه بزرگتر و مهمتر هزینه تعطیلی یک روزه تهران است. گرچه ظاهراً دولت فقط دستگاههای دولتی و بنگاههای بخش عمومی را تعطیل اعلام کرده است، اما بهدلیل تعطیلی بانکهای دولتی و خصوصی؛ گستردگی دخالت دولت در امور اقتصادی، که کار بخش خصوصی بدون حضور دولت لنگ میشود. و وزن سنگین تهران در اقتصاد کشور، تعطیلی به بخش دولتی و به تهران بزرگ محدود نمیماند؛ بلکه بر کسب و کار در همه بخشها و در سطح کشور تأثیر جدی میگذارد.
بعید میدانم این تأثیر از نیمی از تولید ملی نصف روز کامل کمتر باشد. بر اساس این برآورد سرانگشتی، میزان این هزینه قابل تخمین است. صندوق بینالمللی پول تولید ملی ایران را در سال جاری، با روش برابری قدرت خرید (PPP)، 1540میلیارد دلار برآورد کرده است.
با این مقدمات، درآمدی که با تعطیلی شنبه تهران کسب نمیشود ۲.۱میلیارددلار است و به قیمت امروز ارز در بازار تهران (هر دلار 3835تومان) تعطیلی شنبه تهران حدود 8000میلیارد تومان برای اقتصاد ملی و میلیاردها تومان برای خزانه دولت هزینه در بر دارد.
توکلی میافزاید: وضع دولت از نظر بدهی به نظام بانکی، نظام پیمانکاری، مردم، سازمانهای عمومی غیردولتی مانند سازمان تأمین اجتماعی و کارکنان خودش بسیار بالا رفته است: بدهی بخش دولتی به نظام بانکی به 220هزار میلیارد تومان رسیده است.
بدهی چند دههزار میلیارد تومانی دولت پیشین به مردم، ناشی از فروش انواع اوراق قرضه در طول خدمت دولت یازدهم بیش از 47هزار میلیارد تومان اضافه شد (ارقام از نماگرهای اقتصادی بانک مرکزی شمارههای 83 و 87 جدول صفحه 18) بدهی به سازمان تأمین اجتماعی به 110هزار میلیارد تومان رسیده (60هزار تا پایان دولت قبل و 50هزار در دولت یازدهم) از بدهی هنگفت دولت به پیمانکاران هنوز هزاران میلیارد تومان باقی است.
کار به جایی رسیده است که بهرغم تخصیص اعتبارات کلان به طرح تحول سلامت، بهدلیل ماهیت این طرح الآن بسیاری از بیمارستانهای دولتی نه تنها به شرکتهای پخش دارو بلکه به نانوایی و قصابی هم بدهکارند.
آیا هزینههایی که برای دعوت از مهمانان خارجی بر اقتصاد ملی و دولت تحمیل میشود، عقلایی است؟
کیهان: چنگال! (گفت و شنود)
گفت: «موگرینی» در حالی به مراسم تحلیف رئیسجمهور دعوت شده است که در آستانه سفر به کشورمان از تحریمهای آمریکا علیه ایران حمایت کرده بود.
گفتم: پس چرا او را دعوت کردهاند؟ آیا دعوت از او، وادادگی در مقابل غرب و تحقیر ملت نیست؟
گفت: ای عوام! کجا بودی که ببینی یک عده از نمایندگان مجلس برای اینکه با همین خانم موگرینی عکس یادگاری بگیرند چه سر و دستی میشکستند؟!
گفتم: مگر وظیفه این نمایندگان و رسالت دولت، دفاع از منافع ملی نیست؟
گفت: مثل اینکه هنوز متوجه نشدهاند که این پستها و مسئولیتها برای چه در اختیار آنها گذارده شده است؟!.
برخی روزنامههای باند خامنهای به روحانی گوشزد کردهاند اعتبار ریاستش تا وقتی است که به فرمان خامنهای باشد:
جوان: سرمقاله: صراط مستقیم و نقشه راه دولت دوازدهم
مقوله «تنفیذ» در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به هیچوجه جنبه تشریفاتی نداشته و از امور ذاتیه ولایتفقیه است
خامنهای نیز با همین ادبیات حقوقی مقوله تنفیذ را انشا نمودهاند: «بدیهی است که تنفیذ اینجانب و رأی ملت تا زمانی است که ایشان به تعهد خود و صراط قویم و مستقیمی که تاکنون در پیش داشتهاند یعنی راه اسلام و احکام نورانی آن و دفاع از مستضعفان و مظلومان و ایستادگی در برابر دشمنان مستکبر و زورگو پایبند باشند.»
روزنامههای باند حسن روحانی به بهانهٴ حرفهای خامنهای در نمایش تنفیذ در مورد رسیدگی به معیشت مردم، زهرخوران اقتصادی و ادامه مسیر برجام را شرط رسیدن به تعهد توصیف کردهاند:
آرمان:سرمقاله: مادرِ مذاکرات
امروز کشورهای منطقه و جهان نیک آگاهند که ایران با توجه به مصالح و منافع ملی خود در سطح منطقه و جهان رفتار میکند.
توافق هستهیی میان نمایندگان جامعه جهانی در جایگاه ۵عضو دائمی شورای امنیت و ایران منعقد شده است به همین دلیل میتوان گفت در برجام، منافع همه کشورهای جهان مطرح است. بر این اساس از آنجایی که برجام به تأیید شورای امنیت نیز رسیده است، همه کشورهای طرف مقابل ملزم به حفظ برجام بهعنوان منفعتی بینالمللی هستند.
با توجه به برخی از موضعگیریهای اخیر آمریکا که ناخرسندی و نارضایتی طرفهای توافق را بهدنبال داشته، حضور هیاتهای خارجی بهویژه دیگر طرفهای حاضر در مذاکرات هستهیی در مراسم تحلیف رئیسجمهور بیانگر این مهم است که آنها با اعتماد و اعتبار به دولت روحانی درصدد فراهم کردن فضا برای تعاملات اقتصادی و سیاسی در چهارچوب برجام و همچنین به تعبیر روحانی رونمایی از «مادرِ مذاکرات» هستند.
اعتماد: سرمقاله: نقطه قابلقبول کجاست؟
در جریان تنفیذ حکم ریاستجمهوری از سوی مقام معظم رهبری، ایشان نکتهیی را به این مضمون و بهعنوان یک جهتگیری خطاب به آقای رئیسجمهور بیان داشتند که قابل تأمل است. گفته شد که: «جهتگیری اول؛ پرداختن به مشکلات مردم است. پرداختن به مسائل داخلی، مشکلات مردم، مسأله معیشت و اقتصاد؛ که این دو را باید به نقطه قابل قبولی در طول این چهار سال برسانید.»
ولی مسأله و نکته قابل تأمل این است که حل مسأله معیشت و اقتصاد تا رسیدن به نقطه قابلقبول در طول این ٤سال را چگونه باید درک یا تحلیل کرد؟ شاید در ابتدا باید از خود بپرسیم که چرا در گذشته مسأله اقتصاد و معیشت تا این اندازه در اولویت امور کشور نبود؟
رسیدن به رشد پایدار دو رقمی. نیازمند سرمایهگذاریهای بزرگ است که تأمین این سرمایهها جز از طریق تفاهم ملی و حذف و کاهش بسیاری از سنگاندازیها و نیز پذیرش یک سیاست اقتصادی منسجم و مورد توافق امکانپذیر نیست.
جهان صنعت: سرمقاله: دولت و گرداب تعارض منافع
دولت دوازدهم اگر راه را برای ورود سرمایههای خارجی هموار نکند، در میان بیپولی و فقدان سرمایهگذاری و تعارض منافع مهلک جامعه امروز ایران دفن خواهد شد و صدایش هم به گوش کسی نمیرسد.
جهان صنعت: اهمیت حضور موگرینی در تحلیف
اهمیت حضور موگرینی در مراسم تحلیف به دو دلیل سیاسی و اقتصادی درخور توجه است؛ علت سیاسی بیشتر سمتوسوهای برجامی و پسابرجامی دارد. در این ارتباط مهمترین پیامی که با حضور موگرینی در مراسم تحلیف مصادره میشود، قبل از هر چیز متوجه آمریکاست. از طرف دیگر حضور موگرینی در مراسم تحلیف متوجه پیامی برای جریان مخالف و دلواپسان در داخل است که از همان ابتدا برجام را در اساس بدفرجام و آن را همچون ترکمنچای معاهدهای خائنانه دانسته که قرار است فصل تازهیی از مناسبات شوم را به روی کشور باز کند. نظر به آن که الگوی پیشنهادی همین جریان مخالف خروج از برجام است، بنابراین نزدیکی اتحادیه اروپا به ایران و فاصلهگیری آن از آمریکا انگیزه تهران را برای حفظ برجام افزایش میدهد. به واقع موگرینی علت واسط و شرط لازم این انگیزه و غایت است و برخلاف سایر جریانهای سیاسی داخل ایران تضمینکننده این همکاری است.
در روزنامههای متحد حسن روحانی سهمخواهی از کابینه و خط و نشان و شرط و شروط گذاشتن ادامه دارد:
آرمان: کابینه دوازدهم و دغدغههای جامعه
طی روزهای گذشته صحبتهایی از کابینه فراجناحی مطرح شده است، اما کابینه فراجناحی به این معنا نیست که نیروهای اصیل کنار بروند. کابینه فراجناحی بدین معناست که حزب یا جریان خاصی قدرت بیشتری نداشته باشد که به نظر نگارنده احتمال وقوع چنین وضعیتی بسیار ضعیف است. به نظر میرسد جامعه بهصورت جدی دغدغه کابینه کارآمد را دارد و انتخاب کابینه کارآمد از هر موضوع دیگری مهمتر است.
ابتکار:سرمقاله: اولویت کدام است؛ برنامه یا وزیران؟
حال باید دید وقتی رئیسجمهور روحانی به بازخوانی اصول سیاستهای دولت اعتدال میپردازد، چگونه به آرایش تیم خود خواهد پرداخت. در اینجا چهرهها دیگر اولویت اصلی را ندارند، بلکه این سیاستهای مرتبه بندی شده در دولت دوازدهم است که به آنان معنا خواهد داد.
روزنامههای باند ولیفقیه ارتجاع همچنان ضمن حمله به باند رقیب از پیآمد تحریمها ابراز نگرانی کردهاند:
سیاست روز: اکنون سؤال جدی و اساسی این بوده که آیا دولت دوازدهم برنامهیی راهبردی و استراتژیک برای برونرفت از وضع موجود صحنههای داخلی، منطقهیی و بینالمللی دارد؟ آیا آقای رئیسجمهور از برنامهیی متقن، مستند و مستدل برای تحقق وعدهها و مطالبات بر زمین مانده ارائه میکند؟
وطن امروز: ویروس اچآر 3364
با استفاده از اختلالی زیستی با نام «خودایمنی» به بررسی یکی از وجوه چندگانه تحریمهای اخیر آمریکا که عبارت از «خودتحریمی» است، میپردازیم.
اختلال خودایمنی را چنین میتوان تعریف کرد: سلولهای دستگاه ایمنی بدن در یک فرد، گاهی و به دلایل گوناگون ممکن است نتواند برخی مواد و اجزای بدن فرد را از عامل بیماریزای خارجی تشخیص دهد از این رو نسبت به بافتهای خودی حساس شده و ضد آنها وارد عمل میشود.
تحریمهای اخیری که پس از مجلس نمایندگان در مجلس سنا با کد اچآر 3364 (HR3364) و حمایت قاطع دوحزبی به تصویب رسید، کارکردهای چندگانه و مختلفی دارد که یکی از مهمترین جنبههای آن کارکرد ویروسگونه این تحریمهاست. ویروسی که ماهیت و وظیفه اصلی آن مبتلا کردن جمهوری اسلامی ایران به بیماری خودایمنی است! قاعدتاً برای طراحی چنین ویروسی با این کارکرد خاص و پیچیده، نسل جدید تحریمهای هوشمند پسابرجامی نیز پیچیده و ماهرانه تدوین و وضع میشود.
تحریمهای اخیر در بندهای 4، 5 و 6 بخش سوم متن قانون تحریمی بهطور خاص فعالیتهای دفاعی مشروع ایران را در زمینه موشکی، سایبری و بیولوژیک و شیمیایی هدف قرار میدهد و تلاش میکند با ارزیابی تواناییهای بومی ایران، مانع رشد و ارتقای آنها شود. این طرح همچنین بر ضرورت تخریب و تضعیف روابط ایران و متحدانش، بهویژه سوریه و عراق تأکید و سعی دارد کانالهای ارتباطی مختلف ایران با کشورهای یادشده را مسدود کند. همچنین تحریمهای کنگره، بهدنبال قطع ارتباط ایران با محور مقاومت در فلسطین و لبنان (بهطور خاص حماس و حزبالله) بوده و حمایت ایران از گروههای عراقی و انصارالله یمن را محکوم میکند.
در اختلال «خودتحریمی» قسمتی از بدنه تصمیمگیر و افکار عمومی در یک «اشتباه محاسباتی» چنین تصور خواهند کرد که ریشه و علت اصلی باقی ماندن تحریمها و مشکلات اقتصادی نه بدعهدیهای آمریکا، بلکه ناشی از عملکرد برخی نهادها یا ارگانهای خاص است! البته نباید از نظر دور داشت که اقدام اولیه تزریق ویروس «خودتحریمی» شهریور سال گذشته رقم خورد و بانکهای داخلی با اجرای FATF خودتحریمی را کلید زدند!
حساب کردن وزیر خارجه آمریکا روی جماعت داخلی که با آمریکاییها در تغییر رژیم جمهوری اسلامی همگرایی دارند، ایجاد دفتر امور ایران و انتصاب دی آندرا به ریاست آن و تصویب قانون جامع تحریمی اخیر ضدایران که کارکرد آن خودتحریمی و ایجاد دوقطبی در ایران است، همگی را باید در یک بسته دید، بسته و راهبردی که دولت ترامپ در حال تدوین آن است و این موارد همگی بخشهای مختلف پازل تغییر نظام ایران را تکمیل میکند.
متأسفانه مرور تیتر یک روزنامههای کشور در فردای تصویب تحریمهای اخیر و سکوت یا گذر آرام برخی روزنامهها از کنار این بدعهدی بزرگ آمریکا و نقض صریح برجام نشان میدهد دشمن بهدرستی روی برخی عوامل داخلی حساب کرده است! اینها همان بافتهایی هستند که با تزریق ویروس خودایمنی آمریکا از طریق تحریمهای اخیر دچار اشتباه محاسباتی شده و با حمایت از خودتحریمی، اختلال خودایمنی را رقم میزنند. باید منتظر ماند و دید شاگردتنبلهای مکتبخانه برجام که اهل درسآموزی و عبرتگیری از برجام نیستند بالاخره واقعیتهای موجود را خواهند دید یا کماکان بر کوس «سازشهای هزینهبر» خواهند کوفت!
روزنامههای هر دو باند حاکم مطالبی را به دعوای سهمخواهی از دولت جدید روحانی اختصاص دادهاند:
آرمان: آینده «ائتلاف امید» در گرو کابینه
آرمان: کاسه سهمخواهی در دست مخالفان
آفتاب یزد: هادی غفاری: برخی به هیچ قیمت حاضر به قبول شکست نیستند
کیهان:نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهیی روحانی را رئیسجمهور کردیم/اما سهم ما را از کابینه نداد.
ابتکار: تحکیم برجام در روز تحلیف
آفتاب یزد: سلفی نمایندگان با موگرینی، غیبت رقبای روحانی و 36نماینده مجلس – تعهد به مردم، توصیه به دنیا
اطلاعات: روحانی: ایران مانعی برای توسعه مناسبات با اتحادیه اروپا نمیبیند
تجارت: روحانی: دولت دوازدهم دولتی معتدل و مصلح خواهد بود – رئیس مجلس: برای رفع موانع تولید و صادرات از دولت حمایت میکنیم
جمهوری اسلامی: روحانی: اروپا وظیفه سنگینی در حفظ پایبندی همه طرفها به برجام بر عهده دارد
جمهوری اسلامی: ظریف: اروپا در خصوص تلاش ترامپ برای از بین بردن برجام هوشیار باشد
جمهوری اسلامی: معاون اول رئیسجمهور در دیدار رئیس مجلس قبرس: برجام فرصت خوبی برای توسعه همکاری کشورهای اروپایی با ایران ایجاد کرد
شهروند: پیگیری برجام در حاشیه تحلیف، رئیس جمهوری با مسؤل سیاست خارجی اتحادیه اروپا دیدار کرد
روزنامه ارگان خامنهای در اولین انعکاسش از دولت جدید روحانی با حمله به برجام و سیاستهای روحانی آغاز کرده است:
کیهان: رونمایی از مادر مذاکرات به جای مقابله با مادر تحریمها!
از سوی رئیسجمهور در مراسم تحلیف صورت گرفت
روحانی طی سخنانی در مجلس به جای مقابله با مادر تحریمها از مذاکرات منتهی به برجام که دستاورد تقریباً هیچ آن امروز برای همگان آشکار شده است با عنوان مادر مذاکرات یاد کرد!
رئیسجمهور در حالی در مراسم تحلیف از مادر مذاکرات رونمایی میکند و از آن سخن میگوید که آمریکا بزرگترین و بیسابقهترین تحریمها علیه ایران را در دوران پسابرجام با عنوان مادر تحریمها اعمال کرده است. در حال حاضر نه تنها تحریمهای قبلی (حتی هستهای؛ مانند تحریم U-turn) سر جای خود باقی مانده بلکه تحریمهای بیسابقه؛ شدید و جدیدی در عصر پسابرجام علیه ایران تصویب شد، با این تفاوت که دیگر بخش زیادی از توان هستهیی را از دست دادهایم و همزمان تحریم هم میشویم!.
رئیسجمهور امروز و به جای اینکه از مقابله دولت با مادر تحریمها سخن بگوید و اقدامات دولت را در این زمینه تشریح کند از مذاکرات منتهی به برجام با عنوان مادر مذاکرات یاد کرده و آرزو میکند که تجربه برجام به یک الگو در روابط بینالملل تبدیل شود.
عکس یادگاری نمایندگان با حامی تحریمها
دیروز تصاویری از عکس یادگاری برخی نمایندگان با موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا منتشر شد که نشان میداد این نمایندگان برای گرفتن عکس یادگاری با موگرینی صف بستهاند. از سوی دیگر موگرینی بدون در نظر گرفتن تحریمهای آمریکا علیه ایران در دوران پسابرجام از عمل کردن طرفین به تعهداتشان سخن گفته و این تحریمها را نادیده گرفته است.
موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیهای است که اعضای آن پرتاب ماهوارهبر سیمرغ را در حالی که هیچ تضادی با برجام ندارد محکوم میکنند و از سوی دیگر نیز با چشم بستن بر تحریمهای شدید علیه ایران که برجام را کاملاً نقض کرده است از عملی شدن آن از سوی طرفین سخن میگوید، برخی نمایندگان مجلس بدون در نظر گرفتن این رویه خصومتآمیز و در اقدامی قابل تأمل برای گرفتن عکس یادگاری با وی صف میبندند.
در حاشیه، از میان 290نماینده مجلس، 36نماینده مجلس غایب بودند.
کیهان: 8هزار میلیارد تومان هزینه تعطیلی دیروز تهران (خبر ویژه)
احمد توکلی میگوید، تعطیلی تهران برای مراسم تحلیف، 8هزار میلیارد تومان هزینه دربرداشته است.
هزینه عادی مراسم تحلیف با حضور هیئتهای خارجی، هزینه پذیرایی و هزینه حفاظت از آنهاست، اما هزینه بزرگتر و مهمتر هزینه تعطیلی یک روزه تهران است. گرچه ظاهراً دولت فقط دستگاههای دولتی و بنگاههای بخش عمومی را تعطیل اعلام کرده است، اما بهدلیل تعطیلی بانکهای دولتی و خصوصی؛ گستردگی دخالت دولت در امور اقتصادی، که کار بخش خصوصی بدون حضور دولت لنگ میشود. و وزن سنگین تهران در اقتصاد کشور، تعطیلی به بخش دولتی و به تهران بزرگ محدود نمیماند؛ بلکه بر کسب و کار در همه بخشها و در سطح کشور تأثیر جدی میگذارد.
بعید میدانم این تأثیر از نیمی از تولید ملی نصف روز کامل کمتر باشد. بر اساس این برآورد سرانگشتی، میزان این هزینه قابل تخمین است. صندوق بینالمللی پول تولید ملی ایران را در سال جاری، با روش برابری قدرت خرید (PPP)، 1540میلیارد دلار برآورد کرده است.
با این مقدمات، درآمدی که با تعطیلی شنبه تهران کسب نمیشود ۲.۱میلیارددلار است و به قیمت امروز ارز در بازار تهران (هر دلار 3835تومان) تعطیلی شنبه تهران حدود 8000میلیارد تومان برای اقتصاد ملی و میلیاردها تومان برای خزانه دولت هزینه در بر دارد.
توکلی میافزاید: وضع دولت از نظر بدهی به نظام بانکی، نظام پیمانکاری، مردم، سازمانهای عمومی غیردولتی مانند سازمان تأمین اجتماعی و کارکنان خودش بسیار بالا رفته است: بدهی بخش دولتی به نظام بانکی به 220هزار میلیارد تومان رسیده است.
بدهی چند دههزار میلیارد تومانی دولت پیشین به مردم، ناشی از فروش انواع اوراق قرضه در طول خدمت دولت یازدهم بیش از 47هزار میلیارد تومان اضافه شد (ارقام از نماگرهای اقتصادی بانک مرکزی شمارههای 83 و 87 جدول صفحه 18) بدهی به سازمان تأمین اجتماعی به 110هزار میلیارد تومان رسیده (60هزار تا پایان دولت قبل و 50هزار در دولت یازدهم) از بدهی هنگفت دولت به پیمانکاران هنوز هزاران میلیارد تومان باقی است.
کار به جایی رسیده است که بهرغم تخصیص اعتبارات کلان به طرح تحول سلامت، بهدلیل ماهیت این طرح الآن بسیاری از بیمارستانهای دولتی نه تنها به شرکتهای پخش دارو بلکه به نانوایی و قصابی هم بدهکارند.
آیا هزینههایی که برای دعوت از مهمانان خارجی بر اقتصاد ملی و دولت تحمیل میشود، عقلایی است؟
کیهان: چنگال! (گفت و شنود)
گفت: «موگرینی» در حالی به مراسم تحلیف رئیسجمهور دعوت شده است که در آستانه سفر به کشورمان از تحریمهای آمریکا علیه ایران حمایت کرده بود.
گفتم: پس چرا او را دعوت کردهاند؟ آیا دعوت از او، وادادگی در مقابل غرب و تحقیر ملت نیست؟
گفت: ای عوام! کجا بودی که ببینی یک عده از نمایندگان مجلس برای اینکه با همین خانم موگرینی عکس یادگاری بگیرند چه سر و دستی میشکستند؟!
گفتم: مگر وظیفه این نمایندگان و رسالت دولت، دفاع از منافع ملی نیست؟
گفت: مثل اینکه هنوز متوجه نشدهاند که این پستها و مسئولیتها برای چه در اختیار آنها گذارده شده است؟!.
برخی روزنامههای باند خامنهای به روحانی گوشزد کردهاند اعتبار ریاستش تا وقتی است که به فرمان خامنهای باشد:
جوان: سرمقاله: صراط مستقیم و نقشه راه دولت دوازدهم
مقوله «تنفیذ» در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به هیچوجه جنبه تشریفاتی نداشته و از امور ذاتیه ولایتفقیه است
خامنهای نیز با همین ادبیات حقوقی مقوله تنفیذ را انشا نمودهاند: «بدیهی است که تنفیذ اینجانب و رأی ملت تا زمانی است که ایشان به تعهد خود و صراط قویم و مستقیمی که تاکنون در پیش داشتهاند یعنی راه اسلام و احکام نورانی آن و دفاع از مستضعفان و مظلومان و ایستادگی در برابر دشمنان مستکبر و زورگو پایبند باشند.»
روزنامههای باند حسن روحانی به بهانهٴ حرفهای خامنهای در نمایش تنفیذ در مورد رسیدگی به معیشت مردم، زهرخوران اقتصادی و ادامه مسیر برجام را شرط رسیدن به تعهد توصیف کردهاند:
آرمان:سرمقاله: مادرِ مذاکرات
امروز کشورهای منطقه و جهان نیک آگاهند که ایران با توجه به مصالح و منافع ملی خود در سطح منطقه و جهان رفتار میکند.
توافق هستهیی میان نمایندگان جامعه جهانی در جایگاه ۵عضو دائمی شورای امنیت و ایران منعقد شده است به همین دلیل میتوان گفت در برجام، منافع همه کشورهای جهان مطرح است. بر این اساس از آنجایی که برجام به تأیید شورای امنیت نیز رسیده است، همه کشورهای طرف مقابل ملزم به حفظ برجام بهعنوان منفعتی بینالمللی هستند.
با توجه به برخی از موضعگیریهای اخیر آمریکا که ناخرسندی و نارضایتی طرفهای توافق را بهدنبال داشته، حضور هیاتهای خارجی بهویژه دیگر طرفهای حاضر در مذاکرات هستهیی در مراسم تحلیف رئیسجمهور بیانگر این مهم است که آنها با اعتماد و اعتبار به دولت روحانی درصدد فراهم کردن فضا برای تعاملات اقتصادی و سیاسی در چهارچوب برجام و همچنین به تعبیر روحانی رونمایی از «مادرِ مذاکرات» هستند.
اعتماد: سرمقاله: نقطه قابلقبول کجاست؟
در جریان تنفیذ حکم ریاستجمهوری از سوی مقام معظم رهبری، ایشان نکتهیی را به این مضمون و بهعنوان یک جهتگیری خطاب به آقای رئیسجمهور بیان داشتند که قابل تأمل است. گفته شد که: «جهتگیری اول؛ پرداختن به مشکلات مردم است. پرداختن به مسائل داخلی، مشکلات مردم، مسأله معیشت و اقتصاد؛ که این دو را باید به نقطه قابل قبولی در طول این چهار سال برسانید.»
ولی مسأله و نکته قابل تأمل این است که حل مسأله معیشت و اقتصاد تا رسیدن به نقطه قابلقبول در طول این ٤سال را چگونه باید درک یا تحلیل کرد؟ شاید در ابتدا باید از خود بپرسیم که چرا در گذشته مسأله اقتصاد و معیشت تا این اندازه در اولویت امور کشور نبود؟
رسیدن به رشد پایدار دو رقمی. نیازمند سرمایهگذاریهای بزرگ است که تأمین این سرمایهها جز از طریق تفاهم ملی و حذف و کاهش بسیاری از سنگاندازیها و نیز پذیرش یک سیاست اقتصادی منسجم و مورد توافق امکانپذیر نیست.
جهان صنعت: سرمقاله: دولت و گرداب تعارض منافع
دولت دوازدهم اگر راه را برای ورود سرمایههای خارجی هموار نکند، در میان بیپولی و فقدان سرمایهگذاری و تعارض منافع مهلک جامعه امروز ایران دفن خواهد شد و صدایش هم به گوش کسی نمیرسد.
جهان صنعت: اهمیت حضور موگرینی در تحلیف
اهمیت حضور موگرینی در مراسم تحلیف به دو دلیل سیاسی و اقتصادی درخور توجه است؛ علت سیاسی بیشتر سمتوسوهای برجامی و پسابرجامی دارد. در این ارتباط مهمترین پیامی که با حضور موگرینی در مراسم تحلیف مصادره میشود، قبل از هر چیز متوجه آمریکاست. از طرف دیگر حضور موگرینی در مراسم تحلیف متوجه پیامی برای جریان مخالف و دلواپسان در داخل است که از همان ابتدا برجام را در اساس بدفرجام و آن را همچون ترکمنچای معاهدهای خائنانه دانسته که قرار است فصل تازهیی از مناسبات شوم را به روی کشور باز کند. نظر به آن که الگوی پیشنهادی همین جریان مخالف خروج از برجام است، بنابراین نزدیکی اتحادیه اروپا به ایران و فاصلهگیری آن از آمریکا انگیزه تهران را برای حفظ برجام افزایش میدهد. به واقع موگرینی علت واسط و شرط لازم این انگیزه و غایت است و برخلاف سایر جریانهای سیاسی داخل ایران تضمینکننده این همکاری است.
در روزنامههای متحد حسن روحانی سهمخواهی از کابینه و خط و نشان و شرط و شروط گذاشتن ادامه دارد:
آرمان: کابینه دوازدهم و دغدغههای جامعه
طی روزهای گذشته صحبتهایی از کابینه فراجناحی مطرح شده است، اما کابینه فراجناحی به این معنا نیست که نیروهای اصیل کنار بروند. کابینه فراجناحی بدین معناست که حزب یا جریان خاصی قدرت بیشتری نداشته باشد که به نظر نگارنده احتمال وقوع چنین وضعیتی بسیار ضعیف است. به نظر میرسد جامعه بهصورت جدی دغدغه کابینه کارآمد را دارد و انتخاب کابینه کارآمد از هر موضوع دیگری مهمتر است.
ابتکار:سرمقاله: اولویت کدام است؛ برنامه یا وزیران؟
حال باید دید وقتی رئیسجمهور روحانی به بازخوانی اصول سیاستهای دولت اعتدال میپردازد، چگونه به آرایش تیم خود خواهد پرداخت. در اینجا چهرهها دیگر اولویت اصلی را ندارند، بلکه این سیاستهای مرتبه بندی شده در دولت دوازدهم است که به آنان معنا خواهد داد.
روزنامههای باند ولیفقیه ارتجاع همچنان ضمن حمله به باند رقیب از پیآمد تحریمها ابراز نگرانی کردهاند:
سیاست روز: اکنون سؤال جدی و اساسی این بوده که آیا دولت دوازدهم برنامهیی راهبردی و استراتژیک برای برونرفت از وضع موجود صحنههای داخلی، منطقهیی و بینالمللی دارد؟ آیا آقای رئیسجمهور از برنامهیی متقن، مستند و مستدل برای تحقق وعدهها و مطالبات بر زمین مانده ارائه میکند؟
وطن امروز: ویروس اچآر 3364
با استفاده از اختلالی زیستی با نام «خودایمنی» به بررسی یکی از وجوه چندگانه تحریمهای اخیر آمریکا که عبارت از «خودتحریمی» است، میپردازیم.
اختلال خودایمنی را چنین میتوان تعریف کرد: سلولهای دستگاه ایمنی بدن در یک فرد، گاهی و به دلایل گوناگون ممکن است نتواند برخی مواد و اجزای بدن فرد را از عامل بیماریزای خارجی تشخیص دهد از این رو نسبت به بافتهای خودی حساس شده و ضد آنها وارد عمل میشود.
تحریمهای اخیری که پس از مجلس نمایندگان در مجلس سنا با کد اچآر 3364 (HR3364) و حمایت قاطع دوحزبی به تصویب رسید، کارکردهای چندگانه و مختلفی دارد که یکی از مهمترین جنبههای آن کارکرد ویروسگونه این تحریمهاست. ویروسی که ماهیت و وظیفه اصلی آن مبتلا کردن جمهوری اسلامی ایران به بیماری خودایمنی است! قاعدتاً برای طراحی چنین ویروسی با این کارکرد خاص و پیچیده، نسل جدید تحریمهای هوشمند پسابرجامی نیز پیچیده و ماهرانه تدوین و وضع میشود.
تحریمهای اخیر در بندهای 4، 5 و 6 بخش سوم متن قانون تحریمی بهطور خاص فعالیتهای دفاعی مشروع ایران را در زمینه موشکی، سایبری و بیولوژیک و شیمیایی هدف قرار میدهد و تلاش میکند با ارزیابی تواناییهای بومی ایران، مانع رشد و ارتقای آنها شود. این طرح همچنین بر ضرورت تخریب و تضعیف روابط ایران و متحدانش، بهویژه سوریه و عراق تأکید و سعی دارد کانالهای ارتباطی مختلف ایران با کشورهای یادشده را مسدود کند. همچنین تحریمهای کنگره، بهدنبال قطع ارتباط ایران با محور مقاومت در فلسطین و لبنان (بهطور خاص حماس و حزبالله) بوده و حمایت ایران از گروههای عراقی و انصارالله یمن را محکوم میکند.
در اختلال «خودتحریمی» قسمتی از بدنه تصمیمگیر و افکار عمومی در یک «اشتباه محاسباتی» چنین تصور خواهند کرد که ریشه و علت اصلی باقی ماندن تحریمها و مشکلات اقتصادی نه بدعهدیهای آمریکا، بلکه ناشی از عملکرد برخی نهادها یا ارگانهای خاص است! البته نباید از نظر دور داشت که اقدام اولیه تزریق ویروس «خودتحریمی» شهریور سال گذشته رقم خورد و بانکهای داخلی با اجرای FATF خودتحریمی را کلید زدند!
حساب کردن وزیر خارجه آمریکا روی جماعت داخلی که با آمریکاییها در تغییر رژیم جمهوری اسلامی همگرایی دارند، ایجاد دفتر امور ایران و انتصاب دی آندرا به ریاست آن و تصویب قانون جامع تحریمی اخیر ضدایران که کارکرد آن خودتحریمی و ایجاد دوقطبی در ایران است، همگی را باید در یک بسته دید، بسته و راهبردی که دولت ترامپ در حال تدوین آن است و این موارد همگی بخشهای مختلف پازل تغییر نظام ایران را تکمیل میکند.
متأسفانه مرور تیتر یک روزنامههای کشور در فردای تصویب تحریمهای اخیر و سکوت یا گذر آرام برخی روزنامهها از کنار این بدعهدی بزرگ آمریکا و نقض صریح برجام نشان میدهد دشمن بهدرستی روی برخی عوامل داخلی حساب کرده است! اینها همان بافتهایی هستند که با تزریق ویروس خودایمنی آمریکا از طریق تحریمهای اخیر دچار اشتباه محاسباتی شده و با حمایت از خودتحریمی، اختلال خودایمنی را رقم میزنند. باید منتظر ماند و دید شاگردتنبلهای مکتبخانه برجام که اهل درسآموزی و عبرتگیری از برجام نیستند بالاخره واقعیتهای موجود را خواهند دید یا کماکان بر کوس «سازشهای هزینهبر» خواهند کوفت!
روزنامههای هر دو باند حاکم مطالبی را به دعوای سهمخواهی از دولت جدید روحانی اختصاص دادهاند:
آرمان: آینده «ائتلاف امید» در گرو کابینه
آرمان: کاسه سهمخواهی در دست مخالفان
آفتاب یزد: هادی غفاری: برخی به هیچ قیمت حاضر به قبول شکست نیستند
کیهان:نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهیی روحانی را رئیسجمهور کردیم/اما سهم ما را از کابینه نداد.