کنفرانس پاریس - یک احساس خوب برای ایران

احساس جهانی شدن درد ایران از کنفرانس بین‌المللی پاریس می‌آید.
یک ترانه از دهه پنجاه می‌گفت: «همراه شو عزیز! تنها نمان به درد، کاین درد مشترک، هرگز جدا جدا درمان نمی‌شود...»
حالا یک احساس خوب برای این درد مشترک پیدا شده است. احساسی که مدتی است حس می‌شود و بیشتر عطرش از کنفرانس بین‌المللی پاریس پراکنده شد.
شاید لازم نباشد که درد مشترک را تشریح کنیم. همه می‌دانیم که دردی سالهاست در همهٴ پیکر ایران پیچیده است، و همین‌طور سالهاست در همهٴ پیکر منطقه پیچیده،
و شاید، شاید که نه، حتما، می‌توان گفت با این بنیادگرایی که همه می‌گویند سرش رژیم ولایت فقیه است، این درد سالهاست که در همهٴ جهان پیچیده است.
درد بنیادگرایی. درد ترور. ارتجاع. تهدید بمب اتمی. شقاوت، وحشیگری... ناامنی... آدمربایی...
کانون درد و داغترین نقطهٴ درد درست در نقطهٴ خودمان بوده: ایران!.

آنجا که لازم نیست بیان کنیم که چند میلیونش زیر خط فقرند و چند هزار نفرش کلیه فروش‌اند و چه شمارش گورخواب و چه تعداد کودک‌اش به فروش می‌روند... و چندین هزار نفر تیرباران و قتل‌عام شدند و چند دریاچه و رودخانه‌اش خشک شد و چندمیلیون مردمش فریاد غارتشدگی سر می‌دهند... . درد زلزله‌زدگان هنوز تازه است... و این را دیگر در همین کنفرانس بین‌المللی وزیر پیشین حقوق‌بشر فرانسه «راما یاد» می‌گوید که‌: «در 4سال اول صدارت روحانی، ایران صاحب رکورد مشمئزکننده بیشترین اعدام نسبت به تعداد جمعیتش در جهان بود».

و از میان خبرهای جامعه هم همین یک خبر کافیست که خبرگزاری حکومتی دانشجو 6شهریور 96 داده است: «300کارگر مجتمع مس چهارگنبد در استان کرمان به‌دلیل فقر به کلیه فروشی افتاده و بنری در مسیر کارخانه مس چهارگنبد- سیرجان نصب کرده‌اند».

 

بنابراین از ایران خارج شویم.
یک قدم آنطرفتر نقاط خونین زخم و درد خودشان دارند فریاد می‌زنند. ببینید:
این سخنان را بارها گفته‌اند و اخیراً از کنفرانس بین‌المللی پاریس شنیدیم:
جرج صبرا، رئیس شورای ملی سوریه: چه تعداد قربانی دیگر بایستی به خاک بیفتند... ؟ چه تعداد از زنان در سوریه باید مورد تجاوز قرار گیرند تا جلوی این تجاوزات و جنایات فجیع گرفته شود؟ چه تعداد از میلیونها مردم سوریه باید هجرت کنند و به اردوگاههای پناهندگان بروند... ؟».

 

و این خبر را هم از تلویزیون العربیه 23آذر 96 از یک گزارش بین‌المللی می‌شنویم که: ۳۰هزار نفر ماهانه در اثر جنگ زخمی می‌شوند. سازمان بهداشت جهانی... توضیح می‌دهد که در جنگ سوریه تاکنون یک میلیون و ۵۰۰هزار نفر از ۳میلیون نفری که... ، نقص‌عضو دائم پیدا کرده‌اند... اغلب آنها از فقیران هستند...»

***
عیسی ترکی، عضو پارلمان بحرین
«کشورم پیوسته از تعرض و دخالت... توسط رژیم ایران رنج برده است. این رژیم شبه‌نظامیان فرقه‌گرای تروریست را پناه داده و به آنها آموزش می‌دهد و به آنها سلاح و پول می‌دهد... هرجا که اسم تروریسم برده می‌شود، آنجا رژیم ایران حضور دارد.»

 

 
کنفرانس پاریس - عیسی ترکی، عضو پارلمان بحرین

***
ریاض یاسین، سفیر یمن در فرانسه؛
«رژیم آخوندهای ایران... . سلاح به دست انسانهای دیوانه مثل حزب‌الله لبنان و مثل شبه‌نظامیان حوثی و شبه‌نظامیان دیگر در عراق و غیره می‌دهد... . مردم یمن بیش از 1000سال است که با هم در همزیستی به‌سر برده‌اند...»

کنفرانس پاریس - ریاض یاسین، سفیر یمن در فرانسه

 

و این هم از اخبار مصیبتهایی هست که بر سر یمن آمده است:
«وزیر حقوق‌بشر یمن در مرداد 96: از شروع کودتا در یمن تعداد ۱۱هزار و ۲۵۱نفر از جمله ۶۸۴زن و ۱۰۸۰کودک کشته شده‌اند. طی سال جاری ۱۸هزار و ۷۳۴مورد آدم‌ربایی صورت گرفته است».
بله! صدا و نمود این درد در همه جا شنیده و دیده می‌شود. اما تاکنون این درد در سازمان ملل طنین نمی‌انداخت!.

امروز طنین بخشی از این درد که اتفاقاً از کانون درد است از سازمان ملل هم می‌آید. این ژیلبر میتران است که در کنفرانس بین‌المللی می‌گوید:
«آنچه تغییر می‌کند... انتشار گزارشی از سازمان ملل است که برای اولین بار در 29سال گذشته، با شفافیت به کشتار زندانیان سیاسی در سال 1367 اشاره می‌کند. ... ... موضوعی که حدود سه دهه تلاش کردند مخفی نگه دارند... . این موضوع به‌مثابه زلزله‌ای در داخل دستگاه حکومتی ایران عمل می‌کند. چون مجرمین حی و حاضرند، ... . پرده‌ها شروع کرده‌اند به کنار رفتن و این یک تغییر بزرگ است ... آنچه باز هم تغییر می‌کند در طرف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که دولت آمریکا اخیراً آن را به‌عنوان سازمان تروریستی نامگذاری کرده. ... ، مریم گرامی، همه چیز چه خوب سر جایش نشست! در حالی‌که به مدت 15سال، سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت ایران به‌درخواست رژیم ایران و به‌عنوان حسن‌نیت با «اصلاح‌طلبان» در حکومت، به نادرستی در لیستهای سیاه وزارت‌خارجه آمریکا و فرانسه قرار گرفته بودند. ... و حالا واژه «تروریست» در زمین آنهاست. این یک تغییر بزرگ است!».

 

این یک حرف تازه بود که نشان می‌دهد آن درد مشترک شروع کرده است به درمان شدن. نه جدا جدا... بلکه با همراهان منطقه‌یی و بین‌المللی.
هر چه بیشتر اخبار موضعگیریهای دولتهای منطقه در مورد رژیم آخوندی را بخوانیم و هرچه بیشتر سخنرانیهای همین کنفرانس را بخوانیم به این واقعیت می‌رسیم که یک همت بین‌المللی و منطقه‌یی برای همراهی با مقاومت ایران برای حل و فصل این درد مشترک به وجود آمده.
حالا اگر این همت واقعی است. باید پرسید چرا؟ چه شده که این همت به وجود آمده؟
البته در خود همان سخنرانیها پاسخ هست. اما می‌توان پاسخ را در یک بند خلاصه کرد:
«اگر خمینی پایه سیاست خودش را بر دخالت و تجاوز در کشورهای همسایه و کشورهای اسلامی منطقه و صدور ارتجاع خود و ایجاد خلافت خود بنا گذاشت، و در سطح جهانی هم پایه سیاستش بر باج‌گیری‌ ، ترور، آدمربایی، و مزدورپروری و تربیت تروریست و ارعاب و تهدید در جهان بود، حالا همه چیز برگشته است. عامل برگشتن دو چیز بوده است:
یکی رنج و درد و تروریسم و خسارتی که طی سی و هشت سال از این حاکمیت تروریست و جنایت‌پیشه در کشورهای منطقه و در جهان به ملتها و دولتها وارد شده، و حالا هم‌چنان که فغان ملت ایران به آسمان است، داد آنها را هم در آورده.. … اما این مبناست. شرط آن که بسیار مهم است مقاومتی هست که ایستاد و بهای خونینش را پرداخت. بمباران شد. محاصره شد. موشک‌باران شد. کشتار شد. ولی سر خم نکرد و بر عکس، رژیم آخوندی را رسوا کرد. در سطح جهانی رژیم را به تلة اتمی انداخت و سیاست مماشات را به شکست کشاند تا این‌که منطقه و جهان را به ایستادگی فراخواند.

سالها قبل رهبر مقاومت گفت: اگر اشرف بایستد جهان به ایستادگی برخواهد خاست.
بله! اشرف ایستاد و جهان به مقاومت و ایستادگی برخاست

با ترانه شروع کردیم. با ترانه تمام کنیم که:
دشوار زندگی، هرگز برای ما
بی رزم مشترک، آسان نمی‌شود
تنها نمان به در، همراه شو عزیز!