در رتبه‌بندی جدید سازمان ملل در زمینه فرصت کاری و شراکت اقتصادی زنان از میان ۱۴۴کشور جهان، ایران تحت حاکمیت آخوندها در پایین رده قرار گرفته است.
روزنامه‌های حکومتی نیز به‌مناسبت ۸مارس ”روز جهانی زن“ مطالبی دارند که در آنها به دیدگاه به‌غایت ارتجاعی و عقب‌مانده رژیم در مورد زنان اعتراف می‌شود.
روزنامه ابتکار ۱۷اسفند ۹۶در زمینه تفاوت و تقابل نگاه نظام آخوندی با نگاه متعارف و تفکر مدرن جامعه جهانی در مورد زنان می‌نویسد: «دو نگاه در بسیاری از موارد با یکدیگر تقابل دارند».
بر اساس همین تقابل است که سازمانهای حقوق‌بشری و مدافع حقوق زنان نیز مستمراً علیه سیاست سرکوب و تبعیض علیه زنان موضع‌گیری می‌کنند.
اما از آنجایی که خصیصه اصلی رژیم ولایت فقیه زن‌ستیزی است، نه تنها به هشدارهای مجامع بین‌المللی و سازمانهای مدافع حقوق زنان وقعی نمی‌گذارد، بلکه برای محروم کردن نیمی از جامعه و محروم کردن آنها از شرکت فعال در پهنه‌های اقتصادی و اجتماعی، به بهانه‌ها و جرمهای آخوند‌ساخته بر سیاست سرکوب و تبعیض علیه آنان هم‌چنان ادامه می‌دهد.
در این رابطه روزنامه شرق نیز اذعان می‌کند: «برای زنان محدودیت‌های قانونی و عملی فراوانی در تصدی بسیاری از مشاغل اعمال می‌شود. شرایط اقتصادی جامعه هم هر دری را به روی زنان فعال در عرصه اجتماعی می‌بندد». (شرق ۱۷اسفند ۹۶)
این در حالی است که در حال حاضر نزدیک به ۷۰درصد داوطلبان آزمون سراسری دانشگاهها دختر هستند.
افزایش حضور زنان در دانشگاهها و سایر پهنه‌های اجتماعی به گونه‌یی است که دسته‌های مختلفی را در بدنه حکومتی نگران کرده است، زیرا این روند با سیاست سرکوب و زن‌ستیزانه در تقابل است.
هر زمان نیز که بحث حضور و فعالیت زنان در پهنه‌های اجتماعی به میان می‌آید ارکان نظام ولایت به لرزه درمی‌آید.
استدلال آخوندها و نیروی سرکوب رژیم بر این پایه پوچ استوار است که ورود زنان در فعالیتهای اجتماعی خارج از خانه، به شکنندگی خانواده‌یی که مدنظر حاکمیت آخوندها است منجر می‌شود.
بر پایه همین استدلال است که در حال حاضر نرخ مشارکت اقتصادی زنان در کل کشور ۱۲درصد است و به گفته معاون دفتر امور اقتصادی استانداری استان مرکزی: «به‌دلیل بیکاری و نبود اشتغال برای جمعیت بیکار، زنان بعد از مدتی که در پی شغل مناسب جستجو می‌کنند ناامید می‌شوند و این راه را ادامه نمی‌دهند و در واقع از چرخه تقاضای شغل خارج می‌شوند.» (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۴تیر ۹۶)
بر اساس همین تبعیض جنسیتی است که سازمان هیومن رایتس واچ بازار کار در ایران را ”مردانه“ می‌داند.
این سازمان در ادامه گزارش خود اضافه می‌کند: «در ۴دهه گذشته زنان ایرانی تبدیل به نیمی از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی کشور شده‌اند. اما بر اساس آخرین آمار رسمی قابل‌دسترسی، در فاصله مارس ۲۰۱۶تا مارس ۲۰۱۷، در برابر ۱/۶۴درصد مردان، تنها ۹/۱۴درصد زنان ایران در زمره نیروی کار درآمده‌اند. این میزان از میانگین 20درصد کل زنان خاورمیانه و شمال آفریقا کمتر است. میزان بیکاری برای زنان، در حال حاضر ۷/۲۰درصد، ۲برابر میزان بیکاری مردان است». (گزارش هیومن رایتس واچ ۵خرداد ۹۶)
محدودیت علیه زنان تنها در مورد اشتغال نیست بلکه در زمینه‌های دیگر نظیر حضور در میدانهای ورزشی، گرفتن گذرنامه و سفر به خارج و... نیز زنان با تبعیض مواجهند.
اما با وجود این همه سرکوب همان‌طور که در جریان قیام اخیر شاهد بودیم زنان شجاع ایرانی نقش تعیین‌کننده‌یی داشتند.
از جمله این‌که اولین بار یک زن شجاع رو در روی نیروهای سرکوبگر رژیم، شعار مرگ بر خامنه‌ای داد و این شعار به شعار تمامی شهرهاى ایران در کنار شعار مرگ بر روحانی به‌عنوان شعار محوری و اصلی مردم در روزهای قیام تبدیل شد.
هم‌اکنون نیز در اعتراضات روزانه مردم علیه ستم و چپاول نظام ولایت فقیه این زنان هستند که در بسیاری از صفوف اولیه اجتماعات و تظاهرات شرکت دارند و نقش تاریخی خود را ایفا می‌کنند.
