روز دوم اسفند اف.ای.تی.اف اعلام کرد تعلیق رژیم ایران از لیست سیاه را منتفی اعلام کرده و این رژیم را به‌معنی ناقض قوانین مالی و پولی در مبارزه با پولشویی به جهان معرفی کرد.
معنی این بازگشت برای رژیم چیست؟ و واکنش‌های رژیم به اقدام چه معنایی دارد؟
اف.ای.تی.اف اعلام کرد رژیم ایران هم‌چنان باید کنوانسیونهای پالرمو و تأمین مالی تروریسم سازمان ملل را تصویب کند. در نتیجه، اف.ای.تی.اف به همه کشورها فراخوان می‌دهد که اقدامات مقابله‌ای مؤثری علیه ایران اعمال کنند. اف.ای.تی.اف در بیانیهٔ خود افزود: «هم اکنون با توجه به تصویب نکردن کنوانسیونهای پالرمو و تأمین مالی تروریسم توسط رژیم ایران مطابق استانداردهای اف.ای.تی.اف، تعلیق اقدامات مقابله‌جویانه را کاملاً بر می‌دارد و از اعضای خود می‌خواهد و از همه قلمروها درخواست می‌کند که اقدامات مقابله‌جویانه مؤثری به اجرا بگذارند. رژیم ایران در لیست اف.ای.تی.اف تحت عنوان «حوزه قضاییه با ریسک بالا تحت فراخوان به اقدام عملی» باقی خواهد ماند تا این‌که طرح اقدام کامل به اتمام رسیده باشد. (توئیت اف.ای.تی.اف و سایت اف.ای.تی.اف-۲اسفند ۹۸)
واکنش‌های مقامات حکومتی به این اقدام با ضد و نقیض گویی نسبت به مواضع قبلی نظام همراه بود. یاسر جیراییلی، جانشین دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، در حساب تلگرامی خود۲اسفند نوشت: «برداشته شدن تعلیق نیم‌بند ایران بر اساس بند «اقدام مقابله جویانه« FATF تاثیری بر تجارت خارجی ایران نخواهد داشت. عمده تجارت ایران از کانال‌های غیر قابل تحریم انجام می‌شود و این کانال‌ها اساساً خارج از حوزه عمل FATF قرار دارند».
همتی رئیس کل بانک مرکزی دولت روحانی هم به گفتار درمانی پرداخت و مدعی شد «چنین وقایعی، مشکلی برای تجارت خارجی ایران و ثبات نرخ ارز ایجاد نخواهد کرد».(سایت حکومتی فرارو ۲اسفند ۹۸)
هم زمان ظریف وزیر خارجه رژیم و سخنگوی وزارت‌خانه‌اش به صحنه آمده و با پریدن به‌دیگر کشورها ـ به‌خاطر خاتمه دادن به بازی رژیم ـ استیصال رژیم را در فرار از قوانین پولشویی به نمایش گذاشتند. آنها بدون اشاره به فرار ۲ساله رژیم در بازی اختلاف بین شورای نگهبان و مجمع تشخیص با مجلس آخوندی، اقدام نهاد جهانی اف.ای.تی.اف را اقدامی سیاسی خوانده و مدعی بی‌اثری آن بر تجارت رژیم شدند.(خبرگزاری حکومتی دانشجو)
این در حالی است که همزمان واعظی رئیس دفتر روحانی وحشت‌زده از پیامدهای این اقدام گفت: «به شرایطی که در گذشته بودیم بازمی‌گردیم و شرایط از آن چه امروز هست، بدتر می‌شود».
فلاحت‌پیشه، عضو کمیسیون مجلس ارتجاع هم با اشاره به وقت‌کشیهای مجمع تشخیص مصلحت نظام در تصویب قوانین مورد نظر اف.ای.تی.اف گفت: «این موضوع قابل پیش‌بینی بود که اف.ای.تی.اف ایران را در فهرست کشورهای غیرهمکار یا به‌اصطلاح لیست سیاه قرار دهد». وی در مورد پیامدهای رفتن نظام در لیست سیاه اذعان کرد: «البته که با قرار گرفتن ایران در لیست سیاه عملاً کار دیپلماتها و مسئولان سنگین‌تر شده و ممکن است برخی معدود کشورها که با ایران همکاری بانکی انجام می‌دادند بهانه‌هایی را مطرح کنند». این کارگزار حکومتی در وحشت از انفجار اجتماعی و قیام در اثر تنگنای معیشتی به‌صورت سر بسته گفت: «همه باید کمک کنند که این موضوع تبدیل به نوسان سیاسی اثرگذار بر اقتصاد کشور نشود».
معاون وزیر اقتصاد رژیم هم یک روز قبل از این مصوبه اف.ای.تی.اف گفته بود: «به‌طور قطع عدم تصویب اف.ای.تی.افبرای کشور محدودیت ایجاد می‌کند و عملیات مالی رسمی را که در خارج از کشور توسط فعالان اقتصادی انجام می‌شود، تحت‌الشعاع قرار می‌دهد».
اکنون با شکست ترفندهای رژیم در بازی با اف.ای.تی.اف به‌منظور خریدن زمان و رفتن نظام در لیست سیاه مالی یک گره دیگر بر طناب تحریم‌ها بر گلوی نظام زده شد و صورت مسأله رژیم چگونگی تأمین معیشت و نان شب مردم در عین خفگی اقتصادی می‌شود. موضوعی که برایش آن‌روی سکه قیام و سرنگونی است.
